«مرکز آزادی کارگران»، وابسته به گروور نورکوئیست سیاستمدار محافظه کار و بنیانگذار سازمان «اصلاح قوانین مالیاتی آمریکا»، قصد دارد مبارزه علیه اتحادیه کارگران آمریکا را به کارخانه های اتوموبیل سازی ایالت های آلاباما و می سی سی پی– جایی که اتحادیه قصد سازماندهی دارد – بکشاند.
مت پاترسون، مدیر مرکز آزادی کارگران می گوید: «احتمالاً این دو ایالت هدف های بزرگی برای اتحادیه است. ما هم به آنجا می رویم.»
روز جمعه که کارکنان کارخانه اتوموبیل سازی فولکس واگن در چاتانوگای تنسی با ۷۱۲ رأی مخالف در برابر ۶۲۶ رأی موافق علیه پیوستن به اتحادیه کارگران رأی دادند، برای اتحادیه کارگران شکست سختی را رقم زدند.
به رغم آن که شرکت فولکس واگن در برابر اتحادیه موضع بی طرف اتخاذ کرده بود، رأی گیری به ضرر اتحادیه تمام شد. شکست روز جمعه، برنامه های بلندمدت اتحادیه برای سازماندهی اتحادیه های خودروسازی در ایالت های جنوبی آمریکا را برهم زد.
آقای پاترسون می گوید با دقت برنامه های اتحادیه را دنبال می کند تا ببیند که آیا در کارخانه های مرسدس بنز در شهر ونس آلاباما، و شرکت نیسان در نزدیکی شهر جکسون می سی سی پی استراتژی دیگری را دنبال می کند یا نه. او که یک سال وقت صرف کرده تا مقاومت علیه اتحادیه کارگران را سازماندهی کند، می گوید اگر اتحادیه استراتژی اش را عوض کند، «ما هم بر همان اساس استراتژیمان را تغییر خواهیم داد.»
«مرکز آزادی کارگران»، زیرگروه سازمانی است که به ریاست گروور نورکوئیست تحت عنوان «آمریکائیان خواستار اصلاح قوانین مالیاتی» تشکیل شده. این سازمان با استفاده از بیلبوردها و آگهی های سی ثانیه ای در رادیوهای محلی در جنوب امریکا، از تلاش های اتحادیه کارگران انتقاد می کند و آن را مسئول ورشکستگی دیترویت، مرکز اصلی صنایع اتوموبیل آمریکا، قلمداد می کند.
آقای نورکوئیست در ایمیلی به خبرگزاری رویترز نوشت: «شکست اتحادیه کارگران، هزینه های اتحادیه را به همه، از کارگران تا جامعه تجاری و خانواده ها یادآور شد – منظورم زوال دیترویت است – و نشان داد که می توان جلوی قدرت گیری اتحادیه را گرفت.
دونالد شرودر، وکیل دعاوی در بوستون که حوزه فعالیتش مدیریت مسائل کارگری است، می گوید شکست اتحادیه در تلاشش بیشتر ناشی از وضعیت مبهم اقتصادی است، و سیاستمداران جمهوریخواه که مخالف فعالیت اتحادیه اند، بیشتر از گروه آقای نورکوئیست در این شکست نقش داشتند. به گفته آقای شرودر، کارگران در وهله اول «نگران از دست داشتن کارشان بودند.»
بنا به آمار دولتی، درصد کارگران آمریکایی که عضو اتحادیه هستند، سال ۲۰۱۳ به پایین ترین میزان در تاریخ یعنی ۱۱.۳% رسید. این رقم در سال ۱۹۸۳، ۲۰.۱% بود.
مت پاترسون، مدیر مرکز آزادی کارگران می گوید: «احتمالاً این دو ایالت هدف های بزرگی برای اتحادیه است. ما هم به آنجا می رویم.»
روز جمعه که کارکنان کارخانه اتوموبیل سازی فولکس واگن در چاتانوگای تنسی با ۷۱۲ رأی مخالف در برابر ۶۲۶ رأی موافق علیه پیوستن به اتحادیه کارگران رأی دادند، برای اتحادیه کارگران شکست سختی را رقم زدند.
به رغم آن که شرکت فولکس واگن در برابر اتحادیه موضع بی طرف اتخاذ کرده بود، رأی گیری به ضرر اتحادیه تمام شد. شکست روز جمعه، برنامه های بلندمدت اتحادیه برای سازماندهی اتحادیه های خودروسازی در ایالت های جنوبی آمریکا را برهم زد.
آقای پاترسون می گوید با دقت برنامه های اتحادیه را دنبال می کند تا ببیند که آیا در کارخانه های مرسدس بنز در شهر ونس آلاباما، و شرکت نیسان در نزدیکی شهر جکسون می سی سی پی استراتژی دیگری را دنبال می کند یا نه. او که یک سال وقت صرف کرده تا مقاومت علیه اتحادیه کارگران را سازماندهی کند، می گوید اگر اتحادیه استراتژی اش را عوض کند، «ما هم بر همان اساس استراتژیمان را تغییر خواهیم داد.»
«مرکز آزادی کارگران»، زیرگروه سازمانی است که به ریاست گروور نورکوئیست تحت عنوان «آمریکائیان خواستار اصلاح قوانین مالیاتی» تشکیل شده. این سازمان با استفاده از بیلبوردها و آگهی های سی ثانیه ای در رادیوهای محلی در جنوب امریکا، از تلاش های اتحادیه کارگران انتقاد می کند و آن را مسئول ورشکستگی دیترویت، مرکز اصلی صنایع اتوموبیل آمریکا، قلمداد می کند.
آقای نورکوئیست در ایمیلی به خبرگزاری رویترز نوشت: «شکست اتحادیه کارگران، هزینه های اتحادیه را به همه، از کارگران تا جامعه تجاری و خانواده ها یادآور شد – منظورم زوال دیترویت است – و نشان داد که می توان جلوی قدرت گیری اتحادیه را گرفت.
دونالد شرودر، وکیل دعاوی در بوستون که حوزه فعالیتش مدیریت مسائل کارگری است، می گوید شکست اتحادیه در تلاشش بیشتر ناشی از وضعیت مبهم اقتصادی است، و سیاستمداران جمهوریخواه که مخالف فعالیت اتحادیه اند، بیشتر از گروه آقای نورکوئیست در این شکست نقش داشتند. به گفته آقای شرودر، کارگران در وهله اول «نگران از دست داشتن کارشان بودند.»
بنا به آمار دولتی، درصد کارگران آمریکایی که عضو اتحادیه هستند، سال ۲۰۱۳ به پایین ترین میزان در تاریخ یعنی ۱۱.۳% رسید. این رقم در سال ۱۹۸۳، ۲۰.۱% بود.
