گالری مرتضی ممیز خانه هنرمندان ایران میزبان چهارمین نمایشگاه تایپوگرافی ایرانی است.
در این نمایشگاه که از ۱۹ خرداد ماه گشايش
يافت، ۴۵ هنرمند ایرانی آثار تایپوگرافی خود را با مضمون «شاهنامه فردوسی» در معرض
دید علاقه مندان قرار دادند.
محمد احصایی، حمیدرضا پورشافعی، ایمان صفایی، ساناز ارجمند، محسن عزیزی، مرضیه باقر زاده، پوریا عریانی از جمله تاپیوگرافیست های شرکت کننده در این نمایشگاه هستند.
محمد احصایی، هنرمند صاحب نام ایرانی، عبارت چو ایران نباشد تن من مباد از شاهنامه حکیم ابوالقاسم فردوسی را دستمایه خلق اثر خود قرار داده است. آقای احصایی در پس زمینه ای طوسی رنگ عبارت مورد اشاره را به رنگ سرخ نگاشته است.
کامبیز شافعی نیز نام های رستم و سهراب را درهم آمیخته و به صورت عمودی در پس زمینه ای قرمز رنگ قرار داده است.
مرضیه باقر زاده هم در اثری که رنگ غالب در آن سبز است، واژه فارسی و نام فردوسی را در میانه تصویر بر هم نهاده. البته خانم باقر زاده نام فردوسی را برجسته تر ساخته تا تاکيدی باشد بر زحمات و رنج های آن حکیم در زنده نگاه داشتن زبان فارسی.
پوریا عریانی نیز در اثری زیر عنوان «مرگ سیاوش»، نام سیاوش را درحالی که بر صفحه ای سرخ رنگ گویا به خون نشسته، با رگه هایی از سیاهی دریده است.
اما اثر ساناز ارجمند یاد آور برگه های مبصران مدارس ایران است. هنرمند تابلویش را که بر تارک آن عنوان «شاهنامه فردوسی» نقش بسته به دو قسمت خوب ها و بدها تقسیم کرده است! در بخش خوب ها نام هایی چون کیومرث، سیامک، هوشنگ، جمشید، طهمورث، فریدون، و کاوه به چشم می خورد و در بخش بدها نام هایی چون افراسیاب، ضحاک، کیکاووس و اشکبوس. البته خانم ارجمند به این بسنده نکرده و در مقابل نام جمشید «خوب» یک ضربدر و در مقابل نام ضحاک «بد» دو ضربدر قرار داده است.
و بالاخره محسن عزیزی در پس زمینه ای سیاه رنگ، تک سواری به رنگ سفید با شمایل رستم را به تصویر کشیده که با تاخت خود در میانه اثر، تیرگی ها را دریده است. بر فراز اثر این بیت از شاهنامه جلوه گری می کند: «اگر چند باشد شب دیر باز / بر او تیرگی هم نماند دراز.»