وکیل جواد روحی از تشکیل پرونده برای رئيس و بهیار زندان نوشهر به اتهام «قتل نفس» موکلش خبر داد و گفت که نظریه پزشکی قانونی در مورد مرگ جواد روحی، «تداخلات دارویی با اشاره به تزریقات مکرر دارو توسط بهیار در بهداری زندان ساعاتی پیش از مرگ وی اعلام شده» است.
مجید کاوه اعلام کرده که درپی وصول نظریه پزشکی درباره علت فوت موکلش در زندان، اکنون پرونده‌ای عليه رئيس و بهيار زندان نوشهر به اتهام «قتل نفس» تشكيل و به دادسرا ارجاع شده است.
در نهم شهریور ماه سال جاری یک روز بعد از تایید مرگ جواد روحی زندانی سیاسی در بهداری زندان نوشهر، فعالان سیاسی و حقوقی صراحتا از قتل او سخن گفتند و خواستار تحقیقات درباره جزئیات مرگ او شدند.
در مقابل مقامات محلی در نوشهر اما سعی در توجیه مرگ او داشتند و برهمین اساس از «اعتیاد» و سابقه بیماری او سخن گفتند.
سازمان حقوق بشر ایران روز شنبه ۱۱ شهریور به نقل از منبع مطلع خود گفت در حالی که علت جان باختن جواد روحی در برگه پزشکی قانونی «ایست قلبی» ذکر شده، اما مقامات سپاه پاسداران انقلاب اسلامی «به صورت شفاهی» علت مرگ این معترض زندانی را «سکته مغزی» اعلام کرده‌اند.
جواد روحی در ارتباط با اعتراضات نیمه دوم سال ۱۴۰۱ در مازندران، از «۳۰ شهریور ۱۴۰۱» در زندان نوشهر در «بازداشت موقت» بود. او سه بار به اعدام محکوم شد اما این حکم بعدتر در دیوان عالی کشور نقض شد. با این حال اواسط مرداد ماه، وکیل او گفت که این پرونده «در یک دور اداری عجیب سرگردان» مانده است.
یک سخنگوی وزارت امور خارجه آمریکا در زمینه جان‌باختن جواد روحی در زندان جمهوری اسلامی به صدای آمریکا گفته بود: «ما از مرگ جواد روحی و گزارش‌هایی مبنی بر شکنجه او وحشت‌زده‌ایم.»
این سخنگو در پاسخ مکتوب به صدای آمریکا با اشاره به «گزارش‌های دلخراش» از «بی‌توجهی و شکنجه» جواد روحی هنگام بازداشت تاکید کرده بود: مرگ جواد روحی به عنوان جدیدترین نمونه از تلاش‌های جمهوری اسلامی برای «ایجاد ترس» در میان مردم ایران و «سرکوب هر‌گونه مخالفت» است.
در واکنش به «مرگ مشکوک» جواد روحی در زندان، سازمان عفو بین‌الملل با انتشار بیانیه‌ای خواستار برگزاری «تحقیق و تفحص» و انجام «تحقیقات مستقل» درباره علت مرگ این زندانی سیاسی شد.
در بیانیه هشتم شهریور ۱۴۰۲ سازمان عفو بین‌الملل، مقام‌های جمهوری اسلامی متهم شدند که جواد روحی را با مجموعه‌ای از «جرایم بین‌المللی»، از جمله «ناپدید‌سازی قهری»، «انفرادی» و «شکنجه»، قربانی کرده‌اند تا او وادار به «اعتراف اجباری» شود.
