ايزابل آلِنده نويسنده معروف آمريکای لاتين و از نزديکان سالوادور آلِنده، رئيس جمهور شيلی در دهه ۱۹۷۰، در تازه ترين اثر خود با عنوان «همه روزهای ما» وقايع زندگيش را روايت کرده است. وی خواننده را به دنيای لبريز از احساس خويش می برد.
خانم آلِنده از تجربه روزها و لحظه های زندگی خود پس ازمرگ دختر ۲۸ ساله اش، پائولا، که در اثر ابتلا به يک بيماری ژنتيکی جان خود را از دست داد در قالبِ نامه سخن می گويد.
او معتقد است هيچ چيز کسل کننده تر از شنيدن روياها و مشکلات مردم نيست. به همين سبب به جای خاطره نگاری به شيوه واقع گرايانه داستان را حکايت گونه و در فضای قصه نقل می کند.
داستان با پراکندن خاکستر پائولا در جنگلهای اطراف کارولينای شمالی آغاز می شود. از همان نقطه که کتاب «پائولا» پايان پذيرفت.
در اين کتاب نيز خانم آلِنده به دخترش نامه نوشته و برايش از آنچه در نبودش اتفاق افتاده سخن می گويد.