همانطور که ورود بدون کارت شناسایی به « تئاتر کداک»، محل برگزاری مراسم اهدای جوایز اسکار، را از نظر امنیتی می توان با فتح قله اورست مقایسه کرد حضور ستارگان در لباسهای پرزرق و برق بر روی فرش قرمز را هم شاید بتوان بزرگترین و پر تماشاگرترین نمایش مد لباس سال خواند
.یکی از مهم ترین وقایع روز بعد از برگزاری مراسم جوایز اسکار، اظهار نظرهای جمعیتی از مدسازانی است که به « پلیس مد» معروف اند و بهترین و بدترین لباس های روی فرش قرمز و هنگام اهدای جوایز اسکار را برملا می سازند
.ستارگان اصلی و نامزدهای جوایز اسکار، ازهفته ها پیش از برگزاری مراسم توسط طراحان سرشناس تشویق می شوند تا لباس های آن ها را بپوشند. طراحانی چون اسکار دو لارنتا، ورساچی، دیور، دلچه اند گابانا، اوگو باس، رالف لورین و بسیاری دیگر به دنبال ستارگانی هستند که به بهترین نحو بتوانند لباس های آن ها را روی فرش قرمز به نمایش بگذارند.
جواهرات اغلب ستارگان هالیوود نیز برای یک شب به آن ها قرض داده می شود. این جواهرات که از طرف کارتیه و ون کلیف و آرپل، دو جواهر فروشی مشهور در اختیار شرکت کنندگان اصلی اسکار قرار داده می شود اغلب یک مامور مراقبت از آن را نیز به همراه دارد.
برخی از ستارگانی که از سبک وسلیقه ویژه ای برخوردارند نیز ترجیح می دهند از افرادی که به عنوان « لباس پوش» یا « درسر» از آن ها نام برده می شود استفاده کنند. کار این افراد پیدا کردن اقلام پوششی و زینتی منحصر به فرد مطابق با شخصیت و کاراکتر این افراد معروف است
.جوایز اسکار هم چنین هرسال در یک رده بندی ویژه، به بهترین طراحی لباس در یک فیلم سینمایی نیز اهدا می شود.
امسال، طراحان پنج فیلم نامزد جایزه بهترین طراحی لباس می باشند. فیلم« استرالیا» با شرکت نیکل کیدمن و هیو جکمن بازیگر و خواننده استرالیایی درباره زندگی نخستین مهاجرین در این کشور در اوائل قرن بیستم ، فیلم شرایط غریب بنجامین باتن، که طراح لباس آن ژاکلین وست بیش از چهار دهه طرح لباس از سال های ۳۰ تا ۷۰ ایالات متحده را در آن گنجانده است
.فیلم انگلیسی « دوشس» با شرکت کرا نایتلی هم برای مایکل اوکانر نامزدی جایزه اسکار را به همراه داشته است. فیلم « میلک» با شرکت شاون پن که بسیاری از منتقدین احتمال برنده شده آن را در این رده بندی داده اند، دهه هفتاد میلادی در سن فرانسیسکو و مد لباس همجنسگرایان و نیز مقامات سیاسی را نشان می دهد و از چند گونگی و رنگارنگی ویژه ای برخوردار است
.فیلم « جاده انقلابی» با شرکت لیوناردو دی کپریو و کیت وینسلت نیز برای طراح لباس آن که دوران دهه ۵۰ میلادی آمریکا را نشان می دهد نامزدی جایزه اسکار را به همراه داشته است. فیلم که با صحنه شگفت انگیز پیاده شدن هزاران مرد کلاه شاپو به سر از قطار در ایستگاه بزرگ شهر نیویورک آغاز می شود، آلبرت ولسکی طراح این لباس ها را مورد توجه خاص منتقدین سینمایی قرار داده است
.ولسکی درپاسخ به این سئوال که چگونه توانسته است لیوناردو دی کپریو را راضی کند که به پوشیدن لباس های قدیمی راضی کند می گوید: « لیو خیلی زود قانع شد اما بزرگترین مشکل او قبول پوشیدن شلواری بود که کمر آن تا بالای کمر می رسد و پایین آن هم کوتاه و تا مچ پا! بنا براین در طول مدت فیلم برداری مامور لباس پوشاندن به او مجبور بود مرتبا به او یادآوری کند که کمر شلوارش را کمی بالاتر بکشد
.» اما پرسرو صدا ترین چهره مدسازی اسکار ۲۰۰۹ روی فرش قرمز، احتمالا میکی رورک بازیگر قدیمی است که امسال با شرکت در نقش یک کشتی گیر از کار افتاده به صحنه مسابقات حرفه ای توانست نامزد دریافت جایزه اسکار بهترین بازیگر نقش اول مرد شود.میکی رورک که پانزده سال گذشته را در هالیوود زیرغباری از فراموشی گذرانده است با این بازگشت موفقیت آمیز و پس از برنده شدن جایزه معتبر گلدن گلوب به عنوان بهترین بازیگر سال ، هم اکنون به عنوان رقیبی سرسخت با چهار بازیگر دیگر نامزد جوایز اسکار از جمله شاون پن رویاروست.
میکی رورک که زمانی به عنوان « پسر ناخلف هالیوود» شناخته می شد امروز نیز با پوشیدن لباس هایی که شخصیت غیر متعارف او را مشخص می سازد این خط فاصله با ابرستاره های معروف و محافظه کاری چون برد پیت و جورج کلونی را حفظ می کند
.رورک در لباس پوشیدن پیرو روش های خاص خود می باشد. از جمله پیراهن های یقه باز و بدون کراوات، سر دست های بی دکمه، کت های جلو باز و راحت نما ،کمربندهای رنگارنگ، پارچه هایی با رنگ های بنفش و ارغوانی تند، طرح های غیرمتداول و جواهرات و زنجیرهایی که در دوران موتورسواری به کار می گرفته که دورگردن و یا از کمربند او آویزان شده اند ، تنها برخی از این ابتکارات لباس پوشی این بازیگر به شمار می رود.
از هم اکنون حدس هایی درباره این که میکی رورک با چه لباسی بر روی فرش قرمز ظاهر خواهد شد در میان است اما خود او که از طرفداران پرو پاقرص مدسازان ایتالیایی به ویژه مدهای مردانه « دلچه و کابانا» است می گوید: « من جورج کلونی نیستم و هرگز هم نخواهم بود. این لباس هایی که من می پوشم نمونه مدهایی است که شما هر روز در گوشه و کنار خیابان ها آن را می بینید. این ها مدهایی هستند که خیلی از ستارگان هالیوود دوست ندارند به سوی آن بروند. یکی به این دلیل که جرات پوشیدن آن را ندارند و دیگر اینکه جایی که مناسب پوشیدن این نوع لباس ها را داشته باشد دعوت نمی شوند
!»