بچه ها چقدر میدانند و چه وقت؟ پژوهشگران برای پاسخ این سوالها، مغز نوزادان را تحت بررسی قرار داده اند.
پژوهشگران در دانشگاه وسترن شمالی، اخیراً نتیجه گرفته اند که نوزادان، بسیار پیش از آنکه زبان باز کنند، میتوانند واژه ها را تشخیص داده و آنها را به مواردی که نماینده آن هستند ارتباط دهند.
مثلا «فین» که چهار و نیم ماهه است، حرف نمیزند، امّا مسلماً به حرفهایِ مادرش واکنش نشان میدهد.
مطالعه دانشگاه وسترن شمالی و دیگران نشان میدهد یکی از بهترین کارهایی که والدین میتوانند بکنند، آن است که با نوزادِ خود حرف بزنند. کاوینگتون کمپبل، سخن گفتن با پسرش را حتی پیش از تولد آغاز کرد. او میگوید، «من همیشه با فین حرف میزدم، یه جورایی کارهام رو توضیح میدادم.»
پژوهشگران فکر میکنند نوزادان بدست آوردن مهارتهایِ کلامی را از زمانی که در رحم هستند آغاز میکنند. کمپل در زمانِ بارداری در دانشکده حقوق بود. وی می گويد، «من در ترم پایانیِ دانشکده حقوق بودم. فکر میکنم، باید ببینم پسرم بعد از سی سال وکیل قضایی میشود یا خیر، چون همیشه حرف استادان من رو میشنید.»
پروفسور کتی هرشپاسیک، سرپرستِ لابراتورِ زبانِ نوزادان در دانشگاهِ تمپل در فلوریدا، میگوید، «ما فکر میکنیم نخستین پروسه هایِ ایجاد تکلم در رحم آغاز میشوند. زیرا نوزادان صدای مادر را میشنوند.»
پژوهشگران میگویند این هنگامیست که نوزادان ملودیِ زبان را می آموزند. پروفسور کتی هرشپاسیک اضافه می کند، «آنها گاه واژه هایی را که شنیده اند بیاد دارند، و به نظر میرسد به گروههای زبانی توجه میکنند. ممکن است زبانِ فرانسه را از اسپانیایی تشخیص ندهند، ولی میدانند که این زبانها در یک دسته هستند و انگلیسی و آلمانی در دسته دیگر.»
مطالعه ای دیگر نشان میدهد کودکان و نوزادانی که با آنهاصحبت میشود، بهره هوشیِ بالاتری دارند و عملکردشان در مدرسه بهتر است.
جودی مونتگومری، متخصص تکامل و نمو کودکان، والدین را تشویق میکند تا با نوزادانِ خود حرف بزنند. وی می گويد، «والدین و اعضای خانواده نخستین افرادی هستند که واژگان را به کودکان ارائه میکنند و هرچه کودکان لغتهایِ بیشتری بشنوند، گنجینه لغاتِ بزرگتری خواهند داشت. حتی دستگاههایی وجود دارند که تعداد کلماتی که کودک می شنود را ثبت میکند تا والدین بدانند چقدر با نوزادِ خود حرف زده اند. اما هرشپاسیک در موردِ قرار دادنِ کودکان مقابلِ تلویزیون هشدار میدهد. وی می گويد، «کودکان به این تعامل که ما به آن معامله به مثل میگوئیم نیاز دارند.»
کمپبل میگوید دوست دارد برای کودکِ خود آواز بخواند. وی اضافه می کند، «وقتی برایش آواز میخوانم لبخند میزند، مسلماً واکنش نشان میدهد و تا حدی او را آرام میکند.»
