دو روستا در منطقه کوچک مسیحی نشین سرزمین مقدس، با امید به احیای زبانی که عیسی مسیح با آن سخن می گفت اقدام به تدریس زبان باستانی آرامی کرده اند.
در روستای فلسطینی بیت جالا، مسن ترهایی که زبان آرامی می دانند آن را به نوه های خود می آموزند. بیت جالا در کنار بیت لحم قرار دارد، که به روایت عهد جدید کتاب مقدس، زادگاه مسیح است.
خبرگزاری اسوشیتدپرس می نویسد در روستای عرب- اسرائیلی «جیش»، واقع در تپه های جلیلی، جایی که مسیح آنجا زندگی و موعظه کرد، کودکان دبستانی اکنون زبان آرامی فرامی گیرند. این کودکان عمدتا متعلق به جامعه مسیحی مارونی هستند. مارونی ها هنوز نیایش های خود را به آرامی می خوانند اما تنها عده کمی دعاها و نیایش ها را می فهمند.
گویشی که در جیش و بیت جالا آموزش داده می شود «سریانی» است که زبان اجدادی مردم آنجا است. به گفته ستیون فاسبرگ، کارشناس زبان آرامی در دانشگاه عبری اورشلیم، گویش سریانی شبیه به گویش جلیلی است که مسیح به آن تکلم می کرد: «این دو گروه احتمالا زبان همدیگر را می فهمیدند.»
در جیش، حدود ۸۰ کودک در ۵ سطح و برای دو ساعت در هفته زبان آرامی می آموزند. وزارت آموزش اسرائیل برای آموزش آرامی تا کلاس هشتم حمایت می کند.
چندین تن از ساکنان روستای جیش سالها برای ایجاد آموزش زبان آرامی در مدارس روستایشان تلاش می کردند اما به گفته مدیر مدرسه، مسلمانان جیش نگران بودند که این، تلاشی مخفیانه برای کشاندن کودکان به سوی مسیحیت باشد.
برخی مسیحیان نیز با این طرح مخالف بودند و می گفتند تاکید بر زبان اجدادی آنان را از هویت عربی دور می کند. این مسئله نزد بسیاری از اعراب مسلمان و مسیحی اسرائیل که دوست دارند با قومیتشان و نه با دینشان معرفی شوند، حساس است.
اما در نهایت زور مدیر مدرسه که مسلمانی سکولار است و از اهالی روستا نیست بر مخالفان چیره شد. او به اسوشیتدپرس می گوید که زبان آرامی، میراث مشترک آن مردم است. به این ترتیب مدرسه ابتدایی روستای جیش تنها مدرسه عمومی در اسرائیل است که زبان آرامی تدریس می کند و این کار را از مدرسه روستای بیت جالا که توسط روستای ارتدوکس سوریه اداره می شود و تنها چند کیلومتر با بیت لحم فاصله دارد، تقلید کرده است.
در مدرسه بیت جالا، کشیش ها پنج سال است که به ۳۲۰ دانش آموز آرامی یاد می دهند. حدود ۳۶۰ خانواده در آن منطقه پناهندگان آرامی زبانی هستند که در دهه ۱۹۲۰ از منطقه طور عبدین، در جنوب شرقی ترکیه امروزی به سوریه مهاجرت کردند.
یکی از کشیش ها می گوید مسن تر ها هنوز به این زبان حرف می زنند اما نسل جوان تر آن را نمی داند و ابراز امیدواری می کند که تدریس آن به کودکان کمک کند تا ریشه های خود را فراموش نکنند.
هرچند کلیسای مارونی و ارتدوکس سوری به آرامی نیایش می کنند اما فرقه های مجزا هستند. مارونی ها عمدتا در لبنان هستند و تنها چند هزار پیرو در اسرائیل دارند. مسیحی های ارتدوکس سوریه نیز در اسرائیل و مناطق فلسطینی تنها ۲۰۰۰ پیرو دارند. جمعیت مسیحی سرزمین مقدس - شامل کشور اسرائیل و مناطق فلسطینی - در مجموع ۲۱۰ هزار نفر است: حدود ۱۵۰ هزار نفر در اسرائیل و ۶۰ هزار نفر در کرانه غربی رود اردن به سر می برند.
