آکیکو فوجیتا، خبرنگار صدای آمریکا، توکیو
ژاپنی های مجرد که به دنبال عشق می گردند، به انتظار بازی سرنوشت نمی مانند. آنها فعالانه به وسیله آنچه که « شکار همسر» نامیده می شود، در جستجوی شریک زندگی خود می گردند.
آهنگ های عاشقانه در میهمانی همسریابی که در منطقه ریتسی گینزا برگزار شده، فضایی دلچسب بوجود آورده است. میزهای دو نفره که در یک سوی آن آقایان و در سوی دیگر خانم ها نشسته اند، در سرتاسر سالن به چشم می خورند.
زوج ها کارت های به اصطلاح شناسه را رد و بدل می کنند. در این کارت ها همه جزئیات از جمله برنامه های شغلی و یا تفریحات و سرگرمی های مورد علاقه افراد ذکر شده است. هر دو گروه یک دقیقه فرصت دارند تا خود را به دیگری معرفی کنند و بعد از آنها خواسته می شود تا جای خود را با شخص دیگر عوض کنند.
در این میهمانی بیش از ۵۰ نفر شرکت کرده اند. « اکسیو ژاپن »، بزرگترین شرکت همسریابی در این کشور، این تعداد شرکت کننده را یک گروه نسبتاً کوچک می داند.
فومیکو نیشیزاوا، سخنگوی این شرکت می گوید در بعضی میهمانی ها تعداد شرکت کنندگان به بیش از صد نفر بالغ می شود.
تعداد متقاضیان این گونه گردهمایی ها آنچنان زیاد است که شرکت « اکسیو» برای یافتن سالنی با ظرفیت مناسب دچار مشکل شده است.
نیشیزاوا می گوید:« مرم همیشه از تعداد افرادی که دراین گردهمایی ها شرکت می کنند، متعجب می شوند. شگفتی آن ها از تعداد زنان و مردان مجرد است.»
یک مرد ۳۹ ساله شرکت کننده آنقدر خجالت زده است که حتی از ذکر نام خود خوددرای می کند.
وی می گوید به این دلیل که هیج جای دیگری نمی تواند با زنان دیدار کند، تا به حال چهار بار در این برنامه ها شرکت کرده است.
خدمات همسریابی، به همت انتشار « دوره شکار همسر»، کتاب پرفروشی که سال گذشته منتشر شد، به یک تجارت پررونق در ژاپن بدل شده است.
در این کتاب، تووکو شیراکاوا، یکی از نویسندگان کتاب نوشته است افراد مجرد باید برای دستیابی به عشق واقعی باید بیشتر فعالیت کنند و انتظار برای یافتن نیمه گمشده کافی نیست.
وی در این کتاب، لغت «کونکاتسو»، استعاره ای از واژه ژاپنی برای ازدواج و اقدام عملی را سکه زده است.
شیراکاوا می گوید:« یک صنعت همه فعالیت خود را به طور کامل بر بنیان خدمات همسریابی متمرکز کرده است. اما تلاش و استمرار برای یافتن همسر از این طریق با شرمساری همراه بوده است. تا زمانی که واژه « کونکاتسو» همسریابی را به طور عمومی و علنی در جامعه جا نیانداخته بود، مردم به طور مخفیانه در جستجوی همسر بوده اند.»
شیراکاوا « شکار همسر» را با کاریابی مقایسه می کند و شکارچیان همسر را تشویق می نماید تا پیشینه خود را ارایه دهند و خود را برای همسریابی آماده کنند.
حتی بعضی از شرکت ها، برای آماده کردن مردم برای شرکت در گردهمایی های ویژه همسریابی، سمینارهای متعدد برگزار می کنند.
واژه «کونکاتسو» آنقدر بین مردم محبوب شده که حتی یک از برنامه های تلویزیونی را بر اساس آن نامگذاری کرده اند.
چنین محبوبیتی برای ژاپن اخبار خوشایندی ست چرا که هم اکنون بیش از سه دهه است که آمار زاد و ولد در این کشور رو به کاهش بوده و جمعیت ژاپن تقلیل یافته است.
از سال های ۱۹۸۰، درصد مردان و زنانی که در اواخر سومین دهه زندگی خود هنوز مجرد هستند سه برابر شده است.
دولت می گوید تاخیر در ازدواج به معنای کاهش آمار زاد و ولد خواهد بود.
شیراکاوا می گوید: « در دوره استخدام مادام العمر، افراد مجرد به محل کار خود به چشم یک همسر زندگی می نگرند. شرکت ها به همه جنبه های زندگی کارمندان، از سکونت درخوابگاه ها و تغذیه در رستوران ها رسیدگی کرده است. این شرکت ها زنان مجرد را استخدام کرده اند و به محض ازدواج ناچار به استعفا خواهند شد.»
طی بیست سال گذشته، استخدام مادام العمر در ژاپن کمترمعمول بوده است. هم اکنون شرکت ها خدمات اجتماعی کمتری به کارمندان خود رایه می کنند و بسیاری از زنان برای ارتقای شغلی و حرفه ای، ازدواج خود را به تعویق می اندازند.
اما شیراکاوا می گوید بحران جهانی اقتصاد به احیای توجه و علاقه به ازدواج کمک کرده است.
وی می گوید هم اکنون افراد مجرد برای دستیابی به ثبات اقتصادی در صدد همسریابی و ازدواج هستند.
دولت می گوید ارقام نظرسنجی ها حاکی از آن است که نود درصد افراد بزرگسال مجرد دوست دارند ازدواج کنند بنابراین برخی از مقامات شهر در حال برنامه ریزی برای برگزاری برنامه های ویژه «شکار همسر» هستند.
مرد ۳۹ ساله ای که در گردهمایی دو ساعته گینزا شرکت کرده بود، سه گزینه از زنان برگزیده خود را انتخاب کرده است.
اگر یکی از این زنان وی را انتخاب کند، میزبان برنامه آن ها را به عنوان زوج معرفی می کند.
شنبه ۶ مرداد ۱۴۰۳ ایران ۰۳:۵۶