کارگردان:
ژيانگ ايمو
چين، ۱۹۸۷، رنگی، ۹۱ دقيقه
ذرت سرخ که جايزه خرس طلايی را در فستيوال برلن از آن خود کرد اولين کار سينمايی ژيانگ ايمو به عنوان کارگردان است. ايمو سابق بر اين فيلمبردار سينمايی بود، و در اينجا نيز چنان تصاوير شگرفی از سينما سکوپ رنگی و ترکيبات خارق العاده ای از صحنه های گِلی و قرمز تند و نور خيره کننده خورشيد بر مزارع ايجاد کرده که حقيقتا زيبا و ديدنی است. ژيانگ همچنين با اين کارش بخوبی نشان داد قصه گويی چيره دست است که می تواند همانند اساتيدی چون کوروساوا داستانی قشنگ و گيرا را با تداخل خشونت، روانی غزلگونه و خودستايی های غير مستقيم به حد شاهکار برساند.
داستان فيلم از اين قرار است که زن جوانی با صاحب يک کارگاه شراب سازی در دهکده کوچکی ازدواج می کند. چندی پس از اين ازدواج عروس جوان توسط يک راهزن بدنام به گروگان برده می شود، ولی سرانجام پس از اينکه شوهرش به قتل می رسد به سر خانه و زندگی اش بر می گردد و کاسبی خانوادگی را از سر می گيرد. آنگاه ناگهان داستان اين بيوه جوان تبديل به يک درام قهرمانی و آشفته کننده می شود، چون در مقطع حمله ژاپن و اشغال چين در زمان جنگ جهانی دوم، حالا او ميبايست با مبارزه چريکی دربرابر دشمن مقاومت کند.
