محمود احمدی نژاد رییس جمهوری ایران به تازگی گفت ملت های منطقه - ظاهرا ملت خودش - می توانند به سوریه به انجام اصلاحات اساسی کمک کنند و بنا به گزارش ها افزوده است یک راه حل نظامی هرگز راه حل درستی نیست. در واقعیت، دولت ایران رژیم بشار اسد را در سرکوب معترضان صلحجو فعالانه کمک کرده است، دقیقا همان نوع سرکوبی که علیه تمام شکل های آزادی های فردی و ابراز نارضایی در داخل ایران به کار می برد.
طی هفته های گذشته، نیروهای امنیتی ایران به تظاهر کنندگان صلحجو که به خشک شدن فاجعه بار دریاچه ارومیه، در آذربایجان غربی اعتراض می کردند، حمله کرده اند. تظاهر کنندگان بر این عقیده هستند که شبکه ای از سدها آب را از دریاچه، یکی از بزرگترین دریاچه های آب شور در جهان، منحرف می کند و دولت تهران از انجام اقداماتی که برای حفاظت از آن لازم است خودداری می ورزد. نیروهای امنیتی با گاز اشک آور، باتون و گلوله های لاستیکی با معترضان روبرو شدند؛ گزارش ها حاکی است که از گلوله های واقعی نیز استفاده شده وصدها معترض نیز بازداشت شده اند.
به تازگی در شهر کَوَر نیز از زور علیه دراویش گنابادی استفاده شده است. در آنجا افراد نیروی بسیج با تفنگ و گاز اشک آور به دراویش حمله کرده اند. گزارش ها از چندین زخمی و یک کشته و نیز آتش زدن مغازه ها و خانه های صوفیان خبر می دهد.
در این میان، آن گونه که کمیته حفاظت از روزنامه نگاران گزارش می دهد، سرکوب دولت ایران علیه روزنامه نگاران ادامه دارد و مقام ها مدت زندان برای عیسی سحرخیز روزنامه نگار قدیمی را تمدید کرده اند. کوهیار گودرزی نویسنده گزارشگران حقوق بشر و مادرش را دوباره بازداشت و علی کلایی، عضو سابق کمیته را برای گذراندن هفت سال در زندان احضار کرده اند. افزون بر این، رژیم ایران به تازگی یک مجله خبری اصلاح طلب و یک روزنامه را توقیف کرده است.
آزادی های اساسی بیان، تجمع و مذهب، حقوق ذاتی مردم در سراسر جهان است. سوری ها و ایرانی ها، همانند مردم در هر کجای دیگر، شایسته دولت هایی هستند که به حقوقشان احترام بگذارند، نه این که آنان را سرکوب کنند و اصلاحات واقعی جای حرف های توخالی و سرکوب خشونت بار را بگیرد.