سازمان عفو بین‌الملل با انتشار بیانیه‌ای نسبت به خطر اعدام قریب‌الوقوع رضا رسائی، زندانی کُرد یارسان و از بازداشت‌شدگان اعتراضات به کشته شدن مهسا (ژینا) امینی، هشدار داد.
عفو بین‌الملل در بیانیه روز پنجشنبه نوزدهم بهمن خود، با اشاره به رد درخواست تجدیدنظر حکم آقای رسائی در روز ۲۶ دی از سوی دیوان عالی کشور اشاره کرد که حکم اعدام او پس از یک محاکمه «به‌شدت ناعادلانه و بر اساس اعترافات اجباری او تحت شکنجه‌هایی همچون ضرب و شتم، شوک الکتریکی، خفگی، آویزان کردن و خشونت جنسی» صادر شده است.
رضا (غلام‌رضا) رسائی، معترض ۳۴ ساله و پیرو آیین «اهل حق» (یارسان) در شهر «صحنه» استان کرمانشاه، پس از حضور در اعتراضات آبان ۱۴۰۱ در این شهر، در پرونده‌ای با اتهام قتل یک مأمور نیروی انتظامی مواجه شد و به «قصاص» محکوم شد.
حکم اعدام آقای رسائی در ۲۵ آذر از سوی شعبه ١٧ دیوان عالی کشور تایید و درخواست تجدیدنظر وکیل او در روز ۲۶ دی از سوی شعبه اول دیوان رد شد.
طبق بیانیه عفو بین‌الملل، هر دو شعبه دیوان عالی جمهوری اسلامی شواهد تبرئه‌کننده از جمله شهادت‌های شاهدان کلیدی و اظهارات وکیل آقای رسائی در مورد ناقص بودن تحقیقات و حذف پزشکی قانونی را نادیده گرفتند.
عفو بین‌الملل یادآور شد که رضا رسائی طی چهار ماه نخست بازداشت نیز مورد ناپدید شدن اجباری قرار گرفته بود و در این دوره، عوامل سازمان اطلاعات سپاه پاسداران او را شکنجه و آزار و اذیت کردند.
این سازمان افزود که آقای رسائی در دوره بازداشت از دسترسی به خدمات بهداشتی و درمانی مناسب از جمله برای درمان جراحات ناشی از شکنجه، شامل شکستگی انگشتان دست و پا، محروم بوده است.
گروه مشاوران حقوقی دادبان روز دوم بهمن گزارش داد که دیوان عالی کشور درخواست اعاده دادرسی ارائه شده از سوی وکلای رضا رسایی را رد کرده است.
وکلای رضا رسایی با اعتراض به تأیید حکم دادگاه بدوی در دیوان عالی کشور، با تأکید بر «ایرادات و ابهامات فراوان» در پرونده، خواهان اعاده دادرسی شده بودند، اما شعبه اول دیوان عالی جمهوری اسلامی «بدون توجه به تمامی ایرادات و ابهامات موجود در پرونده»، اعلام کرد که درخواست وکلا «فاقد شرایط قانونی» است.
پیش از این، یک منبع نزدیک به رضا رسایی به صدای آمریکا گفته بود با وجود شهادت شاهد عینی و تناقض اظهارات سایر متهمان، دادگاه بر اساس «علم قاضی» برای او حکم «اعدام» صادر کرده است.
به گفته این شاهد عینی، حادثه کشته شدن نادر بیرامی در روز ۲۷ آبان و در جریان اعتراضات در شهر صحنه، پس از آن رخ داد که یکی از مأموران بر سر حجاب اجباری با یکی از زنان حاضر «درگیر شد و نادر بیرامی وارد ماجرا شد و به مردم اسپری فلفل پاشید.»
او به صدای آمریکا گفت که «مردم از این کار خشمگین شدند» و در حالی که «یکی فریاد زد بسیجی‌ها و مأمورها حمله کرده‌اند»، مردم نیز «آنها را زدند» و «همه مأمورانی که دور بیرامی بودند فرار کردند و بیرامی را آن وسط تنها گذاشتند.»
به گفته منبع آگاه و بنا بر مستندات پرونده، برخی حاضران «۹ ضربه چاقو به او زدند» و در تصاویر منتشر شده از صحنه درگیری، «رضا در هیچ کدام از فیلم‌ها نیست» و «موقعی رضا می‌رسد» که بیرامی «نیمه‌جان افتاده و مردم دورش جمع شده‌اند و دارند نگاه می‌کنند و رضا هم یکی از افرادی است که آن جا ایستاده و می‌رود نگاه می‌کند.»
منبع نزدیک به خانواده رسایی در گزارش پیشین به صدای آمریکا گفته بود «پزشکی قانونی و تمامی تحقیقات را به این سمت برده‌اند که چون یک ضربه کشنده بوده پس ما باید یک قاتل پیدا کنیم و قصاصش کنیم. یعنی پرونده را خواسته‌اند از حالت نزاع دسته‌جمعی خارج کنند و یک قاتل برای این فرد پیدا کنند.»
