لینکهای قابل دسترسی

خبر فوری
پنجشنبه ۹ فروردین ۱۴۰۳ ایران ۲۱:۳۵

گزارش اجتماعی: سازمان بهداشت جهانی وضعیت زیست محیطی رود گنگ را خطرناک توصیف کرد


ران کوربن، خبرنگار صدای آمریکا، هند

همزمان با نامگذاری گنگ به عنوان یک میراث ملی هند، دولت تلاش های خود را برای پاکسازی این رود آلوده دو چندان کرده است.

شهر مقدس واراناسی برای پاکسازی رود گنگ که برای ۹۳۰ میلیون هندی، مقدس به شمار می رود با چالش های جدی مواجه شده است.

صبح زود صدها هندو برای آب تنی در رود گنگ در حاشیه شهر واراناسی جمع می شوند. این شهر باستانی صدها سال است که مومنان را به امید دیدار از گنگ به خود جلب می کند.

بیش از ۴۵۰ میلیون شهروند پنج ایالت در اطراف رود گنگ که به آن گنگ مادر گفته می شود، اقامت دارند.

این رودخانه از کوه های هیمالایا سرچشمه می گیرد و از جوار حدود ۱۲۰ شهر گذر می کند. میلیون ها تن از آب گنگ برای آشامیدن استفاده می کنند. با این حال رشد جمعیت و توسعه اقتصادی، عوارض بسیاری برای این رودخانه به همراه داشته است.

روزانه يک و هفت دهم میلیارد لیتر فاضلاب که بیشتر آن آلوده است، به رودخانه سرازیر می شود. هر روز زباله های پیروان هندو نیز بار دیگر به گنگ ریخته می شود.

سازمان بهداشت جهانی وضعیت زیست محیطی رود گنگ را خطرناک خوانده است.

کارشناسان محیط زیست بر این باورند آلودگی رود گنگ عامل مرگ و میر سالانه يک و نيم میلیون کودک زیر ۵ سال است که بر اثر ابتلا به اسهال و اسهال خونی جان می دهند. در ضمن آلودگی رودخانه خطر ابتلا به بیماری هایی همچون وبا، تیروئید، کرم گینه و تراخم را افزایش می دهد.

۲۵ سال است که بنیاد موچان سنکات، یک سازمان مدافع محیط زیست خواستار پاکسازی رود گنگ شده است.

ویر بهادرا میشرا، رییس این بنیاد و یک کاهن هندو می گوید: « منشا آلودگی گنگ دو عامل است. یکی فاضلاب های خانگی و سطحی است و دیگری آلودگی های صنعتی که در مسافتی به طول ۲۵۰۰ کیلومتر وارد رود گنگ می شود. ۹۵ درصد آلودگی گنگ ناشی از ورود فاضلاب های صنعتی به آب است. بنابراین این روند باید متوقف شود.»

دولت هند در ماه نوامبر رود گنگ را یک میراث ملی خواند و یک نهاد نظارتی رود گنگ را برای محافظت از رودخانه تعیین کرد.

این ابتکار جدید ۲۵ سال پس از شروع اولین مرحله « کارزار پاکسازی رود گنگ » از سر گرفته شده است.

دولت هند می گوید تلاش های جدید جایگزین مراحل پیشین خواهد شد. جنبه های کیفی و کمی دیگری نیز برای بهبود جریان آب رودخانه در نظر گرفته شده اند.

این ابتکار مورد استقبال بسیاری قرار گرفته است و برخی گروه های مدافع این طرح در کنار این رودخانه جشن گرفنتد.

سخنگوی یک گروه مدافع پاکسازی رود گنگ می گوید: « ما از تلاش های دولت هند و نهاد های مذهبی و نیز گروه هایی که برای آزادی گنگ فعالیت می کنند، سپاسگزاریم. گنگ، ۵۰ سال است که مایه افتخار همه ساکنان این منطقه است. بر طرف کردن نگرانی های بهداشتی و سلامتی ناشی از آلودگی آب گنگ از جمله اولویت های ابتکار دولت است.»

میشرا، رییس بنیاد سنکات موچان ، نسبت به موثر بودن این ابتکار دولت تردید دارد. وی می گوید کمبود برق و مشکلات دیگری برای پاکسازی رودخانه که بنا بود با ساخت یک تاسیسات ضدعفونی آب انجام گیرد، پیش روی دولت قرار دارد.

فاز اول طرح اجرای پاکسازی گنگ بین سال های ۱۹۸۶ و۱۹۹۴ تکمیل شد.

ادعای اولیه بر این بود که با توقف جریان ورود فاضلاب طرح اجرای پاکسازی گنگ در واراناسی موفقیت آمیز بوده و فاضلاب های دیگر نیز از مضرات کمتری برخوردار است و می توان از آن در مزارع کشاورزی استفاده کرد. اما این عملیات انجام نشده است.

وی یاد آوری می کند طرح دولت توجه افکار عمومی و رسانه ها را به خود جلب کرده است اما از بنیان های قانونی برای پیشگیری از تداوم آلودگی گنگ بر خوردار نیست.

از دیدگاه بسیاری از مردم که علاقه ای به مباحثات علمی ندارند رود گنگ ، رود مادر است و فارغ از اینکه چه موادی وارد آب می شود، تحت هیچ شرایطی آلوده نخواهد شد.

آیین های مقدس بخش عمده زندگی روزمره مردم واراناسی ست.چالش دولتمردان هند یافتن راهکار هایی برای پاکسازی رودخانه گنگ است که شهروندان حومه آن برای آب و رشد اقتصادی به آن وابسته اند.

سالانه میلیون ها زایر برای شستشوی روحانی از رودخانه گنگ دیدن می کنند.

XS
SM
MD
LG