روسيه، ۱۹۸۶، رنگی، ۸۷ دقيقه
يک جنگ هسته ای هولناکی بر روی زمين روی داده، و کره خاکی را به برهوت لم يزرع تبديل ساخته است. آنها که از اين مهلکه جان بدر برده اند، به زير زمين پناه آورده اند، جائيکه در تلالو نارنجی رنگ غروب جاودان نسل به نظر محکوم انسان بر روی بقايای تاريخش به تجسس می پردازد. «نامه های يک مرده» دستآورد خيره کننده ای است در راستای سنت فيلم های علمی – تخيلی درباره قيامت پس از يک جنگ تمام عيار هسته ای، که به تبع سينمای علمی – تخيلی روسی از رگه های فلسفی قوی هم برخوردار است.
فيلم با برخورداری از شوخی های تلخ و گزنده ميدان جنگ و حرارت عصبی پيشگويی يک فاجعه به نظر سنگ قبری می آيد که بشر برای خودش درست کرده باشد، يا يک حکم سنگين برای نژادی تراژيک و متکبر که شايد بتواند در اين ساعات آخر خودش را نجات بدهد.
با توجه به زمان ساخته شدن اين فيلم، حال و هوای دهه هشتاد ميلادی هنگامی که نظام شوراها آخرين نفس های خودش را می زد و احتمال يک جنگ هسته ای بين دو اردوگاه سوسياليستی و سرمايه داری می رفت اهميت اين فيلم بهتر درک می شود.
