ایرادی که از سیستم بهداشتی آمریکا گرفته می شود و سالهاست از آن گفته می شود و کمتر به نتیجه می رسد، آن است که در کشورهای غنی همچون آمریکا در حال حاضر متجاوز از ۴۷ میلیون نفر فاقد هرگونه بیمه تندرستی هستند. این گروه عظیم حدوداً یک ششم جمعیت آمریکا را شامل می شود همچنین در اجتماعی زندگی می کنند که هزینه دارو و درمان در آن بسیار بالاتر از اجتماعات مشابه است. مقایسه مردم عادی و جهانگردانی که اروپا را تجربه کرده و آمریکا را دیده اند، پیوسته با تعجب و شگفتی بوده که چگونه در اکثر کشورها ی مرفه اروپا بیمه همگانی وجود دارد اما در آمریکا نیست.
این مشکلی نیست که خود آمریکائیان از آن آگاه نباشند و در این میان تلاش ناموفق سیاستمدارانی مثل سناتور کندی از چند دهه پیش و یا دیگر تلاش ناموفق هیلاری کلینتون در آغاز دوران ریاست جمهوری پرزیدنت کلینتون از موارد مثال زدنی است که چگونه در امری بدیهی مثل نیاز کلی جامعه به داشتن یک سیستم بهداشتی که همه شهروندان و ساکنان این کشور را بپوشاند، این چنین موانع و مشکلاتی وجود دارد که تا این زمان این مشکل را لاینحل گذاشته و حتی امروز نیز که پرزیدنت اوباما بنا به وعده های انتخاباتی خود کمر به حل این معضل بسته، مقاومت ها و تبلیغات منفی و به گفته پرزیدنت اوباما سیستم وارونه جلوه دادن اطلاعات و ترساندن مردم آن را به صورت مناظره ای ملی میان موافق و مخالف درآورده است.
اما شاید اصل مشکل هر چه باشد و اینکه سیستم پوشش عمومی بهداشت در تضاد با چه منافع گروه هائی خاص باشد، آنچه امروز و در مناظرات جاری به جای اصل مطلب مورد مناظره و گاه نیز مشاجره قرار می گیرد، مسئله دیرینه و کهن میزان دخالت دولت در امور است و اینکه دولت باید تا چه حد بزرگ شود و تا چه میزان مسئولیت های بخش خصوصی را عهده دار شود.
اصولاً ترس از یک دولت بزرگ از روز اول تشکیل این سرزمین با مردم بوده و با استفاده از همین ترس مردم بسیاری از صاحبان منافع خاص توانسته اند در موارد بسیار از همین حربه استفاده کرده و جلو برنامه های بسیاری را که باعث گسترش نقش دولت در جامعه می شود بگیرند. در حال حاضر نیز علیرغم بدیهی بودن نیاز جامعه آمریکا به یک سیستم بهداشتی درخور که در این سرزمین ثروتمند یک ششم جمعیت آن را بدون بیمه بهداشتی رها نکند، صورت مسئله برای بسیاری از مردم عوض شده و به صورت مناظره بر سر میزان دخالت دولت در آمده است.
آنچه قضیه را برای مخالفین آسان می کند منحصر به بیمه بهداشتی نیست و در حقیقت قضیه از سال پیش و از دولت پیش مایه می گیرد که برای نجات سیستم بانکی که بی رویه و آزمندانه همه ضامن های ایمنی سیستم بانکی و سرمایه گزاری را نادیده گرفته بود، دولت را راساً وارد گود کرد. پس از آن باز در همان دولت پیشین نیاز دخالت دولت برای نجات غول های بیمه و استفاده از کمک های چند صد میلیارد دلاری پیش آمد و بعد سقوط صنعت اتومبیل سازی در آمریکا و شتاب دولت برای نجات آنها و یا لااقل پاره ای از آنها که برخورد کرد با حکومت اوباما.
با چنین زمینه ای که دولت راساً ناچار به دخالت در سیستم بانکی و بیمه و اتومبیل سازی شده باشد، طبیعی است که آنان که مردم را از بزرگ شدن بی حساب دولت می ترسانند زیاد کار مشکلی برای نشان دادن آمار و ارقام ندارند، هرچند از اینکه می گویند این نیاز دخالت نا معمول دولت از کجا و از چه زمانی آغاز شده و چگونه حرکت اولیه آن در دوران حکومت بوش و جمهوری خواهان بوده، طفره رفته و برای جمعیتی که تعدادش زیاد نیست اما صدایش بلند است و این صدا نیز در تلویزیون های کابلی نه چندان با نام و نشان چند برابر انعکاس پیدا می کند، بهانه ای شده تا آنچه را که امروز از بزرگ شدن و دخالت فزاینده دولت در امور جامعه حکایت دارد، با توسل به حافظه کوتاه مدت و فراموشکار از جامعه و بی حافظگی بخش دیگری که اصلاً حواسش به آن قضایا نبوده که حافظه ای از آن داشته باشد، قضیه را به صورتی جلوه دهند که انگار دولت اوباما می خواهد سیستم سوسیالیستی را جایگزین سیستم سرمایه داری آمریکا کند که این مملکت پیوسته به آن می نازد.
اکثریت مردم آمریکا نیز ظاهراً به این نتیجه رسیده اند که بی توجه به این رسانه مخالف و آن رسانه گروهی موافق که صورت مسئله را درست جلویشان نمی گذارد، به روش کهن تجمع در سالن های شهرداری و مناظره با هم بپردازند.
اما نکته این است که همه آنها که به ناحق نیز سعی در تخریب چهره رییس جمهوری آمریکا دارند و منافعشان چنین اقتضا می کند و بذر سوء ظن را با کمک مخارج عظیم در میان مردم می پاشند، نه تعقیب قانونی می شوند و نه دست و پایشان را در غل و زنجیر می گذارند و دسته جمعی محاکمه شان می کنند.
دادگاه اصلی اما دادگاه افکار عمومی آمریکاست که هر دو طرف باید بکوشند حمایت آن را جلب کنند و سرنوشت بیمه عمومی بهداشتی در آمریکا نیز بستگی مستقیم خواهد داشت به اینکه کدام یک از این دادگاه به وسعت یک کشور برنده بیرون آیند. در این دادگاه افکار عمومی جریاناتی مثل مخالفین و موافقین فی المثل مسئله سقط جنین هنوز که هنوز است هیچیک پیروزی قاطعی به دست نیاورده اند، این یکی اما شاید احتیاج به قضاوتی قاطع تر و سریع تر از سوی مردم آمریکا داشته باشد.
مسئله مورد اختلاف چیست و از کجا آب می خورد؟ - روز یکصد و شصت و ششم
<!-- IMAGE -->
