اجلاس مشترک بهاره صندوق بين المللی پول و بانک جهانی ديروز در واشنگتن برگزار شد و اثر نامطلوب افزايش بی رويه قيمت مواد غذائی را مورد بررسی قرار داد. اکثر قريب به اتفاق کشورهای جهان عضو اين دو سازمان قدرتمند اقتصادی اند و مرکز هر دو نهاد در پايتخت آمريکا قرار دارد.
رابرت زوليک که از يازدهم تيرماه گذشته عهده دار سمت رياست بانک جهانی شده از مقامات اقتصادی کشورهای عضو اين بانک خواست روش هائی را در قالب يک معاهده جديد برای مقابله با تورم داخلی و بين المللی در پيش گيرند.
اکثر کارشناسان اقتصادی معتقدند افزايش قيمت سوخت و بحران اقتصادی بين المللی که از ۹ ماه قبل و با سقوط بخشی از بازار وام های مسکن در آمريکا آغاز شده و رفته رفته به سراسر دنيا سرايت کرده مهمترين عوامل تورم بيسابقه قيمت مواد غذائی را تشکيل می دهند. تورمی که طی يکسال گذشته قيمت گندم در بازارهای جهانی را به دو برابر و قيمت برنج را در همين مدت به ۷ برابر کاهش داده طبيعتا فشار زيادی به سکنه کم درآمد کشورهای جهان سوم رسانده و مسبب آشوب ها و ناآرامی هائی نيز شده است.
رابرت بروس زوليک رئيس بانک جهانی در همين رابطه خواستار در پيش گيری ترتيبات جديدی برای مقابله با بحرانی شد که تعداد زيادی را با گرسنگی و کم غذائی و حتی قحطی روبرو کرده است. وی از هائيتی، که از کمک ديگری معادل ۱۰ ميليون دلار برای غذا رسانی استفاده برده، ياد کرد و از تلاش های چاره جويانه کوتاه مدت و ميان مدت بانک جهانی خبر داد.
رئيس ۵۵ ساله بانک جهانی، که قبلا معاون وزارت امور خارجه آمريکا بود، با تاکيد بر اينکه بحران کنونی باعث هر چه فقير تر شدن کشورهای ندار و افزايش فاصله آنها با کشورهای دارا خواهد شد از اعضای بانک جهانی خواست با تخصيص کمک فوری ۵۰۰ ميليون دلاری حداکثر تا ۱۲ ارديبهشت ماه با معضل اخير ناشی از تورم شديد قيمت مواد غذائی مقابله کنند.
افزون بر اين دومينيک استراوس خان، مدير اجرائی صندوق بين المللی پول، که يک اقتصاد دان و سياستمدار فرانسوی ست و ۹ ماه قبل عهده دار اين سمت شد از تورم بعنوان ريشه بسياری از مسائل دردسر زا نام برد. معضلی که صد ها هزار سکنه کشورهای جهان سوم را با خطر قحطی مواجه کرده و در اثر آن گسستگی هائی در محيط و نظام اقتصادی اين کشورها بوجود خواهد آمد. بنا به گزارش سازمان ملل متحد در نيم دهه اول قرن بيست و يکم ۸۰۰ ميليون نفر از سکنه کشورهای جهان سوم به گرسنگی شديد و مزمن دچارند. تنها در سال ۲۰۰۳ ميلادی ۲۵۰۰۰ نفر بر اثر قحطی جان خود را از دست دادند. و طبيعتا افزايش بيسابقه مواد خوراکی به وخيم تر شدن اوضاع کمک خواهد کرد.
