این فیلم با شرکت «لری دیوید» نویسنده شوهای کمدی تلویزیونی که خود نیز ستاره یک سریال کمدی محبوب در شبکه «اچ بی او» می باشد از هم اکنون مورد حمله شدید منتقدین سینمایی در سراسر آمریکا قرار گرفته است که معتقدند وودی آلن جنبه های خنده آور کار خود را از دست داده است.»
وودی آلن در طول چهل سال زندگی حرفه ای خود کوشیده است تا هر سال یک فیلم به پیروان و تماشاگران بی شمار شیوه فیلمسازی خود ارائه کند. اما فیلم «هرچه پیش آید» بنا بر نوشته کنت توران منتقد سینمایی روزنامه لس آنجلس تایمز«نشان می دهد که وودی آلن کاملا جنبه های خنده دار شخصیت خود را از دست داده و نتوانسته است این فیلم را آن چنان که انتظار آن می رفت به ثمر برساند.»
بررسی فیلم های چند سال اخیر «وودی آلن» که فیلم هایش همواره با نظرات و نقدهای موافق و مخالف گوناگون روبرو می شود، نشان می دهد که این کارگردان نابغه سینمای آمریکا، به تدریج در ساختن فیلم های خود در دو رده بندی مختلف و مخالف هم به حرکت خود ادامه داده است.ا فیلم های بسیار جدی که به ما می گوید وودی آلن دیدگاه های کمدی که او را در صحنه فیلمسازی به معروفیت جهانی رساند را از دست داده است و فیلم های کمدی که بازتاب این مسئله است که او هنوز هم دستی بر آتش دارد.
آخرین فیلم وودی آلن پیش از این، «ویکی، کریستینا، بارسلونا» توانست سالن های سینما را در سراسر جهان پرکند و برای «پنه لوپه کروز» بازیگر اسپانیایی تبار این فیلم جایزه اسکار به ارمغان آورد. اما برخی از منتقدین این فیلم را تنها چند پله بالاتر از فیلم هایی می دانند که در چند سال گذشته توسط آلن عرضه شده است.
فیلم تازه «هرچه پیش آید» که در سینماهای دو شهر نیویورک و لس آنجلس به نمایش درخواهد آمد نیز بنا بر نقدهای منتقدین مختلف جزو فیلم های میان حال و حد وسط «وودی آلن» به شمار می رود. مجله ورایتی چاپ هالیوود آن را «یکی از کم جاذبه ترین فیلم های وودی آلن» و کلودیا پوئیگ منتقد سینمایی نشریه «یو اس ای تودی» آن را « یک تجربه نومید کننده پس از فیلم شیرین ویکی، کریستینا، بارسلونا» خوانده است.
پوئیگ می نویسد: «این فیلم تازه به همان اندازه که ویکی، کریستینا، بارسلونا دوست داشتنی بود، بی سلیقه و ناخوش آیند است.»
وودی آلن که برای فیلم هایی که در طول چند سال گذشته در خارج از آمریکا ساخته است مورد توجه خاص منتقدین بوده است اما بنا بر نوشته «ای او اسکات»، منتقد سینمایی روزنامه نیویورک تایمز «او پس از پیروزی در آن سوی اقیانوس ها یک بار دیگر به دوران فیلم های قدیمی چون منهتن خود بازگشته است. البته با یک پس افت و تاخیر چهار ساله.
فیلم «هرچه پیش آید» ماجرای یک معلم بازی شطرنج میان سال (لری دیوید) است که یک شب هنگام بازگشت به خانه، زن جوانی را روی پله های جلوی منزل خود پیدا می کند و نهایتا و علیرغم ۴۰ سال تفاوت سنی با او ازدواج می کند.
لو لمینک منتقد سینمای روزنامه نیویورک پست می نویسد: «به نظر می رسد که وودی آلن پس از ساختن چند فیلم در اروپا دست خالی به شیوه قدیمی و آشنای فیلمسازی خود در خیابان های منهتن بازگشته است اما نتوانسته است از موفقیت پیشین خود در این کار برخوردار شود.»
بسیاری از منتقدین نوع بازی ستاره اول فیلم « هرچه پیش آید» لری دیوید که در این فیلم نقش مردی به نام بوریس را بازی کرده است موجب عدم موفقیت آن خوانده اند. بوریس یک روشنفکر مردم گریز است که شیوه بازیگری لری دیوید بنا برنوشته منتقد سینمایی نشریه نیوزدی «آن شیرینی و آسیب پذیری که در نوشته های وودی آلن وجود دارد را کاملا نابود کرده است.»
کنت توران منتقد سینمایی لس آنجلس تایمز می نویسد: «داستان فیلم هر چه پیش آید که وودی آلن سال ها با کمک کمدین قدیمی زرو موستل روی آن کار کرده بود با مرگ موستل که قرار بود نقش اول آن را بازی کند به لری دیوید محول شد.»
توران در ادامه این مطلب توضیح می دهد که: «اما کسی که واقعا می توانست با بازی خود در این فیلم حق مطلب را در رابطه با نقش بوریس ادا کند همانا خود وودی آلن می باشد. به طور مسلما شنیدن دیالوگ های مخصوص وودی آلن از دهان خود او به صورتی که خود او بیان گر آن هاست به مراتب بهتر از کاری است که لری دیوید با این دیالوگ ها انجام داده است.»
هرچند نقد های مستقل در وبلاگ های مختلف از جمله هافینگتون پست از حضور دوباره فیلمسازی چون وودی آلن در «صحنه خالی» سینمای امروز استقبال کرده است اما جو مورگنسترن، منتقد سینمایی روزنامه معتبر وال استریت ژورنال نقد فیلم خود را در مورد «هرچه پیش آید» در چند کلمه کوتاه خلاصه کرده است: «هرچه پیش آید اصلا پیش نمی آید.»