تد لاندپیر، خبرنگار صدای آمریکا، واشنگتن
خشم و انزجار گسترده نسبت به حرص مالی مدیران مالی ایالات متحده، برای اولین بار در ماه نوامبر سال ۲۰۰۸ فراگیر شد.
در همین زمان بود که مدیران ارشد سه شرکت خودروسازی بزرگ ایالات متحده، برای توضیح پیرامون چگونگی استفاده از وام های چندین میلیون دلاری دولتی در برابر کنگره، با جت های خصوصی خود سفر کرده بودند.
در پاسخ به واکنش های خشمگین افکار عمومی، مدیران اجرایی شرکت های فورد و جنرال موتورز اعلام کردند شرکت هایشان درصدد فروش جت های خصوصی هستند.
مدیران اجرایی شرکت های بزرگ دیگر نیز، به دلیل هزینه سرسام آور نگهداری از هواپیماها، از جت های خصوصی خود استفاده نمی کنند. اما بعضی دیگر نیز به دلیل عدم توانایی پرداخت هزینه های آن ها، با اکراه استفاده از جت خصوصی را متوقف کردند.
درست مثل عدم پرداخت قسط های ماهانه اتومبیل، جت های خصوصی نیز گاه به دلیل عدم پرداخت هزینه ها، توقیف می شوند.
بیشتر اوقات این جت ها از سوی مالک اصلی که اکثر اوقات بانک ها هستند، توقیف می شوند.
مردان متخصصی هستند که وظیفه آن ها، بازپس گیری این جت های خصوصی می باشد.
کن هیل که یکی از این افراد متخصص است، خلبان می باشد. وی پس از آگاهی از محل نگهداری هواپیما، با مالک صحبت می کند و به وی آخرین مهلت را می دهد تا بدهی های معوقه را بپردازد و در همین ضمن، حرکت دادن هواپیما، توسط مالک را ممنوع می کند.
اگر فرد قادر به پرداخت بدهی خود نباشد و یا از پرداخت سر باز بزند، هیل قفل ها را باز می کند و جت خصوصی را توقیف می کند.
جدی ترین مواجهه کن هیل با یک زن ناخشنود بود که وی به ناچار آن را توقیف کرده بود. وی به یاد می آورد که این زن با یک ابزار باغبانی، وی را تعقیب می کرد.