مطبوعات بين المللی از مصر در آستانه شروعی تازه، عاقبت انديشی رهبر سوريه و پيش بينی پايان کار معمر قذافی می نويسند.
فايننشال تايمز چاپ لندن شخصيت خبری روز را «جوانان عرب» معرفی کرده و نوشته است شايد دنيا اکنون محمد بوعزيزی را به ياد نياورد؛ اما بی شک نام اين سبزی فروش ۲۶ ساله تونسی در تاريخ انقلاب هايی که کشورهايی عربی را زير و رو کرد به عنوان فردی ثبت خواهد شد که طغيانش جرقه نابودی حکومت های ديرپا و استبدادی خاورميانه را برافروخت. اکنون رهبران کشورهای عرب به تلاش و تکاپو افتاده اند؛ و می دانند که اگر به خروش جوانان بپاخاسته بی توجهی کنند، سرنوشتی همچون بن علی و مبارک در انتظارشان خواهد بود.
وال استريت جورنال از بازگشت پيروزمندانه يک استاد ناراضی مصری به کشور، همزمان با استعفای حسنی مبارک خبر داده و نوشته است سعدالدين ابراهيم، فعال دموکراسی مصر در سال های ۲۰۰۰ تا ۲۰۰۳ در رژيم مبارک زندانی و شکنجه شد؛ و پس از آزادی به تبعيدی خود خواسته رفت. وی روز ۱۱ فوريه - هنگاهی وارد قاهره شد که متن استعفانامه مبارک از رسانه ها پخش می شد. سعدالدين ابراهيم يکسره از فرودگاه به ميدان تحرير قاهره رفت؛ و به جمع بی شمار - و به تعبير وی قيامت گونه - هموطنانش پيوست تا رفتن ديکتاتور را جشن بگيرند و آماده ساختن مصر نوين شوند.
برنار هانری لوی، فيلسوف و نويسنده فرانسوی، در مقاله ای در هافينگتن پست رفتن مبارک را نقطه شروع مجدد برای مصر می خواند. و می نويسد اکنون سال صفر و زمانی است که مصريان بايد کشور و تاريخ خود را بازسازی و بازنويسی کنند.
در مقاله ای با عنوان سکوت سوريه در واشنگتن پست، ديويد ايگنيشس شروع و افول تظاهرات مردم سوريه را نشانه آن می داند که بشار اسد هنوز مرعوبِ خشم مردم نشده است. ايگنيشس می نويسد رهبر سوريه بايد هر چه زودتر اصلاحات در قانون اساسی را به اجرا درآورد؛ و گرنه سرنوشتی جر بن علی و مبارک نخواهد داشت.
روزنامه لوموند با اشاره به اين که سرهنگ قذافی پس از راه انداختن خونريزی در کشور، هوادارانش را به خيابان ها فرستاد تا آواز «خدا، قذافی، ميهن» بخوانند و برقصند، رهبر ليبی را ديوانه و رقص و آواز هوادارانش را رقص مرگ رژيم قذافی خوانده است. به نوشته لوموند رييس سياست خارجی اتحاديه اروپا در انتقاد از ليبی لحن شديدتری نسبت به گذشته به کار گرفته و درباره «عواقب» برخورد دولت با قيام مردم ليبی هشدار داده است؛ اما هنوز تا آنجا پيش نرفته است که قذافی را به کناره گيری از حکومت فراخواند.
روزنامه ادمونتون چاپ کانادا نوشته است، دنيل اورتگا رييس جمهوری نيکاراگوئه همتای ليبيايی خود را «برادر» معمر قذافی خوانده؛ و قيام مردم عليه ديکتاتوری چهل ساله وی را بخشی از توطئه برای سلطه بر نفت ليبی قلمداد کرده است. ادمونتون می نويسد اورتگا- که اين روزها يکی از تنها پشتيبانان رهبر ليبی به شمار می رود - مشخص نکرده است چه کسی در پشت توطئه عليه قذافی قرار دارد.
در روزنامه کاناديی گلوب اند ميل آمده است در گرماگرم قيام خونين مردم عليه حکومت پليسی ليبی، ديپلمات ها و مقامات غربی، دسته دسته کشور را ترک می کنند. و در همين حال، برخی از آنها تلاش دارند تا اسناد معاملات کلان خود با ديکتاتور رو به سقوط آن کشور را نابود کنند. اين روزنامه با اشاره به برخی معاملات نفتی عمده کانادا با ليبی، از معامله پنهان شرکت معظم مهندسی کانادا موسوم به اس ان سی لاوالين با دولت قذافی پرده برداشته است که بر اساس آن، شرکت نامبرده با دريافت ۲۷۵ ميليارد دلار در حال ساخت زندانی در طرابلس بود.