آلیسون کلیمن، خبرنگار صدای آمریکا، پکن
همزمان با تعطیلات سال نو در چین و بازگشت میلیون ها کارگر به خانه های خود، مقامات رسمی دولت تلاش می کنند دریابند چه تعداد از آنها کار خود را از دست خواهند داد.
نرخ بیکاری در چین برای اولین بار در ۵ سال گذشته در حال بالا رفتن است. ولی تنها کارگران کارخانه ها با بحران شغل در تعطیلات روبرو نیستند.
جشن های سال نو، امسال مانند هر سال با شلوغی و ترافیک خاص خود برگزار شد.
اتوبوس ها و قطارها با بلیط هایی که از قبل خریداری شده بودند، مردم چین را از کارخانه ها و مناطق صنعتی به خانه هایشان بازگرداندند.
اما امسال با پایان تعطیلات، بسیاری از آنها در خانه باقی خواهند ماند.
دولت چین تخمین می زند بیش از ۱۰ میلیون کارگر مهاجر که در صنایع صادراتی کار می کردند، اخیراً شغل خود را از دست داده اند.
با این حال آینده مبهم تنها مختص کارگران کارخانه ها نیست.
برای بسیاری از صاحبان مشاغل مانند لیو پینگان، تعطیلات سال نو به یک دوراهی می ماند.
لیو می گوید در سال نو، او باید برای بازگشت و یا عدم بازگشت کارکنان خود تصمیم بگیرد.
بیش از ۱۰ کارمند دایمی در شرکت بازیافت مواد دست دوم «جوانگ لیان» واقع در حومه پکن کار می کنند.
همه این افراد از همشهریان لیو هستند و همه باهم برای تعطیلات به خانه می روند.
تحلیل گران در بحث تاثیرات بحران اقتصادی در چین، به کاهش تقاضا در عرصه صادرات اشاره می کنند.
کارگران کارخانه های جنوبی و ساحلی، بیش از سایرین در معرض خطر از دست دادن کار خود قرار دارند.
وابستگی متقابل در اقتصاد جهانی چنان فراگیر شده است که حتی کسب و کارهایی مانند شرکت محصولات دست دوم لیو که به طور اختصاصی با مشتریان داخلی سروکار دارد نیز با مشکل روبرو شده است.
لیو می گوید شرکت او مواد و تجهیزات دست دوم را می خرد و به مناطق دور افتاده مانند شهر زادگاهش می فروشد.
اخیراً شرکت او با کمپانی های بزرگی همچون متروی پکن کار می کرد. او قطعات قطارهای از رده خارج شده را خریداری و تعمیر می کند و به مشتریان روستایی می فروشد.
کسب و کار ۸ ساله لیو، حدوداً سالی ۹۰ هزار دلار درآمد داشت. این رقم سال گذشته به دلیل المپیک پکن بسیار بالا رفت. اما امسال شرکت او برای ادامه بقا دست و پا می زند.
لیو می گوید بسیاری از همکاران او در جستجوی فرصت هایی مانند المپیک به شانگهای نقل مکان کرده اند.
شانگهای خود را برای میزبانی نمایشگاه بین المللی «ورلد اکسپو» در سال ۲۰۱۰ آماده می کند.
این شهر فضایی معادل ۵⁄۵ میلیون کیلومتر مربع را به ساختمان ها و فعالیت های مربوط به این نمایشگاه اختصاص داده است.
همکاران لیو امید دارند که در دوران بازسازی نمای این شهر سود سرشاری کسب کنند.
با این حال، به جای انتقال شرکت لیو تصمیم گرفت که از ساعت های کار و حقوق کارمندانش بکاهد.
یین چنگ جی، سخنگوی وزارت منابع انسانی و امنیت اجتماعی ، اخیراً به خبرنگاران گفت چین از چنین اقداماتی به منظور پایین نگهداشتن نرخ بیکاری حمایت می کند.
یین می گوید اگر برخی از صاحبان مشاغل با کاهش دستمزدها بتوانند شغل کارمندان را حفظ کنند، این امر برای توسعه اقتصادی آینده مفید خواهد بود.
اخیراً چنین آمارهای رسمی نرخ بیکاری در مناطق شهری را ارایه کرد ولی این ارقام شامل کارگران مهاجر و کشاورزان نمی شود.
نرخ بیکاری در شهرها با رقم ۴⁄۲ درصد برای اولین بار بالا رفته است.
کارشناسان می گویند این رقم احتمال دارد به بالاترین سطح خود در ۳۰ سال گذشته برسد.
در سه ماه آخر سال ۲۰۰۸، رقم بیکاران ثبت شده در مناطق شهری با جهش نیم میلیونی به مرز ۹ میلیون رسید.
آکادمی علوم اجتماعی چین اظهار می کند در سال ۲۰۰۹، نرخ ملی بیکاری که کارگران مهاجر را شامل می شود، احتمالاً به ۹⁄۴ درصد می رسد.
یین، سخنگوی وزارت منابع انسانی و امنیت اجتماعی می گوید دولت به طور رسمی به تعداد کارگران مهاجر که پس از تعطیلات به سر کار خود باز نمی گردند، توجه نکرده است.
رسانه های داخلی گزارش می دهند دولت چین رقم تقریبی ۱⁄۵ میلیارد دلار را به فقیرترین خانواده های چین اختصاص داده است تا بلکه بتواند حلول سال نو را جشن بگیرند.
این به آن معناست که افراد روستایی نفری ۱۵ دلار و شهرنشینان هر یک ۲۲ دلار دریافت می کنند.
دولتمردان محلی به پرداخت این یارانه اقدام کرده اند و در برخی مناطق رقم آن را افزایش داده اند.
در پایان، لیو ۳۴ ساله ، پیش از بازگشت به روستای « هنان » برای تعطیلات سال نو، تصمیم گرفت که اجاره انبار خود را متوقف کند.
او نیمی از عمرش را به عنوان یک تاجر خود ساخته سپری کرده است و به همین دلیل گرفتن این تصمیم برای وی بسیار دشوار بود.
حال لیو فکر می کند که پس از تعطیلات به پکن بازخواهد گشت ولی این که پس از آن به چه کاری دست بزند را نمی داند.
اوکه به گرداندن کسب و کار خود عادت کرده است، امروز با یکی از بدترین بحران های شغلی سال های اخیر روبرو شده است.