کارگردان: عثمان سمبنه، تيرنو فتی سو
سنگال، ۱۹۸۷، رنگی ، ۱۵۲ دقيقه
قرارگاه تياروی درامی است براساس ماجراهای يک داستان واقعی که شبيه فيلم ديگر سمبنه، يعنی «امی تای»، به مسئله وضعيت سربازان آفريقايی در ارتش فرانسه در پايان جنگ جهانی دوم می پردازد.
از اواخر جنگ جهانی دوم به بعد شاهد از هم پاشيدگی اسطوره استعماری برتری نژادی سفيدپوستان و سرآغاز بيداری ملت های آفريقايی هستيم. در مقطع سال ۱۹۴۵، بسياری از سربازان پياده نظام سنگالی، حتی پس از به پايان رساندن خدمت قهرمانانه و خونينشان در دوران جنگ، در «دانکيرک» رها شده بودند، و چه بسا که عده قابل ملاحظه ای از ايشان هنوز در بازداشتگاه های آلمان نازی بسر می بردند.
داستان فيلم از اينجا شروع می شود که، درخاتمه جنگ، فرانسوی ها اين سربازان را در قرارگاهی ترانزيت ظاهرا برای آماده کردنشان بمنظور ترخيص قرار می دهند.
اما نيت اصلی گردانندگان قرارگاه برقراری مجدد ساختارهای سرکوب سفيدهاست که در جريان جنگ مختل شده بود. ماجرا از اينجا شروع می شود که بر سر يکی از مقررات قرارگاه دعوايی صورت می گيرد که بزودی تبديل به يک شورش تمام عيار می شود و سرانجام هم اين شورش با يک سرکوب خونين مواجه می شود.
در کارگردانی اين فيلم سمبنه شريک بود، اما همه جنبه های ديگر فيلم نظير تهيه و نويسندگی فيلمنامه را خود بر عهده داشت.
