پرزیدنت باراک اوباما در نخستين سفر آفريقایی خود به غنا می رود و قرار است در پارلمان کشور سخنرانی کند. آمريکا و غنا از دیرباز مناسباتی دوستانه داشته اند و رئیس جمهوری از فرصت این سفر بر پیشرفت هایی که غنا در روند استقرار مبانی دمکراسی و حکومت قانون بدست آورده است، و ثبیت خود بعنوان مدلی برای آفريقا و جهان، ارج خواهد نهاد.
غنا نخستین کشور درمنطقه بود که به استقلال رسید و امروز از نظر اقتصادی و سیاسی یکی از مهمترین و پویاترین کشورهای آفريقای غربی تلقی می شود.
پرزیدنت جان آتا میلز، که در ماه ژانویه در پنجمین انتخابات و سومین انتقال آرام قدرت از زمان پایان حکومت نظامی برگزیده شد، تعهد خود را به اصول دمکراتیک، که ثبات یک کشور را تضمین می کند، نشان داده است.
بیشتر پیشرفت های غنا از بکار گرفتن راهکارهای خوب برای اداره امور کشور ناشی می شود. بین شیوه حکومت و کامیابی یک ملت ارتباطی مستقیم وجود دارد. ملت هایی که گرفتار فساد و بی ثباتی سیاسی هستند نمی توانند اقتصادهایشان را پیش ببرند و توسعه دهند. از برکت اقداماتی، از جمله یک سیستم قابل پیش بینی وضع مقررات و قوه قضایی مستقل، غنا به مرکزی برای جذب سرمایه گذاری داخلی و خارجی تبدیل شده است. این سرمایه گذاری ها کمک می کند کشور به یک مرکز اقتصادی منطقه ای تبدیل شود، صنایع محلی توسعه پیدا کنند، و شغل برای مردم غنا ایجاد شود.
در جبهه بین المللی، غنا سهم نیرومندی در ثبات منطقه ای و ماموریت های صلحبانی بین المللی در آفريقا و نقاط دیگر داشته ست.
مقصود این نیست که گفته شود غنا با چالش هایی روبرو نیست. دولت در مورد بهترین راه های توسعه منابع تازه کشف شده نفت و کاهش نرخ بالای فقر در برابر پرسش های مهمی قرار دارد، تحول نقش آن بعنوان صدایی در پشتیبانی از دمکراسی، بهبود کارآیی دولت، و حقوق بشر در جهان در حال رشد، از جمله مسائل دیگر است.
با این حال، آنچه مسلم است این است که تعهد تمام مردم غنا به یک شیوه حکومتی و شفاف و دمکراتیک، ملت را قادر خواهد ساخت بهترین ها را انتخاب کند و به حرکت در راه توسعه ادامه دهد. کشورهایی مانند غنا که با ثبات هستند، رهبرانشان می فهمند که باید به مردم پاسخگو باشند، و در آنها نیروی نهادهای ملی از هر فرد یا حزب سیاسی فراتر می رود، نشان داده اند که نتایح مثبتی برای مردم خود ببار می آورند. و این واقعیتی است که همسايگان غنا باید به آن توجه کنند