این فیلم پس از تنها دوهفته ای که از آغاز نمایش آن در سینماهای آمریکا می گذرد، تبدیل به یکی از پرتماشاگر ترین فیلم های روز در این کشور شده است.
این روزها، دست اندرکاران صنعت سینما مشکل می توانند باورکنند که یک فیلم ، با استفاده از شیوه های قدیمی رمانتیک / ملودراماتیک هالیوودی در یک قالب کاملا مدرن و تازه که تماما درمحلات فقیر نشین مومبای (بمبی ) با استفاده از هنرپیشه های گمنام ساخته شده بتواند به چنین موفقیت شگفت آوری از لحاظ فروش گیشه دست پیدا کند.
درفیلم «میلیونر زاغه نشین»، دنی بویل، کارگردانی که هیچ یک از آثار او به هم شباهت ندارد، با بی باکی سبک تازه ای از فیلم سازی را ارائه داده است که در آن از تمام عوامل سینمای سنتی و مدرن استفاده شده است. فیلم مستقلی که استودیوهای قدیمی چون «برادران وارنر» در هالیوود حاضر می شدند هر بهایی را در ازای تهیه آن بپردازند.بویل توانسته است تماشاگر خود از هر سن و سال و طبقه اجتماعی، از هر ملیت و نژادی که باشند به مدت دو ساعت به شدت تحت تاثیر داستان فیلم قرار دهد. او ضمن نمایش مستند گونه شرایط زندگی میلیون ها کودک خیابانی در خیابان های شهرهای مختلف هند، با یک پایان خوش بالیوودی، تماشاگران را به خانه بفرستد.
فیلم میلیونر زاغه نشین داستان چارلز دیکنز گونه زندگی یک نوجوان ۱۸ ساله یتیم و فقیر به نام جمال ملیک است که برای شرکت در یک مسابقه هوش تلویزیونی با یک جایزه ۲۰ میلیون روپیه ای انتخاب شده است. اما جمال برای پول جایزه در این مسابقه شرکت نکرده است بلکه این کار برای اثبات عشقی است که او برای دختری به نام لاتیکا دارد.
لاتیکا هم چون میلیون ها تماشاگر دیگر در سراسرهند، از هواداران پروپا قرص این برنامه است.
در فاصله بین دو قسمت این مسابقه تلویزیونی، جمال که بی سواد و مستخدم یک شرکت تلفنی درمرکز شهر مومبای است به اتهام تقلب دستگیر می شود و برای بازجویی به اداره شهربانی برده می شود.
پلیس می خواهد بداند که یک پسرک فقیر و بی سواد چگونه توانسته است به تمام سئوالات این مسابقه پاسخ بدهد؟جمال برای نجات از بازجویی و شکنجه، داستان زندگی خود و برادرش را در حلبی آبادهای مسلمان نشین شهر مومبای برای رییس پلیس بازگو می کند. داستان گدائی در خیابان ها، درگیری با گنگ های خیابانی، سفر های طولانی بر بام قطارهای مسافربری و داستان لاتیکا، دختری که جمال دوست داشته و یک روز او را گم کرده است.
هربخش از داستان دردناک زندگی جمال، نشان می دهد که او چگونه پاسخ هریک از سئوالات ۲۰ میلیون روپیه ای را بدست آورده است. اما در عمل داستان فیلم خود پاسخ به این پرسش کلی است که انسان ها چگونه از زندگی درس می گیرند.
دنی بویل، کارگردان فیلم زاغه نشین میلیونر، انواع مختلف فیلم سازی را تجربه کرده است. از فیلم های ترسناک تا فانتزی و خیالی، تا فیلم های علمی تخیلی و درام معمولی. فیلم های «۲۸ روز بعد» درباره بیماری واگیرداری که اهالی کشور انگلستان را در آینده ای دور نابود می کند و فیلم «بیچ» با شرکت لئوناردو دی کپریو درباره زندگی یک گروه بوهمی در جزیره ای دور افتاده در تایلند از جمله معروف ترین فیلم های این فیلمساز هستند. دنی بویل اخیرا در یک گفتگو با سایت سینمایی « ای وی» درباره کار مشترک با کارگردان بار اول، لاولین تندن، گفته است:« من مدت پنج ماه برای پیدا کردن بچه های فیلم که تعداد آن ها زیاد بود و باید طوری انتخاب می شدند که بتوانند با هم کنار بیایند با لاولین کار کردم. دراین مدت فیلم به شدت تحت تاثیر لاولین قرارگرفت. نه فقط به خاطر زبان هندی که من نمی دانستم بلکه به خاطر چیزهایی که لاولین می دانست و من نمی دانستم.» دنی بویل در ادامه این گفتگو می گوید:« کارگردان شدن و ساختن فیلم برای یک زن در هندوستان کار آسانی نیست. من وقتی بخش هایی از فیلم را که او تهیه کرده بود دیدم و دقت و ظرافتی را که او در انجام این کار به خرج داده بود، فکر کردم این حق اوست که امتیازهمکار کارگردان را بدست آورد. فیلم زاغه نشین میلیونر بدون کمک لاولین تندون و آشنایی که او با هندوستان واقعی دارد امکان پذیرنبود.»دست اندرکاران در هالیوود پیش بینی می کنند که فیلم زاغه نشین میلیونر به عنوان یکی از بهترین فیلم های خارجی سال برای نامزدی جوایز اسکار انتخاب شود.