طولانی ترین و پر هزینه ترین کمپین سیاسی تاریخ آمریکا با پیروزی قاطع سناتور دموکرات باراک اوباما به نقطه پایان رسید.
باراک اوباما، رئیس جمهور منتخب آمریکا، با کسب سیصد و چهل و نه رای کالج انتخاباتی رقیب جمهوریخواه، سناتور جان مک کین، را با صد و شصت و سه رای کالج انتخاباتی شکست داد و به عنوان نخستین رئیس جمهور سیاهپوست آمریکا تاریخ ساز شد. سناتور اوباما در سخنرانی پیروزی اش در حالی که میلیون ها تن در آمریکا و جهان سراپا گوش بودند گفت تغییرات آغاز شده است و انتخابات ثابت کرد آمریکا کشوری است که همه چیز در آن امکان پذیر است. رئیس جمهور منتخب ایالات متحده کشور را به اتحاد فراخواند و نسبت به چالش های بزرگ پیش رو هشدار داد.
حضور حدود صد و سی میلیون تن در انتخابات ریاست جمهوری آمریکا رکورد تاریخی مشارکت شصت و چهار و یک دهم درصد را در کارنامه دموکراسی آمریکا به ثبت رساند. نرخ مشارکتی که در یکصد سال گذشته سابقه نداشته است.
با شمارش تقریبا بخش عمده ای از آراء سناتور اوباما حدود پنجاه و دو درصد و سناتور مک کین حدود چهل و شش درصد آرای عمومی را بدست آوردند. اوباما، چهل و چهارمین رئیس جمهور آمریکا، نخستین دموکراتی است که از سال هزار و نهصد و هفتاد و شش به این سو آرای عمومی بالای پنجاه درصد را کسب کرده است. رئیس جمهور منتخب خطاب به آنهایی که به او رای ندادند گفت ممکن است رای شما را بدست نیاورده باشم اما، صدای شما را می شنوم، به کمک شما نیازمندم و رئیس جمهور شما هم خواهم بود.
پسر یک پدر کنیایی و یک مادر سفیدپوست از کانزاس طی چهل و هفت سال مدارج ترقی را در آمریکا بسرعت طی نمود و به عنوان نخستین سناتوری که طی چهل و هشت سال گذشته مستقیم از سنا راهی کاخ سفید می شود به مقام ریاست جمهوری آمریکا نائل شد. باراک اوباما در سخنرانی پیروزی خود در شیکاگو در حضور قریب از صد و پنجاه هزار تن از حامیانش که اشک در چشمانشان حلقه زده بود گفت اگر هنوز در باره ی تحقق هر آرزویی در آمریکا تردیدی وجود دارد و قدرت دموکراسی ما به پرسش گرفته می شود امشب پاسخ شما به آنهاست.
اوباما با تکیه بر حمایت دو سوم جوانان بین هیجده تا بیست و نه سال راه پیروزی خود را هموار کرد.
باراک اوباما نه تنها الهام بخش میلیون ها تن بوده است بلکه با اجرای یک کمپین انتخاباتی کم نظیر نقشه ی سنتی کالج انتخاباتی را متحول کرد و ایالت های جمهوریخواهی چون ویرجینیا، ایندیانا، کارولاینای شمالی، میزوری و جورجیا را وارد بازی کرد که دهه ها سنگر محکم جمهوریخواهان محسوب شده اند. پیروزی اوباما در پنسیلوینیا، اوهایو و فلوریدا او را در موقعیتی قرار داد که به فاصله ای کوتاه رقیب جمهوریخواه، سناتور جان مک کین، شکست خود را با فروتنی و تواضع اعلام کند.
مک کین هفتاد و دو ساله علیرغم تاکید بر اختلافات وعده کمک به اوباما داد و کشور را به پشت سرگذاشتن اختلافات حزبی دعوت کرد.
اقتصاد بحران زده، دو جنگ، محبوبیت پایین پرزیدنت بوش، و ناتوانی با برابری با ماشین انتخاباتی اوباما، راه دشواری را در برابر مک کین قرار داده بود. نرخ مشارکت جمهوریخواهان در انتخابات دیشب در پایین ترین حد خود از سال هزار و نهصد و هشتاد بود.
رئیس جمهور منتحب آمریکا با واقع بینی نسبت به چالش های پیش روی کشور هشدار داد اما، در عین حال گفت گر چه ممکن است حتی در دوره ی نخست نتوانیم بسیاری از مشکلات را حل کنیم اما، بیش از هر زمان دیگری امیدوارم که در این راه موفق خواهیم شد.
جلب حمایت حدود شصت درصد زنان از دستاوردهای بزرگ اوباما بود.
او بخشی از سخنرانی اش را به ستایش از نیکسون کوپر، زن صد و شش ساله ای اختصاص داد که در زمان محرومیت زنان و سیاهان از حق رای دختر یک برده بود. اوباما با اشاره به رای دیروز او در آتلانتا فراز اصلی کمپین خود را بارها تکرار کرد و گفت بله ما می توانیم.
رای بیش از نود و پنج درصد آمریکاییان آفریقایی تبار به اوباما نه فقط حمایت از او بلکه تلاش برای تحقق یک آرزو بود. اوباما قدم در راهی می گذارد که صد و چهل و پنج سال پیش آبراهام لینکن، رئیس جمهور هم ایالتی اش از ایلینوی، با تصویب قانون آزادی سیاهان از بردگی آن را گشود.
در انتخابات نه تنها سیاهان و اقلیت ها بلکه شصت و یک درصد سفیدپوست ها نیز به اوباما رای دادند.
نظرسنجی ها حاکی است که از هر ده رای دهنده شش تن اقتصاد را نخستین فاکتور تعیین کننده در رای خود عنوان کرده است.
هشتاد و پنج درصد مردم از مسیری که کشور طی می کند رضایت ندارند و اوباما را نوید دهنده ی چشم اندازی نوین در سیاست خارجی تصور می کنند.
اوباما خطاب به آنهایی که در پی گسیختن جهان اند گفت شما را شکست خواهیم داد و به جویندگان صلح و امنیت وعده حمایت داد.
ریاست جمهوری براک اوباما بیستم ژانویه در مراسم رسمی سوگند در برابر کنگره ی آمریکا رسمیت می یابد اما، مراحل انتقال قدرت به کاخ سفید آغاز شده است و انتظار می رود طی چند روز آینده شاهد معرفی بعضی از اعضای کابینه بویژه وزرای خزانه داری، خارجه و دفاع باشیم.