معمر قذافی در ۴۲ سال زمامداری خود منظما ساختارها، جامعه مدنی و نهادهایی را که پادشاهی که او را سرنگون کرد بوجود آورده یا تحمل کرده بود، از بین برد. دولتش با کنترل ثروت نفتی کشور، از طریق سرکوب سیاسی و قرار دادن گروه های منافع رقیب در برابر یکدیگر کار می کرد.
هیلاری کلینتون وزیر امور خارجه آمریکا گفت: « آنچه در روزهای آینده اتفاق بیافتد مهم خواهد بود، و جامعه بین المللی باید به مردم لیبی کمک کند تا کارها بدرستی انجام گیرد. نخست، ما نیاز داریم به ماموریت نظامی ناتو تا زمانی که غیر نظامیان زیر تهدید حمله قرار دارند ادامه دهیم... و در حالی که مقامات جدید لیبی قدرت خود را استحکام می بخشند، ما از کوشش های آنها برای بسیج و ادغام رزمندگان در یک نیروی امنیتی واحد پشتیبانی خواهیم کرد.
دوم، ما باید از بازگشت لیبی به جامعه بین المللی استقبال کنیم. تاکنون نزدیک ۷۰ کشور شورای ملی انتقالی را برسمیت شناخته اند ... زمان آن است که دیگران نیز چنین کنند.
سوم، ما باید به حمایت از کوشش های تشکیلات موقت لیبی برای تامین نیازهای مردم ادامه دهیم. ما و شریکان ما از طریق سازمان ملل متحد برای آزاد ساختن میلیاردها دلار کار کرده ایم تا آن که لیبیایی ها بتوانند به دارائی های کشور برای تامین نیازهایشان دسترسی پیدا کنند... آمریکا انتظار دارد ۷۰۰ میلیون دلار برای کمک به تی ان سی در پرداخت هزینه های سوخت و عملیات غیر نظامی و حقوق کارمندان فراهم آورد، ۸۰۰ میلیون دلار دیگر نیز در راه است.
چهارم، جامعه بین المللی، با هدایت سازمان ملل متحد، نیاز دارد مردم لیبی و رهبران آنها را در هموار ساختن راه برقراری یک دمکراسی صلحجو و فراگیر، که خشونت را بعنوان یک ابزار سیاسی رد کند و شکیبایی و کثرت گرایی را پیش ببرد یاری دهد.
هیلاری کلینتون گفت:« برای ساختن یک لیبی باثبات، یکپارچه و آزاد که هرگز در تاریخ معاصر آن وجود نداشته است، کارهای بزرگی در پیش است. چالش ها ممکن است سهمگین باشند، اما پیشرفتی که تاکنون دیده ایم نیز عظیم بوده است. ما در کنار مردم لیبی در لحظه نیاز ایستاده ایم و باید به ایستادن در کنار آنها برای آینده ای قابل پیش بینی ادامه دهیم.»