درفیلم علمی تخیلی تازه ای به نام «نبرد: لس آنجلس» Battle: Los Angeles که ازامروز در سینماهای آمریکا به نمایش گذاشته خواهد شد، کالیفرنیای جنوبی تبدیل به میدان جنگی برای رویارویی موجودات فضایی با تفنگداران دریایی آمریکا می شود.
درلحظات اول نمایش فیلم به نظر می رسد که کره زمین ناگهان تبدیل به هدف یا نشانگاهی برای فرود آمدن شهاب های ثاقب و سنگ های آسمانی شده است:«این اشیاء نورانی همه جا دیده می شوند. طبق گزارش های رسیده در ساحل دریا در بیش از بیست کشور مختلف این اجسام نورانی عظیم دیده شده اند که به داخل آب ها فرو افتاده اند.»
اما با رسیدن اخبار تازه در این مورد از سراسر جهان، ماجرا چهره تازه ای به خود می گیرد:«به نظر می آید هزاران جسم متحرک ناشناخته شبیه به سایه هایی از درون آب ها به طرف خشکی در حال حرکتند.»
کم کم مشخص می شود که این به اصطلاح «شهاب» های نورانی درواقع سفینه های فضایی هستند که از کرات دیگر به زمین هجوم آورده اند تا آن را تسخیر کنند.
ناگهان قوای نظامی پایگاه تفنگ داران دریایی «کمپ پندلتون» درجنوب کالیفرنیا به حال آماده باش درمی آید تا خود را برای جنگی که هیچگاه درمورد آن آموزشی ندیده است آماده کند. جنگ با موجودات فضایی مهاجم و غیردوستانه!
«درساعت دوبعدازظهر به وقت غرب آمریکا، در بیش از دوازده نقطه مختلف جهان نشانه هایی از یک حمله هم آهنگ شده توسط دشمنانی ناشناس دیده شده است. این یک تهاجم نظامی است. قوای ما در غرب آمریکا آخرین امید و نقطه دفاع از این حملات به شمار می رود. ما نمی توانیم لس آنجلس را از دست بدهیم.»
فیلم «نبرد: لس آنجلس» از این مرحله به بعد ماجراهایی که بر یک جوخه تفنگداران دریایی آمریکا که می کوشند تا بزرگ ترین شهر غرب آمریکا را از حمله این دشمنان ناشناخته فضایی با تکنولوژی پیشرفته نجات بدهند را دنبال می کند.
جاناتان لیبسمن، کارگردان فیلم «نبرد: لس آنجلس» می گوید استفاده ازاین دشمن یا موجودات بی نام و نشان و ناشناخته فضایی به او این آزادی را داده است تا بتواند یک فیلم جنگی مدرن بسازد بدون آن که مجبوربه توجیه استفاده از این نیروهای نظامی بشود:«هدف من این بود که یک فیلم جنگی بسازم که در آن موجودات فضایی نقش دشمن را بازی می کنند. به این صورت من مجبور نیستم به مسائل سیاسی پشت پرده بپردازم یا این که به این سئوال جواب بدهم که چرا اصولا ما می جنگیم. یا آیا این یک جنگ درست است یا نه؟ من فقط می خواستم یک مشت سرباز را نشان بدهم که چگونه زندگی خود را به خطرمی اندازند تا از ما دفاع کنند. همینطور نمایش هم بستگی ها و رابطه نزدیکی که بین اعضای این جوخه وجود دارد مورد توجه من بوده است.»
درطول تاریخ فیلمسازی هالیوود، فیلم های علمی تخیلی زیادی درباره لس آنجلس ساخته شده است. به نظر می رسد که اغلب این فیلمسازان نمی توانند ازشگفتی هایی که نمایش از بین رفتن اماکن شناخته شده این شهر و دیگر بناهای معروف آمریکا برای تماشاگردارد صرفنظر کنند. با این همه «لیبسمن» کارگردان اهل آفریقای جنوبی این بار لس آنجلس را تبدیل به مکانی برای جنگ خانه به خانه با این موجودات فضایی کرده است.