هر دو مدرسه ای که زبان آرامی تدریس می کنند از سوئد، بعیدترین جای ممکن حمایت شدند. جایی که جامعه آرامی زبانی که از خاورمیانه آمده، تلاش می کند زبانش را زنده نگاه دارد. آنان روزنامه و کتاب های کودکان منتشر می کنند ، یک کانال تلویزیونی و حتی یک تیم فوتبال در لیگ برتر سوئد دارند. اسوشیتدپرس می گوید در مجموع، جمعیت آرامی زبان جهان ۳۰ تا ۸۰ هزار نفر است.
بسیاری از مارونی ها و سوری های ارتدوکس برای اولین بار پس از چند دهه در جایی غیر از کلیسا، در تلویزیون، آرامی به گوششان خورد. شنیدن زبان آرامی به شکل مدرن آنان را به فکر احیای این زبان در جامعه خودشان انداخت.
به گفته پرفسور ستیون فاسبرگ، آرامی زبانی بود که از ۲۵۰۰ سال پیش تا قرن ششم در منطقه شامات رایج بود و پس از تسلط اعراب شبه جزیره عربستان بر آن منطقه، زبان عربی بر آنجا مسلط شد.
آنطور که این زبان شناس و استاد دانشگاه می گوید، زبان آرامی در برخی نقاط باقی ماند: «در کلیسای مارونی و ارتدوکس سوریه از طریق دعا و نیایش، بین یهودیان کرد ساکن زاخو (واقع در شمال عراق و نزدیکی مرز ترکیه) که تا پیش از مهاجرت به اسرائیل در دهه ۱۹۵۰ میلادی، به گویشی به نام «تارگوم» تکلم می کردند، و در سه روستای سوریه که هنوز به آرامی سخن می گویند.»
در روستای فلسطینی بیت جالا، مسن ترهایی که زبان آرامی می دانند آن را به نوه های خود می آموزند. بیت جالا در کنار بیت لحم قرار دارد، که به روایت عهد جدید کتاب مقدس، زادگاه مسیح است.
خبرگزاری اسوشیتدپرس می نویسد در روستای عرب- اسرائیلی «جیش»، واقع در تپه های جلیلی، جایی که مسیح آنجا زندگی و موعظه کرد، کودکان دبستانی اکنون زبان آرامی فرامی گیرند. این کودکان عمدتا متعلق به جامعه مسیحی مارونی هستند. مارونی ها هنوز نیایش های خود را به آرامی می خوانند اما تنها عده کمی دعاها و نیایش ها را می فهمند.
گویشی که در جیش و بیت جالا آموزش داده می شود «سریانی» است که زبان اجدادی مردم آنجا است. به گفته ستیون فاسبرگ، کارشناس زبان آرامی در دانشگاه عبری اورشلیم، گویش سریانی شبیه به گویش جلیلی است که مسیح به آن تکلم می کرد: «این دو گروه احتمالا زبان همدیگر را می فهمیدند.»
در جیش، حدود ۸۰ کودک در ۵ سطح و برای دو ساعت در هفته زبان آرامی می آموزند. وزارت آموزش اسرائیل برای آموزش آرامی تا کلاس هشتم حمایت می کند.
چندین تن از ساکنان روستای جیش سالها برای ایجاد آموزش زبان آرامی در مدارس روستایشان تلاش می کردند اما به گفته مدیر مدرسه، مسلمانان جیش نگران بودند که این، تلاشی مخفیانه برای کشاندن کودکان به سوی مسیحیت باشد.
