برای هشتمين شب متوالی، صدها نفر از ايرانی ها از اوايل چهارشنبه شب به خيابان ها ريختند و خواهان آزادی شدند.
در هفت شهر، تعداد زيادی دستگير و برخی مجروح شدند.
تظاهر کنندگان برای اجتناب از ضرب و جرح توسط اوباش حکومت اسلامی، در ماشين های خود ماندند و و در حول و حوش دانشگاه، با ايجاد ترافيک بوق های خود را به صدا درآوردند. خبرگزاری دولتی ايرنا، از تظاهرات در شش شهر ديگر گزارش کرده است. اما بنظر می رسد تعداد تظاهرکنندگان کمتر شده است...
در پاسخ به اتهام روحانيون حاکم که می گويند توطئه آمريکا را در پشت اين تظاهرات کشف کرده اند، يک دانش آموز دبيرستانی می گويد:"اگر آمدن به خيابان باعث آزادی بيشتری برای من بشود، به خيابان خواهم ريخت، مهم نيست به دعوت چه کسی."
خبرگزاری ايرنا می گويد حداقل ٩٠ نفر در دو روز گذشته در تبريز دستگير شده اند. دانشگاه تبريز به محاصره پليس ضد شورش درآمده بود.
پليس در يزد برای بر هم زدن تظاهرات از گاز اشک آور استفاده کرد و در کرج، شيشه بانک ها، مغازه ها و يک ساختمان وزارت دادگستری شکسته شد.
تحليل گران معتقدند به دليل اينکه بعد از تظاهرات دانشگاه ها در ١٩٩٩ و ٢٠٠٢ اکثر رهبران دانشجويی يا به زندان افتادند و يا از کشور خارج شدند، تظاهرات اخير فروکش خواهد کرد.
دانشگاه تهران مجدداً تحت مراقبت پليس رسمی قرار گرفت که اجازه درگير شدن به دانشجويان و شبه نظاميان حکومتی را نمی دهد.
اما در يک محله کارگر نشين در شرق تهران، پليس عادی، پليس ضد شورش و اوباش مسلمان شانه به شانه هم ايستادند و ناظر گردنکشی دسته های خلافکار جوانان شدند. ايرنا می گويد که تظاهرات در اين محل، به دليل حمله ناگهانی برای جمع آوری آنتن های ماهواره ای شروع شد.