جمعی از خانواده های دانشجويان دربند با ارسال نامه ای به دبيرکل سازمان ملل متحد، کميساريای عالی حقوق بشر، و سازمان عفو بين الملل، از اين افراد و سازمانها جهت رسيدگی به وضعيت فرزندانشان درخواست کمک کردند.
در قسمتی از اين نامه آمده است، «ما از جامعه ای اين بيانيه را صادر می کنيم که انسان از ابتدايی ترين حقوق اجتماعی خويش، که همانا فکر کردن، نوشتن، و سخن گفتن است محروم است، و هر کس سخن از حق و عدالت اجتماعی به ميان آورد توسط ايادی حکومت ربوده می شوند و با انگ و برچسپ های ناچسپ و انتشار آن توسط روزنامه های معلوم الحال دولتی بدنام ميگردد.
خانواده دانشجويان در نامه خود با اشاره به موارد دستگيريها خاطرنشان کرده اند مسئولان قضايی جمهوری اسلامی ايران از انجام ملاقات دانشجويان زندانی با وکلا و خانواده هايشان خودداری می کنند.