برخی مسیحیان نیز با این طرح مخالف بودند و می گفتند تاکید بر زبان اجدادی آنان را از هویت عربی دور می کند. این مسئله نزد بسیاری از اعراب مسلمان و مسیحی اسرائیل که دوست دارند با قومیتشان و نه با دینشان معرفی شوند، حساس است.
اما در نهایت زور مدیر مدرسه که مسلمانی سکولار است و از اهالی روستا نیست بر مخالفان چیره شد. او به اسوشیتدپرس می گوید که زبان آرامی، میراث مشترک آن مردم است. به این ترتیب مدرسه ابتدایی روستای جیش تنها مدرسه عمومی در اسرائیل است که زبان آرامی تدریس می کند و این کار را از مدرسه روستای بیت جالا که توسط روستای ارتدوکس سوریه اداره می شود و تنها چند کیلومتر با بیت لحم فاصله دارد، تقلید کرده است.
در مدرسه بیت جالا، کشیش ها پنج سال است که به ۳۲۰ دانش آموز آرامی یاد می دهند. حدود ۳۶۰ خانواده در آن منطقه پناهندگان آرامی زبانی هستند که در دهه ۱۹۲۰ از منطقه طور عبدین، در جنوب شرقی ترکیه امروزی به سوریه مهاجرت کردند.
یکی از کشیش ها می گوید مسن تر ها هنوز به این زبان حرف می زنند اما نسل جوان تر آن را نمی داند و ابراز امیدواری می کند که تدریس آن به کودکان کمک کند تا ریشه های خود را فراموش نکنند.
هرچند کلیسای مارونی و ارتدوکس سوری به آرامی نیایش می کنند اما فرقه های مجزا هستند. مارونی ها عمدتا در لبنان هستند و تنها چند هزار پیرو در اسرائیل دارند. مسیحی های ارتدوکس سوریه نیز در اسرائیل و مناطق فلسطینی تنها ۲۰۰۰ پیرو دارند. جمعیت مسیحی سرزمین مقدس - شامل کشور اسرائیل و مناطق فلسطینی - در مجموع ۲۱۰ هزار نفر است: حدود ۱۵۰ هزار نفر در اسرائیل و ۶۰ هزار نفر در کرانه غربی رود اردن به سر می برند.
هر دو مدرسه ای که زبان آرامی تدریس می کنند از سوئد، بعیدترین جای ممکن حمایت شدند. جایی که جامعه آرامی زبانی که از خاورمیانه آمده، تلاش می کند زبانش را زنده نگاه دارد. آنان روزنامه و کتاب های کودکان منتشر می کنند ، یک کانال تلویزیونی و حتی یک تیم فوتبال در لیگ برتر سوئد دارند. اسوشیتدپرس می گوید در مجموع، جمعیت آرامی زبان جهان ۳۰ تا ۸۰ هزار نفر است.
بسیاری از مارونی ها و سوری های ارتدوکس برای اولین بار پس از چند دهه در جایی غیر از کلیسا، در تلویزیون، آرامی به گوششان خورد. شنیدن زبان آرامی به شکل مدرن آنان را به فکر احیای این زبان در جامعه خودشان انداخت.
به گفته پرفسور ستیون فاسبرگ، آرامی زبانی بود که از ۲۵۰۰ سال پیش تا قرن ششم در منطقه شامات رایج بود و پس از تسلط اعراب شبه جزیره عربستان بر آن منطقه، زبان عربی بر آنجا مسلط شد.
آنطور که این زبان شناس و استاد دانشگاه می گوید، زبان آرامی در برخی نقاط باقی ماند: «در کلیسای مارونی و ارتدوکس سوریه از طریق دعا و نیایش، بین یهودیان کرد ساکن زاخو (واقع در شمال عراق و نزدیکی مرز ترکیه) که تا پیش از مهاجرت به اسرائیل در دهه ۱۹۵۰ میلادی، به گویشی به نام «تارگوم» تکلم می کردند، و در سه روستای سوریه که هنوز به آرامی سخن می گویند.»
