یافته های جدید درباره سودمندی تست آنتی ژن اختصاصی پروستات (PSA)
نتایج یک پژوهش که امروز در اروپا منتشر شده است حاکی از آن است که انجام تست غربالگری آنتی ژن اختصاصی پروستات در مردان بالای ۵۵ سال منجر به شناسایی زودرس سرطان شده و در نتیجه این تشخیص و درمان به موقع از مرگ و میر بیماری ۲۰% کاسته خواهد شد. این یافته که ابتدا درمجله اینترنتی نیوانگلند منتشر شد، قرار است که در هفته جاری در بیست و چهارمین کنگره سالیانه انجمن متخصصین اورولوژی اروپا که در استکهلم سوئد برگزار می شود مورد بحث و بررسی بیشتر قرار گیرد.
پروستات یک غده مترشحه داخلی و بخشی از دستگاه ادراری تناسلی مردانه است وسرطان آن یک بیماری نسبتأ شایع در مردان میانسال است که در اغلب موارد رشد بسیار آهسته ای دارد اما در شکل پیشرفته دومین دلیل عمده مرگ ناشی از سرطان در جهان است. این پژوهش که از سالهای ابتدایی دهه ۱۹۹۰ آغاز شده بود یکی از معتبرترین تحقیقات در کارآیی و اثربخشی تست غربالگری سرطان پروستات و نقش آن در کاهش مرگ و میر ناشی از بیماری بود و به مدت ۱۲ سال به پیگیری ۱۸۲ هزار مرد داوطلب از هشت کشور پرداخته بود . افراد به صورت تصادفی به دو گروه تقسیم شده وبرای یک گروه تست آنتی ژن اختصاصی پروستات هر ۴ سال یکبار انجام می شد در حالی که در گروه دیگر مداخله ای صورت نمی گرفت. در پایان میزان مرگ و میر ناشی از این سرطان بین دو گروه مقایسه شد که بیانگر سودمندی انجام تست در کاهش مرگ و میر است.
بیماران افسرده توان فراگیری و تحلیل تجربه های لذت بخش را از دست می دهند
گروهی از روانشناسان و روانپزشکان دانشگاه اوهایو در آمریکا با بررسی و ارزیابی شیوه شکل گیری نگرش ۳۴ نفر از دانشجویان همان دانشگاه به تجربیات متفاوت زندگی، به یافته های جدیدی در باره افسردگی دست یافتند. در مقایسه این افراد بر پایه یک آزمون کامپیوتری مشخص شد که برخلاف تصور قبلی درمورد مکانیسم افسردگی، افکار منفی در این بیماران شکل افراطی و غیر واقعی نداشته بلکه آنها توان به خاطر سپردن تجربه های مثبت و لذت بخش را از دست می دهند.
در طول تحقیق افراد به دو گروه تقسیم شدند، نیمی از آنان یعنی ۱۷ نفر به بیماری افسردگی دچار بودند و نیمی دیگر به لحاظ خلقی سالم به حساب می آمدند. از هر دو گروه خواسته شد که یک بازی ساده کامپیوتری را در دو نوبت انجام دهند که در آن بر اساس جدا کردن لوبیا های سالم از غیر سالم به بازیگر امتیاز مثبت و منفی داده می شد. این آزمایش ساده که در ابتدا ساده لوحانه به نظر می رسید از آنجا که امکان ارزیابی احساس ونگرش بلاواسطه شخص را به یک تجربه بسیار ساده مثبت یا منفی فراهم می کند از اهمیت برخوردار می شود. در پژوهش های پیشین، محقق با پرسش درباره خاطرات فرد و قضاوت فعلی وی در باره اهمیت تجربه های خوب و بد تا حد زیادی بر توان تحلیل آن فرد از موقعیت خود متکی می شد.
در هر صورت آنچه از نتیجه این آزمایش حاصل شد به صورت زیر جمع بندی شد؛ گروه بیماران افسرده ۶۱% از مواردی را که با لوبیاهای ناسالم یا معیوب برخورد کرده بودند به خاطر آورده و در دور دوم بازی آن اشتباه را تصحیح کردند. این میزان یعنی ۶۱% عینأ در باره گروه دیگر که خلق سالم داشتند هم تکرار شده بود. اما در مورد تجربه های مثبت اختلاف معنی داری به چشم می خورد. گروه افسرده در دور دوم بازی از لوبیاهای سالم ۴۹% را می شناختند و گروه غیر افسرده ۶۰% لوبیاهای سالم را به خاطر داشتند.
با تکرار سه نوبت آزمایش دو مرحله ای در اوهایو و نوبتهای متوالی در ویرجینیا، صحت و سقم نتیجه گیری تایید و گزارش آن در ژورنال آمریکایی رفتار درمانی و روانپزشکی تجربی به چاپ رسید. اهمیت این یافته در تحولی است که پس از این در شیوه های روان درمانی و رفتاردرمانی ایجاد می شود و می توان امیدوار بود که خلق غمزدهء بیماران افسرده با این رویکرد متفاوت در تقویت نگرشهای مثبت به جای تضعیف افکار منفی سرانجام بهتری پیدا کند.
منبع:
Medical News Today
March/19/2009