نويسنده: سيندی سين
آمريکائيان آفريقائی تبار به پيروزی باراک اوباما به عنوان نخستين سياه پوستی که درآستانه نامزدی حزب دموکرات برای انتخابات مقدماتی رياست جمهوری آمريکا قرار گرفته است مباهات می کنند هرچند برای شماری از اينان اين احساس غرور با بيم و اميد همراه است، بيم از آنکه اوباما در انتخابات ماه نوامبر رياست جمهوری دربرابر رقيب جمهوريخواه شکست بخورد.
برای خيلی از آمريکائيان آفريقائی تبار پيروزی سناتور اوباما يک لحظه عاطفی و احساساتی است. بعضی هم سه شنبه شب گزارش آقای اوباما بر صفحه های تلويزيون داير بر کسب پشتيبانی اکثريت نمايندگان حزب را برای انتخاب نامزد دموکراتها در کنوانسيون ملی با احترام و ناباوری ديدند و شنيدند.
کرتيس پری، دست اندرکار معاملات ملکی و مفسر سياسی در منطقه واشنگتن می گويد، «خيلی هارا می شناسم که گريستند، برخی هم گريه شان را گذاشتند برای ماه نوامبر. »
کريستوفر پارکر دانشيار علوم سياسی دانشگاه ايالت واشنگتن در شهر سياتل است. دردانشگاه رشته سياست آمريکائيان آفريقائی تبار از دوران پيش از جنگهای شمال و جنوب تا دوران جدائی نژادی و تبعيض عليه سياه پوستان، تا جنبش حقوق مدنی و پس ازآن را تدريس می کند. او پيروزی سناتور اوباما را موضوعی عاطفی می داند. می گويد بدشواری می توان گفت نامزدی اوباما برا ی آمريکائيان آفريقائی تبار چه معنی می دهد: «سياهان در مشاهده اوباما و نحوه ای که او حضور خودرا در صحنه سياسی به نمايش می گذارد احساس غرور می کنند. احساس غروری بس بزرگ. برای من هم توصيف چنان حالتی دشوار است.»
پارکر که خود سياه پوست است می گويدنياکانش زير سايه قانون «جيم کراو» بزرگ شدند و زندگی کردند. قانونی که از سال ۱۸۷۶ تا ۱۹۶۵ در بخشهائی از آمريکا اجرا می شد، و به موجب آن جدائی نژادی در مدرسه های دولتی، مکانهای عمومی و حمل و نقل عمومی معمول بود. قانون گذاری دهه ۱۹۶۰ درحوزه حقوق مدنی، به قانونی بودن جدائی نژادی پايان داد.
چهل و پنج سال پس ازنطق مشهور مارتين لوتر کينگ، رهبر فقيد جنبش مدنی، در شهر واشنگتن و جمله معروف وی («من رويائی دارم»)، درهفتم شهريور امسال اوباما در کنوانسيون ملی حزب دموکرات در شهر دنور سخنرانی می کند.
برخی سياهان آمريکا نگرانند که رويای رئيس جمهوری شدن نخستين آمريکائی آفريقائی تبار نقش بر آب شود، و اوباما در برابر جان مک کين شکست بخورد.
پارکر در اين باره می گويد، «اگر برنده نشود و نتيجه آراء نشان دهد مساله نژادی تعيين کننده بوده است، و مردمی که به اهميت موضوع نژادی پای بند بوده اند به مک کين رای داده اند، کشور به عقب گردی بزرگ دچار خواهدشد.»
رن والترز استاد علوم سياسی دانشگاه مريلند است. در پاسخ به اين پرسش که آيا از موفقيت تا کنون اوباما هيجان زده شده است با احتياط اظهار نظر می کند ومی گويد، «من به عنوان يک تحليلگردر خوش بينی ام محتاط ترم. چون از يک سو اين را می بينم و از اين بابت به خود می بالم وخوشحالم. اما از سوی ديگربه چالش پيش روی او می انديشم. چالشهائی چه در زمان مبارزه انتخاباتی و چه در صورتی که به کاخ سفيد راه يابد. چالشها وحشتناک است.»
کرتيس کری به زمينه چند نژادی اوباما اشاره دارد، چون پدرش کنيائی و مادرش آمريکائی سفيد پوست است. «آنچه اين پيروزی را تاريخ ساز جلوه می دهد چند نژادی بودن شخص اوباماست. پدر سياه، مادر سفيد، تحصيل کرده هاروارد،و اينکه نه به خاطر رنگ پوستش بلکه به خاطر ويژگی های شخصی اش مورد داوری قرار بگيرد.»
بسياری از جوانان آمريکائی با اين نظر موافقند. آنها می گويند سناتور اوباما را با توجه به رنگ پوستش مورد داوری قرار نمی دهند. به اين دليل به او رای می دهند که وی را شايسته نامزدی اين مقام می دانند.