04/03/04 هييت هايی از بيش از 50 کشور و بسياری از سازمانهای بين المللی و منطقه ای برای بحث در باره اميدهای استقرار دمکراسی در خاورميانه، در يمن گرد آمدند. اين گردهمايی را يمن با همکاری کانادا، سويس، اتحاديه اروپا و برنامه عمران سازمان ملل متحد ترتيب داده بود.
کنفرانس پس از آن تشکيل شد که سازمان ملل متحد در گزارشی گفت: خاورميانه همچنان با رژيم های خود کامه، سانسور و سرکوب زنان دست به گريبان است. شرکت کنندگان در بحثها وجود چنين ناهنجاري هايی را تاييد کردند و در بيانيه نهايی خود گفتند، حقوق بشر و کاربرد حکومت قانون با تمام مذاهب و فرهنگها سازگار است و بايد پی بند و شالوده هر دريافتی از دمکراسی باشد. علی عبدالله صالح، رييس جمهوری يمن گفت که دمکراسی گزينش عصر جديد برای تمام مردم جهان و کشتی نجات رژيمهای سياسی است.
پرزيدنت جورج دبليو بوش می گويد : مردم خاورميانه نبايد از دسترسی به آزادی محروم باشند و می پرسد:" آيا ميليونها مرد، زن و کودک به حکم تاريخ يا فرهنگ است که در شرايط بر آمده از ديکتاتوری زندگي می کنند...؟
آيا آنها هرگز نبايد آزادی را بشناسند يا حتی گزينشی در اين مقوله داشته باشند...؟ من که چنين چيزی را باور ندارم. به اعتقاد من هر فردی قادر است و حق دارد آزاد باشد. "
کوفی عنان دبير کل سازمان ملل متحد، در پيامی به کنفرانس گفت:" دمکراسی به مردم تعلق دارد و نمی تواند از خارج تحميل شود. "
آمريکا هم چنين نظری دارد و پرزيدنت بوش آنرا روشن ساخته است :" دولت های خاورميانه که نماينده مردم هستند، فرهنگهای خود را منعکس خواهند کرد. آنها همانند ما نخواهند بود ونبايد باشند. ملت های دمکرات ممکن است پادشاهی های مشروطه، جمهوری های فدرال يانظم های پارلمانی باشند و دمکراسی های پويا برای تحول هميشه به زمان نياز دارند . دمکراسی مانيز چنين بود."
در هر نقطه ديگر جهان و دولت ها در خاورميانه می توانند آزادی را توسعه دهند و نهادهای دمکراتيک را تقويت کنند. پرزيدنت بوش گفت:" مردم خوب و توانای خاورميانه، استحقاق آنرا دارند که شهروندانی فعال باشند. "