جرج کلونی، که این هفته با رونمایی فیلم فریب حومه Suburbicon یا در جشنواره ونیز خبرساز شد، می گوید برای ۲۰۰ میلیون دلار سهم خود از فروش شرکت تولید و بازاریابی تکلیا به نام «کاسامیگوس»، نقشه های مشخصی کشیده است.
به مناسبت رونمایی فیلم «سابربیکان» یا «فریب حومه» که هفته آینده برای نخستین بار در آمریکای شمالی، در جشنواره تورنتو نمایش داده خواهد شد، مجله تخصصی «هالیوود ریپورتر» روجلد شماره این هفته خود را به عکسی از جرج کلونی و بازیگران فیلم، «مت دیمن» و «جولی‌ین مور» اختصاص داده.
در مصاحبه اختصاصی با این مجله، «کلونی»، از جمله در باره دوستی نزدیک خود با «باراک اوباما» رییس جمهوری سابق آمریکا سخن می‌گوید و رقابت شرط بندی دو مرد ۵۶ ساله در مسابقه بسکتبال، در پنج ساعتی که اوباما در منزل کلونی در لندن میهمان بود.
در مصاحبه مطبوعاتی جشنواره ونیز، جرج کلونی فیلم «سابربیکان» را یک فیلم «خشمگین» توصیف کرد و گفت مردم در آمریکا از اوضاع زمانه، عصبانی هستند و این خشم مثل ابر سیاهی روی کشور سایه انداخته است.
وی افزود هنگام ساختن فیلم «فریب حومه»، عصبانیت او بیشتر و بیشتر می‌شد. او در این فیلم هزل‌آمیز، دروغ، تعصب نژادی و جنایتی را نشان می‌دهد که پشت دیوارهای خوش‌ساخت و باغچه‌های آراسته خانه‌های مردم حومه‌نشین آمریکای دهه ۱۹۵۰ پنهان است.
درآمد ۴ سال
بخشی از این مصاحبه جرج و امل کلونی با «هالیوود ریپورتر» به نقشه‌هایی اختصاص دارد که جرج کلونی برای ۲۰۰ میلیون دلار درآمد خود از فروش شرکت ۷۰۰ میلیون دلاری «کاسامیگوس» کشیده است.
کلونی به همراه دو دوست نزدیک خود، «رانده گربر» و «مایک ملدمن» دو ماه پیش، این شرکت را به مبلغ یک میلیارد دلار به شرکت مشروب سازی اروپایی «دیاجیو» Diageo فروختند.
از این پول، ۷۰۰ میلیون دلار آن را نقد دریافت کردند و دریافت ۳۰۰ میلیون دلار بقیه به موفقیت آتی «کاسامیگوس» طی ده سال آینده در بازار بستگی دارد.
رانده گربر که در جوانی به عنوان مدل عکاسی شهرت پیدا کرد، ثروت خود را از باز کردن باشگاه‌های شبانه و املاک بدست آورده و همراه با جرج کلونی، از جمله در یک مجتمع ساختمانی خانه های تفریحی در «کابو سان لوکاس» مکزیک شریک است که آن هم «کاسامیگوس» نام دارد.
شریک سوم «تکیلای کاسامیگوس»، «مایک ملدمن» یک کارآفرین میلیاردر است که ثروت خود را از راه سرمایه گذاری در ساخت و ساز و بازاریابی املاک و مستغلات گردآورده است.
اسم «کاسامیگوس» از ترکیب واژه های «خانه» و «دوستان» به اسپانیایی ساخته شد.
کلونی می گوید از این ۲۰۰ میلیون دلار، یک میلیون دلار را از طرف خودش و همسر لبنانی‌تبارش، «امل کلونی»، وکیل و فعال حقوق بشر، به موسسه خیریه مرکز حقوقی فقر جنوبی داده است، که از جمله در راه رفع تبعیض نژادی، به خصوص در ایالت های جنوب آمریکا فعالیت می‌کند.
کلونی به هالیوود ریپورتر می‌گوید ۲۰ میلیون دلار را برای تاسیس «بنیاد عدالت کلونی» کنار گذاشته که زیر نظر خود او وهمسرش «امل» اداره خواهد شد.
او می‌گوید بنیاد آنها قصد دارد این پول را در راه آموزش آوارگان و تامین مسکن آنها صرف کند، «به اضافه چیزهای دیگری که می خواهیم روی آنها کار کنیم.»
امل و جرج کلونی فاش می‌کنند که یک آواره «ایزدی» را از عراق به شهر «اگوستا» در ایالت کنتاکی منتقل کرده‌اند و هزینه تحصیل او را که اینک در دانشگاه شیکاگو ثبت نام کرده، می‌پردازند.
کلونی می گوید: «او اتوبوس سوار شده بود که به موصل برود که افراد داعش هر دو راننده اتوبوس را با تیراندازی کشتند و فریاد زدند هرکس بخواهد دانشگاه برود، کشته می‌شود.»
کلونی می‌افزاید: «او زنده ماند و به آمریکا آمد و بعد از اینکه از همه مراحل رسیدگی عبور کرد، به او گفتیم ما هوای تو را داریم. می‌خواهی تحصیل کنی؟ می‌خواهی زندگی خود را جلو ببری؟ این کمکی است که ما می‌توانیم به تو بکنیم.»
امل، که در رشته حقوق بشر بین‌المللی تخصص دارد، سال‌هاست که برای حمایت از آوارگان ایزدی در برابر داعش تلاش می‌کند و از جمله سازمان ملل را وا داشته که یک نظام حقوقی برای تعقیب قانونی داعش به وجود بیاورد.
یکی از موکلان ایزدی امل کلونی، «نادیا مراد»، فعال ایزدی حقوق بشر، و سفیر صلح سازمان ملل برای حفظ حرمت قربانیان قاچاق انسان است که نامزد دریافت صلح نوبل است.
بخشی از این مصاحبه به خاطرات کلونی از آشنایی با «امل» اختصاص دارد و در بخشی دیگر، احساس خود را از شنیدن خبر حاملگی امل بیان می کند. او می گوید وقتی شنید امل دوقلو حامله است، فکر می کرد حتما اشتباه شده است.
فرزندان کلونی، «الا» و «الکساندر» نام دارند و ژوئن ۲۰۱۷، تقریبا دو هفته قبل از فروش شرکت تکیلای کاسامیگوس به دنیا آمدند.
اتحادیه ضد افترا یا (ADL) یک سازمان غیردولتی بین‌المللی است که مرکز آن در نیویورک قرار دارد و ضمن حمایت از حقوق بشر در آمریکا، وظیفه خود را مقابله با یهودستیزی و هر نوع نژادپرستی و نفرت‌پراکنی می داند.
خانم نظریان سال ها در دانشکده علوم سیاسی دانشگاه کالیفرنیا، لس‌آنجلس (یو سی ال ای) استادیار و یکی از اعضای «شورای روابط خارجی» بود.
