نروس پاتریک چیاو هنرمندی است که بچه های فقیر و خیابانی را که در شرایطی نا مساعد زندگی می کنند برای جنگ بر ضد زباله و زباله دانی های بزرگی که شهر دوالا در کشور آفریقایی کامرون را در برگرفته برانگیخته است: «من در حقیقت با بچه های خیابانی، بچه های یتیم و نوجوانانی که در زندان ها هستند کار می کنم. من این تفکر را در ذهن این بچه ها به وجود آورده ام که می شود از طریق ایجاد آثار هنری درآمدهایی کسب کرد و در عین حال محیطی پاکیزه به وجود آورد و از این راه به شرایط محیط زیست نیز کمک کرد.»
چیاو می گوید: «این نقشی است که من به عهده دارم و به این طریق می کوشم که تغییرات عمده ای در زندگی این بچه ها به وجود آورم. در این مدت هم باید بگویم توانسته ام بسیاری از آن ها را از گوشه وکنار خیابان ها نجات بدهم.»
پدر چیاو که او هم یک هنرمند نقاش است از کودکی به او آموخته است که چگونه می توان با استفاده از وسایل معمولی و در دسترس همگان آثار هنری با ارزشی را خلق کرد.
چیاو و لشگری ازهنرمندان آموزش دیده او یا همان بچه های خیابانی، از میان زباله دانی های بزرگ اطراف شهر که بوی گندیده گی از آن ها بلند می شود دنبال مواد جامد و قابل استفاده ای از قبیل برگ گیاهان، کاغذ، پارچه، پلاستیک، مهره های الکترونیکی و لاشه های کامپیوترهای دورانداخته شده می گردند.
پس از یافتن وسایل لازم، چیاو آن ها را تبدیل به گلدان های تزیینی، مهره های رنگارنگ و مجسمه ها و تندیس های دیواری می کند. او می گوید جستجو در میان زباله دانی ها مشکلاتی هم به همراه دارد اما در نهایت مردم را وادار می کند که به آثار هنری او توجه پیدا می کنند: «معمولا وقتی من مشغول جستجو در میان زباله دانی ها می شوم، رهگذران مرا مسخره می کنند و به من می خندند. اما وقتی من همانجا در مقابل چشمان آن ها یک قطعه هنری از همان زباله ها می سازم ناگهان رفتار آن ها عوض می شود و جلو می آیند و آن را با کنجکاوی تماشامی کنند. در حال حاضر اهالی کامرون کم کم دارند به این آثار هنری علاقمند می شوند. از نقاشی گرفته تا مجسمه ها و تندیس ها، آن ها به این آثارعکس العمل نشان می دهند و گاه سئوالاتی هم در رابطه با این کارها مطرح می کنند.»
چیاو هرگز دست از تلاش و کوشش برای خلق آثار هنری بر نمی دارد. او با تاسیس انجمنی به نام «بچه ها برای صلح» می کوشد تا به بچه های خیابانی و فقیر، هنرهای مختلف را بیاموزد. کلاس های او از آنجایی که انجمن محلی برای احداث یک کارگاه ندارد، اغلب در کوچه و خیابان های شهر برپا می شوند.
از دیدگاه بچه های خیابانی، چیاو هدیه خداست! او از عواید فروش کارهای هنری خود برای خریدن وسایل نقاشی و مجسمه سازی برای کارگاه آموزش بچه ها استفاده می کند. در نمایشگاه هایی که برای گروه ترتیب می دهد، تعداد زیادی از این آثار هنری از قبیل مهره هایی که از روزنامه های باطله خیس شده و چسب درست شده و سپس روی آن ها رنگ شده و به شکل گردنبند درآمده است به فروش می رسد. با این حساب چیاو نه تنها از هنر خود و بچه های خیابانی برای حفاظت از محیط زیست استفاده می کند بلکه به این صورت عدالت اجتماعی را نیز مد نظر دارد.
چیاو نقش عمده ای در توانبخشی به این بچه های خیابانی دارد و باعث می شود که آن ها احساس کنند افراد مهم و موثری هستند. او که عضو موسسه هنر برای کودکان است در حال حاضر در تدارک آماده ساختن بچه ها برای شرکت المپیاد هنر ۲۰۱۱ است که در ایالات متحده آمریکا برگزار خواهد شد. او هم چنین امیدوار است که بتواند برای تماشای بازی های المپیک در انگلستان حضور پیدا کند.
چیاو علاوه بر نقاشی در کار گرافیک نیز هنرمندی شناخته شده و قابل است. او به نقاشی روی تی شرت علاقه خاصی دارد و سرامیک سازی هم می کند و در ضمن به کار ساختن فیلم های ویدیویی و چاپ و ویرایش آن ها نیز اشتغال دارد.
اما در حال حاضر چیاو از این که می تواند به بچه های نیازمند کمک کند و در ضمن خیابان های شهر مسکونی خود را نیز از وجود آشغال های جامد وغیر قابل تجزیه پاکسازی کند خوشحال است.
جمعیت ۳ میلیونی شهر دوالا روزی ۱۶۰۰ تن آشغال و زباله خانگی تولید می کنند. مقامات شهری می گویند که به خاطر کمبود بودجه، بخش عظیمی از این زباله ها جمع آوری نمی شوند. یعنی بیش از ۴۰۰ تن آشغال هر روز در شهر دوالا روی هم انباشته می شوند. هوای پاکیزه هم در این شهر کوچک صنعتی به ندرت وجود دارد چرا که کارخانه های متعدد هر روز زباله ها و مواد زیئد و باطله خود را به زباله دانی های متعدد شهر تحویل می دهند.
منتقدان، شرایط کنونی شهر دوالا را نتیجه عدم رعایت قوانین موجود، کمبود هزینه برای پاکسازی های لازم، شرایط هرج و مرج ناشی از ازدیاد جمعیت و رفتار نا مناسب و بی توجهی ساکنان آن می دانند.
اما امید بهبود شرایط کنونی برای این شهر هنوز وجود دارد. ده ها هنرمند تازه نفس نوجوان امکاناتی یافته اند تا بتوانند زباله های روزانه را از گوشه و کنار گردآوری کرده و سپس آن ها را تبدیل به آثار هنری کم نظیر کنند.