«مريم» هم ....
مريم خموش، دوری «خورشيد» ش را تاب نداشت. پنج ماه پس از رفتن «نيو»، مريم هم چونان پلنگی که در شبهای مهتابی از فراز بلندترين صخره رو به ماه آغوش می گشايند، درعاشقانه ترين پرواز يک انسان، به سوی «خورشيد» ش پر کشيد و رفت تا واژه عشق را، آن گونه که بايد، معنا کند و جان به جانان پيوند زند.
به خواست مريم، آيين خاکسپاری، بطور خصوصی و تنها با حضور اعضای خانواده برگزار خواهد شد و روز ويژه ای به «يادبود» اختصاص نخواهد يافت چرا که ياد او و «خورشيدش» در دل و جان انبوه بيشمار دوستدارانش، نه يک روزه که هميشگی و جاويد است.
تمامی هزينه های برگزاری آئينهای مرسوم يادبود، به «بنياد نيو فرح اندوز» تعلق خواهد گرفت.
و ما می دانيم و اين همه دست دوباره فراز آمده از چهارسوی جهان، از شاه تا گدا، با سيل مهری که سپاس گوئيش را يارايمان نيست.
فريدون فرح اندوز - گيلی خموش - مينا خموش