رابرت بلیک، مدیر کل وزارت امور خارجه آمریکا در امور آسیای مرکزی و جنوبی، می گوید «آسیای مرکزی منطقه ای است که اهمیت فراوانی برای منافع آمریکا دارد.»
آمریکا، بی تایی هر یک از پنج کشور آسیای مرکزی - قزاقستان، قرقیزستان، تاجیکستان، ترکمنستان، و ازبکستان - و حاکمیت و استقلال آنها را قبول دارد و تایید می کند. ایالات متحده از توسعه ملت های دموکراتیک با ثبات، که به اقتصاد جهانی ملحق شوند و با یکدیگر، آمریکا و شریکان آن، برای پیشبرد امنیت و ثبات منطقه ای همکاری کنند، حمایت می کند.
آمریکا، پس از بازنگری رویکرد خود نسبت به آسیای مرکزی، سیاستی را تدوین کرده است که پنج ارجحیت را در بر می گیرد: توسعه همکاری با کشورهای منطقه برای کمک به جنگ در افغانستان، افزایش توسعه منابع انرژی و راه های تدارکاتی، تشویق آزاد سازی سیاسی و احترام به حقوق بشر. تقویت اقتصادهای آزاد و اصلاحات اقتصادی و جلوگیری از ظهور کشورهای شکست خورده، دو هدف دیگر هستند.
رابرت بلیک گفت ایالات متحده به توسعه مناسبات امنیتی با کشورهای آسیای مرکزی علاقه مند است، اما نه به قیمت حقوق بشر. مدیر کل وزارت امور خارجه آمریکا گفت ایالات متحده «از بحث صریح، کامل و آشکار درباره مسائل مربوط به حقوق بشر یا وضعیت جامعه مدنی روگردان نبوده است. حقوق بشر یک بخش اساسی گفت و شنود ما ، به اهمیت بحث های ما درباره مسائل امنیتی است، و چنین خواهد بود.»
مرکز ترانزیت ماناس در قرقیزستان چنین موردی است. در حالی که این مرکز کمک قابل ملاحظه ای برای تلاش های ائتلاف در افغانستان فراهم می آورد، اما از علاقه آمریکا به این که قرقیزستان به حقوق شهروندانش احترام بگذارد، هرگز فراتر نمی رود و نخواهد رفت. آقای بلیک گفت: «دولت اوباما ارزش های ما را مصالحه نخواهد کرد. اما خواهان گفت و شنود و تعامل با تمام شریکان ما خواهد بود.»
آمریکا قصد دارد به تعامل با هریک از کشورهای آسیای مرکزی ادامه دهد و برنامه ای را که موحب پیشبرد دموکراسی، اقتصادهای آزاد و احترام به حقوق بشر می شود، دنبال کند.