در فیلم «بخوان» محصول جدید «ایلومینیشن اینترتینمنت» واحد نقاشی متحرک شرکت یونیورسال، تهیه کننده‌ای زرنگ ولی بی‌پولی، که چهره با نمک یک «کوآلا» ی کوچولوی استرالیائی را دارد، با صدای «متیو مککانهی»، تنها راه نجات کسادی گیشه تئاتر بزرگ خود را گذاشتن یک مسابقه خوانندگی به سبک «امریکن آیدل» می داند.
فیلم «بخوان» Sing، که به زودی، و همزمان با تعطیلات کریسمس در آمریکا اکران می شود، چند فرمول موفق در صنعت سرگرمی را با هم تلفیق کرده.
- حیوانات متمدن و سخنگو، که روی دوپا راه می‌روند و لباس آدمها را بر تن دارند، و در شهری امروزی، همزیستی می‌کنند، یادآور فیلم «زوتوپیا» محصول موفق شرکت «دیزنی» است.
- چارچوب مسابقه خوانندگی و هنرنمائی‌های دیگر، بیش از ده سال است به صورت برنامه‌های «آمریکن آیدل» American Idol و «وویس» The Voice و «آمریکا استعداد دارد» و نظائر آنها، برای شبکه‌های تلویزیونی پولساز بوده.
- ترانه‌های آشنای «پاپ» برای تماشاگران آشنا هستند و بارعاطفی سنگینی از شادی یا غصه شیرین و عشق را همراه خود به فیلم منتقل می کنند.
ریس ودرسپون، صدای خوک صورتی‌رنگ «روزیتا» را اجرا می‌کند. روی فرش قرمز اکران ویژه فیلم در لس آنجلس، خانم «ودرسپون» می‌گوید شخصیت او «روزیتا» مادری است که فرزند زیاد دارد، ولی رویایش خواننده شدن است و به همین علت وقتی مسابقه به شهر او می رسد، نظام پیچیده‌ای خلق می‌کند که خوک‌بچه‌ها، درغیاب مادر، مراقب داشته باشند.
خواننده «توری کلی» می‌گوید شخصیت او «مینا» یک فیل خجالتی است که خیلی عاشق خواندن است. او می گوید خود او مثل «مینا» در بچگی خجالتی بود، و به همین سبب، نسبت به این شخصیت، حس هم‌ذات‌پنداری دارد.
ترانه‌های آشنا
بعضی منتقدها، گزینش ترانه‌های معروف وآشنا را سطحی می دانند، و شاکی هستند که ترانه‌های معروف فیلم «بخوان»، در صدها فیلم و سریال دیگر، کار شده‌اند. ولی همان‌ها هم قبول دارند که کارشده بودن ترانه‌ای مثل «هاله‌لویا» از «لنرد کوهن» از جذابیت بصری آنچه این فیلم کارتونی، با این ترانه و ترانه‌های دیگر انجام داده، چیزی نکاسته است.
ترانه‌پرداز «هاروی میسن جونیور» که چند ترانه اصیل برای این فیلم نوشته، از وجود موسیقی بسیار در فیلم Sing شادمان است، و می گوید موسیقی از اول تا آخر قطع نمی شود و ترانه‌ها، تماشاگر را به سواری‌های عاطفی متعددی می برند، یک لحظه شاد، و لحظه دیگر، گریان.
تحول
نکته‌ای که منتقد «ورایتی» برجسته کرده، سطح والای این کار است، که راحت می شود تصور کرد این فیلم ممکن است کار یکی از تولیدکنندگان نقاشی‌متحرک‌های سطح بالا، یعنی مثلا شرکت «پیکسار»، یا خود «دیزنی» یا شرکت «دریم ورکز» باشد. در حالیکه، واحد «ایلومینیشن» در مقایسه با رقبای قدرتمند و صاحب‌نام خود، نهاد جمع و جورتری است.
او نوشته، بعضی والدین حتی می‌توانند فیلم «بخوان» را به عنوان دنباله «زوتوپیا» که بچه‌ها انتظارش را می‌کشند، جا بزنند.
برخلاف «زوتوپیا» که حضور حیوانات جوراجور در شهری مدرن، موضوع داستان آن، در باره کثرت‌گرائی و تحمل‌پذیری قومی، جنسیتی و نژادی است، در فیلم «بخوان» به تفاوت‌های ظاهری جانوران ساکن این شهر خالی، چندان اعتنائی نمی‌شود.
به نظر نمی‌رسد که دلیلی جز بانمک بودن قیافه «کوآلا» برای گزینش این شخصیت در نقش صاحب تماشاخانه وجود داشته باشد، چون هر چند «کوالا» جانوری بومی استرالیاست، «کوآلا» در این فیلم لهجه آمریکایی دارد.
کارگاه نقاشی متحرک «ایلومینشن» با فیلم Despicable Me شش سال پیش به میدان آمد، و از جمله موفقیت‌های آن، مجموعه «مینیون‌ها» است، و «لوراکس».
فیلم «بخوان» از چنان کیفیت و اعتمادبه‌نفسی برخوردار است که حالا، «کریس ملداندری»، بنیانگذار، مدیر، و مغز متفکر Illumination Entertainment به قول منتقد ورایتی، داغ‌ترین نام در صنعت نقاشی‌متحرک امروز جهان است.
اصیل
هنر این استودیو این بود که وقتی همه استودیوهای بزرگ در حال دنباله‌سازی، یا بازسازی داستان‌ها و شخصیت‌های آشنا بوده‌اند، این استودیو یکی بعد از دیگری فیلم اصیل و قائم به ذات بیرون داده. از جمله همان «زندگی مخفی حیوانات خانگی»، از پرفروش‌ترین فیلم‌های سال 2016.
به قول منتقد «هالیوود ریپورتر» کارگاه «ایلومینیشن» نقاط قوت بسیار دارد، از جمله طراحی شخصیت‌ها، و توجه به جزئیات رفتاری آنها، در شوخی‌های ریز و جانبی، ولی به نظر او، ضعف این شرکت در قصه‌گوئی در فیلم «بخوان» هم دیده می‌شود و آوردن «گارت جنینگز» کارگردان فیلم‌های مستقل، به جمع هنرمندان فیلم «بخوان» به رفع این نقیصه کمک نکرده.
یکی از مشکل‌های فیلم، که بعضی منتقدها به آن اشاره کردهاند، این است که چارچوب مسابقه هنری، بعد از موفقیت ده سال گذشته، دیگر چارچوب جذابی برای تماشاگران تلویزیون نیست.
با این حال، منتقد هالیوود ریپورتر پیش بینی کرده که فیلم «سینگ» که تفریح جانانه‌ای برای همه خانواده در تعطیلات کریسمس خواهد بود، ماهها بعد از کریسمس هم روی پرده سینماها در آمریکا و دیگر کشورهای جهان، به نمایش موفقیت‌آمیز خود، ادامه خواهد داد.
