فیل مرسر – خبرنگار صدای آمریکا – سیدنی
استرالیا، هزینه های اقتصادی مبارزه با تغییرات جوی را ارزیابی می کند
مشاورعالی امور مربوط به تغییرات جوی استرالیا، هزینه های تقریبی یک برنامه اقتصادی برای مطالعه درباره تاثیرات گازهای گلخانه ای را فاش کرده است.
دولت استرالیا راس گارنوت، اقتصاد دان ارشد کشور را مامور بررسی شیوه هایی برای توجه به تغییرات جوی کرده است تا مطمئن شود که استرالیا نقش خود را برای حمایت از تلاش های بین المللی در مبارزه با آلودگی جوی به خوبی ایفا می کند.
گارنوت برنامه ای به دولت پیشنهاد کرده است که بر کاهش تدریجی و محتاطانه گازهای گلخانه ای استوار است.
او توصیه می کند که تشعشع این گازها در استرالیا باید تا سال ۲۰۲۰ بین ۱۰ تا ۲۵ درصد کاهش یابد.
با این حال، چنین اقدامی می تواند تولید ناخالص داخلی استرالیا را بیش از یک درصد تا سال ۲۰۲۰ کاهش دهد.
دولت هنوز به گزارش گارنوت پاسخ نداده است. برخی از طرفداران محیط زیست فکر می کنند که کاهش های پیشنهادی بسیار اندک است، در حالی که گروه های بازرگانی عموما از توصیه ها استقبال کرده اند.
نخست وزیر استرالیا ابراز امیدواری کرده است پیش نویس نهایی برنامه جایگزینی کربن را تا ماه دسامبر منتشر کند و لایحه مربوط به آنرا اوائل سال آینده به پارلمان ارائه دهد.
این برنامه، به گونه ای طراحی خواهد شد که با ارایه مشوقهای مالی آثار تشعشعات گلخانه ای همچون اکسید کربن را کاهش دهد.
بسیاری از دانشمندان معتقدند، این ماده یکی از عوامل عمده افزایش گرمایش زمین است.
گارنوت همچنین پیشنهاد می کند، شرکتها به ازای تولید یک تن اکسید کربن، باید موظف به پرداخت ۱۶ دلارشوند.
وی تخمین می زند که اگر کنفرانس محیط زیست سال آینده سازمان ملل دردانمارک، پیرامون یک بازارجهانی اقتصاد کربن به توافق برسد، قیمت پیشنهادی او به رقم بین المللی بسیار نزدیک خواهد بود.
هیات های شرکت کننده درهمایش کپنهاگ، اهداف جدی برای تعیین سطح گازهای گلخانه ای بین المللی را بررسی خواهند کرد تا پس از پایان یافتن دوره اجرای پیمان کیوتو در سال ۲۰۱۲، به مورد اجرا گذاشته شوند.
گارنوت می گوید دستیابی به یک موافقتنامه جامع جهانی دراین زمینه کار بسیاردشواری خواهد بود.
استرالیا به دلیل وابستگی شدید کشوربه منابع نامحدود زغال سنگ، دررده یکی از کشورهایی ست که بیشترین سرانه آلودگی اکسید کربن جهان را تولید می کند.
در ضمن بسیاری ازکارشناسان، این قاره خشک و کم باران را به طورویژه، نسبت به اثرات تغییرات جوی آسیب پذیر ارزیابی کرده اند