سریال «پلی بوی آمریکائی: قصه هیو هفنر» نسل جدیدی از تماشاگران را به سال ۱۹۵۳ بازمی‌گرداند، هنگامی که «هیو هفنر» و چند تن از همفکرانش، با قرض هزار دلار از پس‌انداز شخصی مادر «هفنر»، مجله‌ای رنگین، تماشائی و جنجال‌برانگیز را منتشرکردند که نقش بزرگی در آنچه بعدا «انقلاب سکسی» دهه ۱۹۶۰ نام گرفت، ایفا کرد.
«پلی بوی» همچنان یکی از مشهورترین «برند» های انتشاراتی در آمریکا و جهان است، که در طول شصت‌سال، به اصول اولیه عکاسی از برهنگی وفادار ماند و از عریان کامل «همبازی‌ها» خودداری ورزید. این مجله که یک سال بود از انتشار عکس‌های نیمه عریان دست برداشته بود، ماه پیش اعلام کرد به سنت همیشگی باز می‌گردد.
«هفنر» برای نخستین‌بار، دفتر یادداشت‌ها و خاطرات خود، و همچنین آرشیو عظیم مجله «پلی بوی» را در دسترس سینماگران قرار داد، ولی در ۹۱ سالگی، خودش از ظاهر شدن جلوی دوربین و انجام مصاحبه برای این مجموعه، خودداری کرد. به جای او، پسرش «کوپر هفنر» در بخش‌های مختلف این فیلم، ظاهر می‌شود. «کوپر» در حال حاضر ریاست شرکت «پلی بوی» را بر عهده دارد.
«مت ولان» بازیگر «نیوزیلندی» که نقش جوانی «هفنر»را در این مجموعه بازی می‌کند، از قول او می‌گوید: «ممکن است خیال کنید مرا می‌شناسید، به عنوان آدمی که همه چیز دارد، از قصر اعیانی گرفته تا میهمانی‌های مجلل، و البته زن‌های زیبا.»
تماشاگران مستندهای رایج تلویزیونی، انتظار دارند مجموعه مستند «آمازون»، مثل مستندهای کاووشگر اخیر در باره شخصیت‌های فرهنگ عامه مثل «باب دیلن» و «او. جی. سمپسون» تصور افکارعمومی در باره «هفنر» را عوض کند، اما هدف از تولید این مجموعه، این نیست، و از دید منتقدان، بزرگترین عیب این ده ساعت تاریخچه، همین است.
صحنه‌های درام و بازسازی شده، اغلب فاقد دیالوگ هستند و به نظر منتقدها، سطحی و گاه حتی خالی از لطف و ابتکار هستند.
«رابرت لوید» منتقد تلویزیونی «لس آنجلس تایمز» می‌نویسد اگر این مجموعه نصف این طول می‌کشید، می‌توانست دوبرابر تاثیرگذار باشد. مستند «آمازون» هر چند کاملا در ستایش «هفنر» نیست، ولی حکم یک مستند رسمی را دارد، مثل وصیت‌نامه، شخصیتی از «هفنر» می‌سازد که ناشر سالخورده می‌خواهد در یادها از خود بر جای بگذارد.
از تماشای زندگی «هفنر» در سریال «پلی بوی آمریکائی» در شبکه «آمازون» انتظار نگاه انتقادی نمی‌توان داشت، چون این مجموعه که بخش‌هائی از زندگی «هفنر» را به صورت «درام» با شرکت هنرپیشه‌ها، بازسازی کرده، یکی از تولیدات شرکت «آلتا لوما» است، از شاخه‌های «پلی بوی»، و تولیدکننده سریالهای پرتماشاگری مثل «دختر همسایه».
«کوپر هفنر» در مصاحبه‌ای در باره این سریال به نشریه تخصصی «هالیوود ریپورتر» می‌گوید شبکه «آمازون» را به این سبب برای شرکت در تولید آن برگزید که مثل «نت فلیکس» و شبکه‌های کابلی، نظیر «اچ بی او» و «شو تایم» حاضر است داستان‌هائی بگوید که در محیط کار، مناسب تشخیص داده نمی‌شوند.
همبازی نیمه برهنه
مجله «پلی بوی» که روزگاری از پرتیراژترین ماهنامه‌های جهان بود، در شکل بخشیدن به افکار چندین نسل، تاثیر گذار بود.
«پلی بوی» نوع تازه‌ای از مجله مخصوص مردان را معرفی کرد که بعدها، مقلدهای بسیار و حتی بی‌پروا تری پیدا کرد، با عکس‌های کاملا برهنه.
در واکنش به استفاده ابزاری «پلی بوی» از تصویر زن، جنبش «فمینسم» دهه‌های ۱۹۶۰ و ۱۹۷۰ هم به راه افتاد، و بسیاری از کارکنان سابق باشگاه‌ها، شرکت «پلی بوی» را به دادگاه کشاندند. «گلوریا استاینمن» یکی از مشهورترین بانیان جنبش فمینیسم در آمریکا، مدتها در یکی از باشگاه‌های «پلی بوی» در نیویورک، با لباس نیمه عریان و کلاه گوش خرگوشی، کار کرد و خاطرات خود را در یک کتاب پرفروش، منتشر کرد.
در سریال جدید، از جمله نقش «پلی بوی» در مبارزه برای آزادی‌های جنسی و حقوق بشر، تاکید می‌شود. «کوپر» می‌گوید این سریال، همه چیزهائی پدرش برای آنها جنگیده را منعکس می‌کند. بسیاری از این مسائل، دیگر در مرکز توجه رسانه‌ها قرار ندارند، ولی نسل جوان از تاریخچه آنها، آگاه نیستند.