لیبسمن می گوید:«من نمی خواستم در این فیلم ساختمان معروفی مثل برج مدور«کاپیتال رکورد» یا علامت غول آسای هالیوود روی تپه های بالای این شهر را نابود کنم چرا که این کارها تا بحال صدها بار در فیلم های دویست میلیون دلاری انجام شده و من دلیلی برای تکرار آن نمی بینم. این است که تصمیم گرفتم از دیدگاهی درونی تر به لس آنجلس و بناهای شناخته شده آن نگاه کنم.»
کارگردان «لیبسمن» و فیلمنامه نویس «کریس برتولینی» از فیلم های کلاسیک و علمی تخیلی قدیمی هالیوود نیزدر فیلم «نبرد: لس آنجلس» بهره گرفته اند. جوخه تفنگداران دریایی درفیلم که نقش سرجوخه آن ها را «ارون اکهارت» بازی می کند، متشکل از سربازانی از هر نژاد و قومیت است. این درواقع یک بدنه کوچک تر از جامعه آمریکایی است با زمینه های اجتماعی مختلف که گردهم آمده اند تا تحت نظارت رهبری خسته از جنگ به دفاع از آخرین نقطه دست نخورده کره زمین درمقابل تهاجم موجودات ناشناخته بپردازند.
ارون اکهارت به صدای آمریکا می گوید:«من دراین فیلم کوشیده ام تا یک نقش کلیشه ای و شناخته شده را تحویل بدهم که تماشاگران فیلم با آن آشنایی کامل دارند و ازتماشای آن لذت می برند. نقشی که جایگاه خاص خود را در فیلم های سینمایی این ژانر مخصوص دارد. شاید بهترین بازیگران این گونه نقش ها کلینت ایستوود، لی ماروین و پل نیومن بوده اند. شخصیت نمکینی که همه این وقایع را قبلا تجربه کرده و دیگرحوصله ندارد اما در نهایت هم این اوست که به نجات دهنده تبدیل می شود.»
میشل رودریگز یکی دیگر ازبازیگران فیلم «نبرد: لس آنجلس» است که نقش تنها بازمانده سربازان نیروی هوایی آمریکا را بازی می کند و اطلاعات حیاتی درباره موجودات فضایی برای گروه تفنگداران دریایی و رهبر آن ها می آورد. رودریگز یکی از بازیگران فیلم «آواتار» است و می گوید از بازی در فیلم های علمی و تخیلی لذت می برد:«من احساس می کنم این نوع فیلم ها به صورتی مانیفستی است از پروسه بشریت و این که ما همیشه باید فکر کنیم که جوامع بشری در آینده چه شکل و شمایلی خواهند داشت؟»
ارون اکهارت هم معتقد است که درپشت ماجراهای فیلم و جلوه های ویژه چشمگیری که در آن از آن ها ستفاده شده داستان بشریت و طبیعت انسان نهفته است:«من فکر می کنم فیلم به خاطر شکل و شمایل مستندی که به آن داده شده با فیلم های دیگر از این نوع تفاوت های زیادی دارد. البته به خاطر موجودات فضایی، فیلم خیلی سرگرم کننده است اما به همان اندازه هم مشکل است که در این ژانرفیلمی بسازید که بتواند جایگاه خاص خودش را پیدا کند. من فکرمی کنم مسئله مهم در این نوع فیلمسازی گنجاندن یک موضوع احساسی در فیلم است که این کار با حضورسربازان جوان وهمبستگی عمیقی که بین آن ها وجود دارد به خوبی انجام شده است.»
نکته جالب توجه در این است که اغلب صحنه های فیلم «نبرد: لس آنجلس» در ایالت «لوئیزیانا» فیلم برداری شده است. جایی که دست اندرکاران تهیه فیلم توانسته اند از معافیت های مالیاتی چشمگیری برخوردارشوند.