سناتور هيلاری کلينتون در کتابش با عنوان «تاريخ زنده» خاطرات شخصی خود را در ۵۶۲ صفحه بازگو می کند. از عنوان کتاب چنين برداشت می شود که برهه ای از تاريخ از دريچه نگاه يک چهره سياسی و بانوی اول آمريکا برای خواننده بازگو شده است.
هيلاری کلينتون به عنوان بانوی اول آمريکا در دهه ۱۹۹۰ به حمايت از حقوق زنان و کودکان در آمريکا و سراسر دنيا پرداخت.
وی در اين کتاب از دو تصميم عمده زندگيش سخن گفته است. نخست وی پس از افشای عهد شکنی همسرش تصميم گرفت به ازدواج خويش پايبند بماند. و تصميم دوم آنکه در انتخابات سنای آمريکا نامزد ايالت نيويورک شود. او در مورد دشواريهای عاطفی خويش توضيح نمی دهد ولی از تصميم و انگيزه اش برای نامزدی سنا سخن می گويد.
در سال ۱۹۹۹ در يک رويداد ورزشی بانوان خانمی ورزشکار به او گفت جسارت وارد شدن به ميدان رقابت را داشته باش و اين سخن هيلاری را به اين فکر واداشت که دست به اقدامی بزند که خود بارها از زنان خواسته بود انجام دهند.
روزنامه اينديپندنت Independent چاپ لندن عنوان «تاريخ زنده» را سنگين، گويا، و مناسب می خواند و می نويسد دوران رياست جمهوری کلينتون عصر پيشرفت آمريکا بود و در عين حال با رسوايی های سياسی همراه بود.
کتاب تاريخ زنده روايت خويشتن داری و اتکای به نفس هيلاری کلينتون است و اينکه او چگونه آموخت در چارچوب محدوديتها عمل کند و آنطور که خود می نويسد به طور تمام وقت «ياور و همراه» باشد.
او در اين کتاب از احساسات زنانه خويش سخن گفته است و اينکه قدرت با زنانگی منافاتی ندارد حتی اگر او به عنوان رئيس جمهوری آمريکا برگزيده شود.