آلن سیلورمن، خبرنگار صدای آمریکا
یک مرکز پژوهش های علمی در دورافتاده ترین نقطه کره زمین و در بدترین شرایط سرمای هوا، محل وقوع حوادث فیلم ترسناک سینمایی تازه ای است که از روی یک کتاب مصور پرطرفدار ساخته شده و «کیت بکینسال» نقش شخصت اصلی آن را بازی می کند.
در بیرون از محوطه گرم و امن و امان مقر پژوهشگران علمی، پشت درهای بسته خوابگاه ها و لابراتوارهای مجهز قطب جنوب، سرنوشت ترسناک و شومی در انتظار هرموجودی است که قدم بیرون از این پایگاه بگذارد. در سکوت یخ زده و تاریک فضای نا مانوس این قاره منجمد است که یک مارشال ایالات متحده آمریکا به نام «کری استتکو» درصدد برمی آید تا از روی جنایت مهیب و وحشتناکی که درآنجا اتفاق افتاده پرده بردارد.
رد پای این جنایت، استتکو را به پاسگاه های دورافتاده دیگری می کشاند که نهایتا به پنج دهه پیش تر و به لاشه یک هواپیمای سقوط کرده روسی که زیر چندین متر یخ دفن شده می رسد.
کیت بکینسال بازیگر زیبای بریتانیایی تبار که اخیرا در چند فیلم ماجراجویانه دیگر از جمله فیلم «دنیای زیرزمینی» یک فیلم ترسناک از نوع دراکولایی شرکت داشته است، نقش مارشال استتکو را در فیلم تازه «وایت آوت» بازی می کند.
بکینسال می گوید: «البته هر بار شما در فیلمی که از روی یک نوول مصور ساخته شده بازی می کنید به مراحل تازه ای از بازیگری دست می یابید. فیلم هایی از این گونه به کند و کاو و پژوهش های زیادی نیاز ندارد. هم چنین لزومی ندارد که بازیگر تمام احساسات خود را در این گونه فیلم ها به خرج بدهد. راستش مهم ترین مسئله در هنگام ساختن این فیلم نگرانی و تشویشی بود که همه ما داشتیم از این که ناگهان و در یک لحظه کوتاه از سرما یخ بزنیم! داستان فیلم زنی را در بدترین شرایط، با بدترین هوا نشان می دهد. همین هوای بد هم همه چیز را چندین برابر بدتر جلوه می دهد.»
بکینسال اعتراف می کند که جلوه های سینمایی پیشرفته، امکاناتی به وجود آورد که او و شخصیتی که او درفیلم بازی می کند بدون آن که به قطب جنوب بروند در منطقه ای شبیه به آن به بازی در فیلم بپردازند: «به جای قطب جنوب ما به مانیتوبا در کانادا رفتیم. آن جا درجه هوا به ۵۸ درجه زیرصفر می رسید. پیش از رسیدن به این محل من به خودم گفتم، اوه البته که من درشهر سرد لندن زندگی کرده ام و یک فیلم هم در بوداپست سردتر از آن ساخته ام. و اصلا مشکلی نخواهم داشت. اما وقتی به آنجا رسیدیم باورم نمی شد که هوا چقدر سرد است. واقعا شوک آور بود. هر بار که می خواستم نفس بکشم به سرفه می افتادم و هوا توی گلویم یخ می زد. وقتی به ریش های برخی از همکاران نگاه کردم ابتدا تصور کردم که آن ها از وسایل گریم استفاده کرده اند که موهای ریش خود را یخ زده نشان بدهند اما واقعا ریش آن ها یخ زده بود و منظره جالبی داشت. موهای خود من هم از بخار نفس هایم یخ زده و تبدیل به قندیل های کوچکی شده بود. واقعا تا آن روز چنین سرمایی را تجربه نکرده بودم. غیرقابل تحمل بود و دائما وحشت داشتم که نکند ناگهان نفسم در ریه هایم یخ بزند!»
جوئل سیلور، تهیه کننده فیلم «وایت آوت» که تا کنون فیلم های پر تحرک و ماجراجویانه بسیاری را درهالیوود ساخته است می گوید شرایط جوی ناگوار، شکل یکی از کاراکترهای داستان را پیدا کرده بود و ساختن فیلم را به مراتب دشوار تر می کرد. البته در فیلم ما با استفاده از جلوه های ویژه سینمایی آنچه وجود داشت را چند برابر بدتر و سخت ترنشان داده ایم. اما آنجا واقعا سرد بود و ما تمام وقایع فیلم را روی سطح یک دریاچه یخ زده فیلم برداری کردیم. دریاچه ای که یخ خیلی خیلی قطوری آن را پوشانده بود.
«وایت آوت» از روی یک نوول تصویری اثر گرگ روکا که در سال ۱۹۹۸ نوشته شده اقتباس شده است. روکا می گوید: «من و استیو لیبر یک کمیک تصویری را ابدا کردیم تا از طریق آن داستانی را که می خواستیم بگوییم ارائه بدهیم. بعد جوئل سیلور آمد و گفت ما باید از روی این یک فیلم بسازیم! ما هم گفتیم چرا که نه! این اثر به نظر من به بهترین نحو از شکل کتاب مصور به صورت فیلم سینمایی درآمده است و من به عنوان نویسنده و نقاش این اثر از نتیجه کار بسیار راضی هستم و بسیار هیجان زده.»
وایت آوت نام خود را از اصطلاحی در قطب جنوب گرفته است که تشریح کننده بادهای شدید و بورانی است که همانند طوفان شن جلوی دید افراد را در مناطق سرد قطبی می گیرد.