آدام فیلیپس، خبرنگار صدای آمریکا، نیویورک
در حالی که مردم آمریکا روز چهارم نوامبر برای اخذ رای در انتخابات ریاست جمهوری شرکت خواهند کرد، برای بسیاری بدیهی است که دولت برگه آرای شرکت در انتخابات را فراهم خواهد کرد و پس از رای گیری، انتخاب آنها امری خصوصی و مخفی خواهد ماند.
اما روزگاری بود که دولت برگه های رای را در اختیار حوزه ها قرار نمی داد و مراحل رای گیری در ملا عام برگزار می شد، بنابراین ریسک های بسیاری وجود داشت.
پیش از برگزاری هر انتخابات در ایالات متحده، دولت های محلی برگه های رای مشابه و یک دست در حوزه ها توزیع می کنند و یا آنها را به صورت الکترونیکی در اختیار رای دهندگان قرار می دهد. در چنین شرایطی کاندیداهای واجد شرایط هر حزب در هر رقابت انتخاباتی در این برگه ها فهرست شده اند.
در سال های اولیه پس از تشکیل کشوری به نام ایالات متحده، از رای دهندگان خواسته می شد تا برگه های آرایی را که از صفحات روزنامه ها می بریدند و یا از دفتر احزاب دریافت می کردند، به صندوق های رای بیاندازند.
ژیل لاپور، استاد تاریخ دانشگاه هاروارد، می گوید: « آن ساختار رای گیری، فساد اداری و هراس پدید می آورد، چون زمانی بود که در حوزه های رای گیری برای رای افراد به یک کاندیدای خاص پول پرداخته می شد و از آنجا که رنگ سبز یا آبی برگه های رای مشخص بود، پرداخت پول به رای دهنده برای کاندیدای خاص نیز آشکار می شد. بنابراین در این سیستم، آرای خاصی برای کاندیداهای ویژه خریده می شد و در واقع در یک رقابت انتخاباتی، به بهای اخراج افراد دست اندرکار و یا پرداخت پول برای آرای افراد، کاندیدای خاصی برنده می شد.»
پرداخت رشوه، هراس افکنی و استفاده از خشونت راه هایی بودند که رای دهندگان را وادار به رای دادن به یک کاندیدای خاص می کرد.
لاپور می گوید: امروز در آمریکا مراحل رای گیری در چارچوب محدود و قانونمند قرار گرفته است، اما واقعیت این است که وضعیت همیشه این گونه نبوده است.
وی می افزاید: « گرچه رای دادن یک تجربه فیزیکی مثل پست کردن نامه به نظر می آید اما در ذهن افراد، رای دادن یک لحظه سرنوشت ساز و حماسی است. اما در قرن نوزدهم میلادی و به طور مسلم در دوران استعماری پیش از آن، رای دادن بیشتر به اجرای یک مراسم رسمی و یا شرکت در یک جشن شباهت داشت. نوشیدن الکل در روزهای رای گیری مرسوم بود و سخنرانی های متعددی در این روز برگزار می شد. موزیک و رژه نیز بخشی از سنت روزهای انتخابات بود. در برخی موارد بی نظمی و اغتشاش بین اقشار متوسط و اصلاح طلب دوران قرن نوزدهم نیز بخشی از مراحل انتخابات و اخذ رای بود. این اصلاح طلبان خواستار رای گیری به شیوه به اصطلاح رای استرالیایی بودند که به مراحل انتخابات در سال ۱۸۵۶ در استرالیا شباهت داشت. »
در عین حال، لاپور اذعان می کند نسل های گذشته بهای برگزاری آرام انتخابات برهه کنونی را پرداخته اند.
وی خاطر نشان می کند:«تاریخ شناسان، آنچه را که امروز از آن به سقوط سیاست مردمی یاد می شود مطالعه می کنند. سیاستی که طبقه کارگر، دموکراسی آشوبگر قرن نوزدهم می نامید، در واقع فصل شکوفایی نوعی مراحل دموکراتیک بود و امروز شاهد تکرار آن در کشورهای دموکراتیک در حال توسعه در سراسر جهان هستیم. »
از دیدگاه تاریخی کمبودها و زیان هایی هم وجود داشته اند.
تمایل به اتخاذ شیوه رای گیری استرالیایی، با کاهش تعداد رای دهندگان همراه بوده است. در حال حاضر روز انتخابات کاملا متحول شده است.
ژیل لاپور، کارشناس تاریخ آمریکا، می افزاید امروز اخذ رای با برگه های مخفی بخش عمده ای از ایفای نقش شهروندان یک کشور دموکراتیک است و مردم آمریکا برای این که می توانند آزادانه و بدون هراس رای دهند باید قدرشناس باشند.