الن سیلورمن، خبرنگار صدای آمریکا، هالیوود
شاون پن، به اعتقاد منتقدین سینمایی، از هم اکنون به عنوان بهترین بازیگر در مسیر گرفتن جایزه دیگری است که به جوایز پیشین او اضافه خواهد شد.
این بار به خاطر بازی در نقش هاروی میلک، نخستین سیاستمدار همجنسگرای آمریکا، در فیلمی به همین عنوان ساخته گاس ون سنت و بر اساس یک داستان واقعی درباره سیاستمداری که به طور آشکارا به همجنسگرایی خود اعتراف کرد و بعد نیز توانست به یک مقام مهم شهری در صحنه سیاست آمریکا دست پیدا کند.زمانی که هاروی میلک در دهه ۷۰ میلادی از زادگاه خود در نیویورک به شهر سان فرانسیسکو نقل مکان کرد، این منطقه از کرانه های غربی آمریکا هنوز به مرکز فعالیت های فرهنگی و سیاسی همجنسگرایان آمریکا تبدیل نشده بود.
هاروی میلک پس از بازکردن یک مغازه فروش دوربین های عکاسی با کمک همسایه ها و دوستان خود در خیابان معروف «کاسترو»، با یک انرژی بی پایان تبدیل به فعال حقوق شهروندان همجنسگرا در این محله شد و از آنجا شروع به سازماندهی برای مبارزه با تبعیضات جنسیتی کرد.
میلک در سال ۱۹۷۷ پس از چندین بار نامزدی برای رسیدن به مقام هیئت حاکمه شهر سان فرانسیسکو بالاخره توانست به این مقام دست پیدا کند.
دن وایت، شخص دیگری بود که به عنوان ناظر و سرپرست در شهرداری به این مقام برگزیده شده بود اما حضور او در نتیجه توجه و قدرت سیاسی ای که همتای همجنسگرای او در صحنه سیاست شهری سان فرانسیسکو پیدا کرده بود رنگ باخته بود.
پیش از پایان نخستین سال خدمت میلک و وایت در شهرداری سان فرانسیسکو، دن وایت با یک اسلحه وارد محل شده و هاروی میلک و شهردار سان فرانسیسکو، جورج ماسکونی را به قتل رساند.
در شب این قتل ها بیش از ۳۰ هزار تن درحالیکه شمع هایی به دست داشتند در خیابان های سن فرانسیسکو به یاد هاروی میلک به راهپیمایی و تظاهرات آرام پرداختند.
کارگردان فیلم میلک، گاس ون سنت می گوید: «این فیلم درباره مردی است که می دانست چگونه تحسین دیگران را برانگیزد.»
ون سنت می گوید: « به نظر من این فیلم درکل تصویری است از شکل گیری یک جنبش مردمی و یک سازمان سیاسی که توانست موجب ایجاد تغییرات قابل توجهی در جامعه خود شود. میلک این کار را کرد و پیام فیلم این است که هرکسی که بخواهد می تواند همین کار را بکند.»
در فیلم میلک، ون سنت فیلم های مستند از روی وقایع حقیقی را وارد صحنه های ساختگی کرده است و شان پن هم می گوید او با وجود مقدار زیادی منابع از جمله فیلم مستند برنده جایزه اسکار سال ۱۹۸۴ درباره هاروی میلک توانسته پرتره زنده ای از این شخصیت را خلق کند.
شاون پن می گوید: « این فیلم مستند و فیلم های نمایش داده نشده دیگر بسیار به من کمک کردند تا بتوانم شخصیت میلک را پیدا کنم. بهترین کار این بود که شبانه روز این فیلم ها را نگاه کنم. درست مثل اینکه یک موسیقی را در زمینه کارهای روزانه خود مرتب گوش کنید. من همین کار را کردم بدون اینکه فکر کنم. پس از مدتی شما دیگر می توانید با آن به رقص در آیید.»
پن می گوید: « اما مهمترین بخش هاروی میلک برای من به عنوان یک بازیگر همان خود هاروی میلک بود.»
جاش برولین، همبازی شاون پن در نقش دن وایت می گوید او می خواست که شخصیتی بیشتر از فردی که ماشه را کشیده است به تماشاگر ارائه کند:« برای من چیزی که اهمیت داشت این بود که نشان بدهم چطور این آدم تبدیل به یک آدمکش می شود و چطور به آن نقطه ای می رسد که تصمیم می گیرد ماشه را بکشد.»
فیلم میلک در شهر سان فرانسیسکو فیلم برداری شده است و کارگردان فیلم حتی توانست از همان مغازه دوربین فروشی خیابان کاسترو، جایی که هاروی میلک بیش از ۳۵ سال پیش در آنجا مستقر شد، برای صحنه های فیلم استفاده کند.
علاوه بر بازیگران برجسته ای چون جیمز فرانکو و امیل هرش، بسیاری از بازیگران و سیاهی لشگرهای فیلم را دوستان، همکاران و دوستداران هاروی میلک تشکیل می دهند.