اوراق کشتی های فرسوده کاری پر مخاطره وسبب آلودگی محیط زیست در سواحل بنگلادش است

رضوانه حسن وکیل داد گستری در یک نزاع دادگاهی خواستار جلو گیری از اوراق کردن کشتی هائی که پیامد جانی برای کارگران و آلودگی محیط زیست دارد شده است.

صدای آمریکا به تازگی با خانم رضوانه حسن در باره چگونگی تلاشهایش برای پایان دادن به این کار مرگ آفرین و زیان آور گفتگو کرد.
کشتی های از کار افتاده را از سراسر جهان اغلب به سواحل جنوبی بنگلادش میفرستند و در آنجا کارگران در کنار دریا آنها را بوسیله دست اوراق میکنند.

فولاد و سایر فلزات بدست آمده در بازارهای محلی بفروش میرسد. گرچه اوراق کردن کشتیها تجارت پر رونقی در بنگلادش است ولی وکیل مدافع محیط زیست رضوانه حسن میداند که این داد و ستد چقدر زیان آور است.

او میگوید:
" اوراق کشتیها با دست انجام میشود و کلیه زوائد و زباله ها در سواحل بجای میماند وبه کارگرانی که در آنجا کار میکنند هیچگونه وسائل ایمنی و حفاظت داده نمیشود و آنها در محیطی پر از گازها و مواد مسموم کننده نفس میکشند."

رضوانه حسن میگوید کارگرانی که به کار اوراق کردن کشتیها میپردازند هیج نوع آموزش ایمنی نمی گیرند و نمیدانند که آنها در خطر آلودگی موادی مثل ذره ها و رشته های پنبه نسوز هستند. بیشتر کارگرها روزی کمتر از یک دلاردستمزد میگیرند و هیچگونه بیمه بیماری یا جراحات ندارند. تخمین میزنند که در کارگاهای اوراق کشتی در بنگلادش روزی یک نفر جان خود را از دست میدهد.

رضوانه حسن میگوید: "کارگرها در حال حمل تکه های سنگین فلزات از ارتفاعات سر میخورند و بسیاری از آنها جانشان را از دست میدهند.
کسانی هستند که از ارتفاعات میافتند و میمیرند عده ای در حال برش بدنه و اطاقهای کشتی هستند که انفجاری رخ میدهد و کشته میشوند."
به گفته رضوانه حسن بیشتر کارگرها چاره ای ندارند "آنها فقیرترین فقرا هستند. و هیچ راه دیگری برای کسب درآمد ندارند."

رضوانه حسن میگوید که این کار نه تنها خطرناک است بلکه برای محیط زیست اطرافش نیز زیان آور است چون مواد شیمیائی تولید شده ازآن روانه آبها و زمینهای اطراف میشود.
"من میگم این یک نمونه آلودگی محیط زیست و بی عدالتی است. یکی پولدار میشود و ما بار سنگین و نابرابری آن را بدوش میکشیم. این نمیتونه ادامه پیدا کنه."

با سمت رهبری دفتر وکالت محیط زیست رضوانه حسن سالها در جدال قانونی علیه این صنعت است. او موفق شد که از دولت بخواهد که از ورود دو کشتی آلوده برای اوراق شدن به کناره های بنگلادش جلوگیری شود.

پس از ارائه موارد گوناگون و تلاش مدام سال پیش دادگاه عالی بنگلادش دستور داد که اداره های دولتی بایستی از کارگرهای اوراق کشتیها حفاظت کنند و امسال دادگاه خواست که کارگاه های اوراق کشتیها که به موارد آلودگی محیط زیست توجه نمی کنند بسته شوند.

رضوانه میگوید:
"دادگاه دستور داده کشتیهائی که برای اوراق شدن به بنگلادش فرستاده میشوند نمیتوانند وارد سواحل بنگلادش بشوند مگر آنکه قبلا بوسیله صاحبش تمیز شده باشند یا آنکه پیش از ورود به محدوده بنگلادش تمیز شوند. به این معنی که هیچ کشتی آلوده ای نمیتواند وارد بنگلادش شود."

با وجود این موفقیت ها خانم حسن میگوید که مبارزه اش به پایان نرسیده و اوبه تلاشهایش برای کارگرها و محیط زیست بنگلادش ادامه میدهد. او میگوید:
"برای فعالان محیط زیست مثل ورود به یک مسابقه با مانع است از یک مانع که میگذری مانع دیگری جلوی پات میگذارند."
او اضافه میکند که مانع بعدیش این است که مطمئن شود مقررات جاری رعایت و انجام شود در حالیکه برای بدست آوردن مقررات سختتری تلاش کند.

خانم رضوانه حسن به تازگی جایزه محیط زیست گلدمن را برای اقداماتش دریافت کرد و میگوید امید وار است که توجه جهانی هشدار بیشتری بهمراه داشته باشد تا مقررات اوراق کردن کشتیها در سایر کشورها نیز انجام گیرد.