لینکهای قابل دسترسی

خبر فوری
سه شنبه ۱۷ مهر ۱۴۰۳ ایران ۰۹:۲۸

الویس پریسلی سی سال پس از مرگ هنوز یکی از بزرگترین ستارگان است


گزارش: گرگ فلاکوس خبرنگار صدای آمریکا

نام الویس پریسلی، برای دومین بار دردو سال پیاپی به عنوان پول ساز ترین هنرمند درگذشته در صدر فهرست مجله فوربز قرار گرفت.

الویس که در ماه اوت سال ۱۹۷۷ درگذشت سال گذشته درآمدی برابر با ۵۲ میلیون دلار داشته است.

یکی از دلایل این محبوبیت و موفقیت غیرمعمول نقشی است که الویس پریسلی به عنوان یک پیش کسوت در صحنه موسیقی راک اند رول داشته است.

ترانه ای به نام « ماما، همه چیز خوب است » آهنگی که الویس پریسلی در یکی از استودیوهای شهر ممفیس در ایالت تنسی در روز ۵جولای ۱۹۵۴ ضبط کرد، یک نقطه عطف و مهم ترین واقعه تاریخ موسیقی راک اند رول به شمار می رود.

این ترانه برای نخستین بار توسط یک خواننده آفریقایی تبار آمریکایی به نام آرتور بیگ بوی کروتار اجرا و ضبط شده بود.

الویس پریسلی این ترانه که به شیوه ریتم و بلوز اجرا شده بود را با اضافه کردن شیوه خوانندگی « گاسپل» یا موسیقی کلیسایی سیاهان و کمی موسیقی محلی یا کانتری به صورتی درآورد که برای همیشه چهره موسیقی جهان را عوض کرد.

جهانگردان از گوشه وکنار دنیا به شهر ممفیس می آیند تا از قصرمسکونی الویس به نام « گریس لند» دیدار کنند و از استودیوی کوچکی که این خواننده در آن نخستین ترانه راک اند رول جهان را ضبط کرده است. اغلب صفحه هایی که الویس پریسلی در این استودیو ضبط کرده است زیر عنوان «سان» وشرکت صفحه پرکنی فیلیپس بوده است.

راهنمای توریستی نوجوان استودیوی سان در ممفیس، جین وایت، هنگام مرگ الویس پریسلی هنوز به دنیا نیامده بود اما از نقش مهمی که این خواننده در ایجاد واحیای موزیک راک اند رول داشته است به خوبی آگاه است: « نسل من به الویس به عنوان آدمی که این موسیقی را آغاز کرده است نگاه می کند . در حقیقت امروز اگر به خاطر ریتم اند بلوز و کانتری یا موسیقی سنتی محلی نبود، موسیقی آمریکایی به صورتی که می بینید وجود نداشت.»

جین که هربار بیش از پیش به اهمیت و تاریخی بودن این استودیو بیشتر پی می برد می گوید بیشتر موسیقیدان های معاصراهمیت و احترام خاصی برای این استودیوی کوچک یا محل تولد موسیقی راک اندرول و جایی که الویس اولین ترانه خود را در آن ساخته است قائلند. او می گوید همین چندی پیش باب دیلان به استودیو آمد و بر زمینی که الویس یک روز بر آن ایستاده بود بوسه زد.

بسیاری از موسیقیدان های سیاهپوست از الویس برای برداشتن موسیقی یک مرد آفریقایی تبار آمریکایی و جا زدن آن به نام خود انتقاد می کنند. اما این دیدگاه موجب مخالفت بسیاری دیگر از موسیقی دان های سیاهپوستی است که در دهه ۱۹۵۰ به کار در این رشته اشتغال داشته اند.

در آن دوران، ایالت های جنوبی آمریکا و حتی برخی نواحی دیگر به شدت تحت تاثیر تبعیضات نژادی بودند و بنا برگفته این موسیقی دان های سیاهپوست، الویس توانست این دیوارهای جدایی را بشکند و راهگشایی باشد اشاعه و پیشبرد موسیقی آن ها.

الویس خود از یک خانواده فقیر برخاسته بود و ۱۳ سال اول زندگی او در یک خانه محقر در توپلوی میسی سی پی در حول و حوش یک محله سیاهپوست نشین گذشته بود.

جیم براودر، راهنمای توریست ساکن ممفیس می گویدالویس جوان با همسایه های خود روابط نزدیک و دوستانه ای داشت: « برای الویس رنگ پوست اهمیتی نداشت. او همه را از یک چشم نگاه می کرد وبین افراد تبعیضی قائل نبود.»

جیم براودر می گوید، الویس کار موسیقی خود را از طریق رفتن به این محله های سیاهپوست نشین و گوش دادن به خوانندگان گاسپل در آنجا آغاز کرد:« الویس یواشکی به داخل کلیسای سیاهان می رفت و در آنجا با اشتیاق به خواندن آن ها گوش می داد. او ریتم این همخوانی ها را بسیار دوست می داشت.»

بنا برگفته تد اونبی، استاد رشته فرهنگ جنوب آمریکا در دانشگاه میسی سی پی، یکی دیگر از دلایل محبوبیت پایان ناپذیر الویس پریسلی، حس و علاقه ای است که مردم به حفظ رتباط با انرژی جوانی در درون خود دارند:« برای بخش عمده ای از مردم الویس یاد آور آن رابطه ای است که آن ها از طریق موسیقی هیجان انگیز، با شور و شوق جوانی، خوشگذرانی و بی خیالی که در درونشان وجود داشته پیدا میکنند. آن ها با این موسیقی به اعماق احساسی ترین دوران زندگی خود بازمی گردند.»

اونبی معتقد است:« پایان تراژیک زندگی الویس، این پادشاه راک اند رول نیز عامل دیگری است که به صورتی سمبلیک نمودار از دست رفتن یک رویاحتی در حد یک دیدگاه مذهبی به شمار می آید. زندگی ایده آلی که درنهایت با اعتیاد به مواد مخدر و چاقی بیش از اندازه به زندگی الویسا در ۴۲ سالگی خاتمه داد و برای هواداران بیشمار او چیزی بیشتر از چند صفحه و فیلم باقی نگذاشت.

با وجود دیگرانی که کوشیدند جای خالی الویس را پرکنند و افراد بیشماردیگری که ادای او را در می آورند و یا به شکل او ظاهر می شوند، الویس هنوز جایگاهی یگانه دارد و یک نسل تازه ای از هواداران جوان موسیقی راک اند رول امروز از طرفداران بلاشرط او محسوب می شوند.

این هفته یکی از عکس های قدیمی دهه ۱۹۵۰ الویس پریسلی زینت گر روی جلد مجله راک اند رول معروف رولینگ استون چاپ آمریکا است.

XS
SM
MD
LG