دانشمندان و پژوهشگران کانادا و آمریکا اخیراً با مطالعه اسکن مغز و خواندن ذهن افراد موفق شده اند حرکات دست آن ها را پیش بینی کنند.
دانشمندان دانشگاه وسترن انتاریو در کانادا و دانشگاه اورگان ایالات متحده با اسکن مغز ۹ داوطلب در«موسسه تحقیقاتی روبارتز» در شهر لندن در استان انتاریو توانسته اند سه حرکت دست این افراد که تفاوت های اندکی با هم داشتند را با دقت پیش بینی و آن را از هم تفکیک کنند.
نتایج این تحقیق حاکی از آن است که حدود ۱۳ تا ۱۴ منطقه از مغز انسان مسئول حرکات بصری و حرکتی هستند که حرکات متفاوت را در ذهن افراد برنامه ریزی می کنند.
جیسن گالیوان، دانشجوی دکترای دانشگاه وسترن انتاریو در کانادا و نویسنده اصلی این پژوهش گفته است: «ما با بهره گیری از این شیوه نشان می دهیم که می توان تفاوت های جزئی و نامحسوس حرکات انگشتان را براساس هدف این حرکت تعیین کرد.»
دانشمندان در گذشته فقط قادر بودند با فرو کردن تعدادی الکترود ویژه در داخل مغز حیوانات پیش بینی های مشابهی را انجام دهند، اما جودی کالهم، استاد روانشناسی دانشگاه وسترن انتاریو معتقد است بهره گیری از «ام آر آی» سبب می شود این پیش بینی در انسان ها با راحتی و زحمت کمتری صورت بگیرد.
آقای گالیوان خاطرنشان می کند مفهوم خواندن ذهن در آزمایش های تحقیقاتی ما تفاوت های عمده ای با انواعی که ما در فیلم های هالیوودی همچون «گزارش اقلیت» می بینیم و ما صرفاً اندازه گیری و پژوهش در مورد سه حرکت رفتاری را مورد ارزیابی قرار داده ایم.
محققان کانادایی و آمریکایی توانسته اند حرکت را فقط چهار ثانیه پیش از حرکت پیش بینی کنند و دقت آن ها از ۵۵ تا ۶۵ درصد فراتر نمی رود.
گالیوان اذعان می کند که این پیش بینی از دقت بسیار بالایی برخوردار نیست اما وی در عین حال به اهمیت آماری این پیش بینی اشاره می کند.
وی گفته است تعبیر علائم به این دلیل که به توجه، انگیزه و تمرکز داوطلبان بستگی داشت و حرکات آن ها با علائم رفتاری دیگر می آمیخت، بسیار دشوار بود.
این محقق کانادایی افزوده است ابداع اعضای مصنوعی که با کنترل مغز بهتر عمل می کنند از جمله استفاده های کوتاه مدت یافته های این پژوهش خواهد بود.
هم اکنون دست ها و بازوهای مصنوعی در بازار وجود دارند که با انواع ویژه ای از امواج مغزی کار می کنند، اما افراد مبتلا به قطع اعضا باید برای فعال کردن امواج مغزی ویژه ای آموزش ببینند. اعضای مصنوعی که سیگنال های مغزی را هدف قرار می دهند، همچون اعضای واقعی بدن عمل می کنند.
پژوهشگران هم اکنون در تلاشند تا مسیری که را پیش بینی کنند که افراد قصد دارند بازو و یا چشمشان را به حرکت درآورند. آن ها قصد دارند دریابند که آیا برنامه ریزی برای این حرکات با برنامه ریزی افراد برای استفاده از ابزاری همچون چنگال و یا راکت تنیس از امواج مغزی مشابهی بهره می گیرند.
نتایج این پژوهش تحقیقاتی در شماره هفته اول ژوییه «نشریه نوروساینس» ( http://www.jneurosci.org) منتشر شد.