دانشمندان، یک گام دیگر به سوی پاسخ دادن به معمای آغاز زندگی بر زمین نزدیک شده اند.
سه مطالعۀ جدید که با همکاری مایک راسل، پژوهشگر در رشتۀ شیمی زمین و کیهان شناسی در واحد آزمایش جت سازمان ملی فضائی آمریکا انجام گرفته بر این فرضیه تأکید میگذارد که زندگی روی زمین در روزنه های دمائی اعماق اقیانوس آغاز شد.
فرضیه ای که قابل آزمایش در "شهر گم شده" واقع دراعماق اقیانوس آتلانتیک شمالی است.
پژوهشگران در آنجا به آثار و علائم موید نظر مایک راسل رسیده اند که می گوید:
«پژوهش ما روی چشمه های آب گرم قلیائی بستر اقیانوس ، موید این باور است که آن روزنه های دمائی، محتمل ترین منشأء حیات و تأمین انرژی آغازی اند. فرضیّۀ ما قابل آزمایش است و متکی به اقسام متنوع مواد لازم و تابع قوانین گرما پویا شناسی است.»
در مقاله های چاپ شده در نشریّۀ مبادلات فلسفی انجمن سلطنتی بریتانیا، مایک راسل جزئیّات بیشتری در مورد واکنش های شیمیائی و سوخت و سازی منجر به آغاز حیات بر زمین ارائه میدهد.
مایک راسل بر این باور است که آن تحوّلات شیمیائی ۴ میلیارد سال پیش، در عصر "دوزخین" زمین به وقوع پیوست.
مایعاتی سرکه مانند از روزنه های دمائی اعماقی تراویدند و با آب اقیانوس درآمیختند و جوهر قلیایی و سرکه مانندی به وجود آوردند که حاصل ترکیب متان و هیدرژن تراویده از روزنه های فوق بود که با دی اکسید کربن در آمیخت و به سهم خود مبنای تکوین ملکول های بالقوه حاوی نیروی زیست شد.
مایک راسل و همکارانش کربن آلی و پلیمر را منشأء محتمل نیروی مولّد نخستین سلّول های منتج از املاح غیر آلی توصیف میکنند.
بنا بر مقالۀ دیگری در نشریۀ Biochimica et Biophysica Acta پژوهشگران به نشانه های ساختاری کهن ترین آنزیم های حیاتی و معدنی پیداشده در حوالی روزنه های دمائی اعماق اقیانوس پی برده اند که بربازنگری و پاسخ یابی برای پژوهش های ویژۀ حیات کاوی در دیگر جهان ها، تأثیر مستقیم گذاشته است.
زیر سطح قمر اروپای سیّارۀ برجیس و قمر Enceladus سیّارۀ کیوان، اقیانوس است. اگر در بستر آن اقیانوس ها، روزنه های قلیائی وجود داشته باشد، دانشمندان به هویت علائم و آثار شیمیائی منجر به آغاز بالقوۀ حیات در آن اقمار پی خواهند برد.
سه مطالعۀ جدید که با همکاری مایک راسل، پژوهشگر در رشتۀ شیمی زمین و کیهان شناسی در واحد آزمایش جت سازمان ملی فضائی آمریکا انجام گرفته بر این فرضیه تأکید میگذارد که زندگی روی زمین در روزنه های دمائی اعماق اقیانوس آغاز شد.
فرضیه ای که قابل آزمایش در "شهر گم شده" واقع دراعماق اقیانوس آتلانتیک شمالی است.
پژوهشگران در آنجا به آثار و علائم موید نظر مایک راسل رسیده اند که می گوید:
«پژوهش ما روی چشمه های آب گرم قلیائی بستر اقیانوس ، موید این باور است که آن روزنه های دمائی، محتمل ترین منشأء حیات و تأمین انرژی آغازی اند. فرضیّۀ ما قابل آزمایش است و متکی به اقسام متنوع مواد لازم و تابع قوانین گرما پویا شناسی است.»
در مقاله های چاپ شده در نشریّۀ مبادلات فلسفی انجمن سلطنتی بریتانیا، مایک راسل جزئیّات بیشتری در مورد واکنش های شیمیائی و سوخت و سازی منجر به آغاز حیات بر زمین ارائه میدهد.
مایک راسل بر این باور است که آن تحوّلات شیمیائی ۴ میلیارد سال پیش، در عصر "دوزخین" زمین به وقوع پیوست.
مایعاتی سرکه مانند از روزنه های دمائی اعماقی تراویدند و با آب اقیانوس درآمیختند و جوهر قلیایی و سرکه مانندی به وجود آوردند که حاصل ترکیب متان و هیدرژن تراویده از روزنه های فوق بود که با دی اکسید کربن در آمیخت و به سهم خود مبنای تکوین ملکول های بالقوه حاوی نیروی زیست شد.
مایک راسل و همکارانش کربن آلی و پلیمر را منشأء محتمل نیروی مولّد نخستین سلّول های منتج از املاح غیر آلی توصیف میکنند.
بنا بر مقالۀ دیگری در نشریۀ Biochimica et Biophysica Acta پژوهشگران به نشانه های ساختاری کهن ترین آنزیم های حیاتی و معدنی پیداشده در حوالی روزنه های دمائی اعماق اقیانوس پی برده اند که بربازنگری و پاسخ یابی برای پژوهش های ویژۀ حیات کاوی در دیگر جهان ها، تأثیر مستقیم گذاشته است.
زیر سطح قمر اروپای سیّارۀ برجیس و قمر Enceladus سیّارۀ کیوان، اقیانوس است. اگر در بستر آن اقیانوس ها، روزنه های قلیائی وجود داشته باشد، دانشمندان به هویت علائم و آثار شیمیائی منجر به آغاز بالقوۀ حیات در آن اقمار پی خواهند برد.
