روز شانزدهم سپتامبر سال هزارونهصدوهفتادوهفت ماریا کالاس درگذشت. به گفته ای صدای اوبین المللی است وهنوز جانشینی نیافته است. در پاریس به همین مناسبت مراسم گوناگون وویژه ای برگزارشد.فروغ فرخزاد میگفت تنها صداست که میماند.
از دو روز پیش و خصوصا در طول امروز اغلب رادیووتلویزیون ها وجرائد نام ماریا کالاس، زندگینامه، وکارنامه هنری او رامنعکس کرده اند. رادیوی کلاسیک فرانسه ازساعت نه صبح امروزتا ساعت پنج عصر، بدون توقف از موسیقی دانان ، مفسرین، وآنهائی که ماریا کالاس را از نزدیک می شناختند برنامه پخش ميکرد تا در باره او بگویند ودر لابلای مطالب آوازهای اورا بشنوند.
امشب ساعت شش و نیم بعد ازظهر به همت شهرداری پاریس، روی یک اکران بزرگ آثار و صدای کالاس در صحن بیرونی بنای شهرداری به نمایش گذاشته شد .
چهارشنبه شب تلویزیون آرته به این صدای ابدی میپردازد .
ماریا کالاس در سوم دسامبرسال هزارونهصد وبیست وسه در نیویورک به دنیا آمد، ودر پنجاه وسه سالگی درگذشت.
جالب است که ماریا کالاس رادر نوجوانی به دلیل وزنش که حدود صد کیلو بود استخدام نمیکردند.
میگویند وقتی او در سال هزارو نهصد و شصت وچهار، نورما را در اپرای پاریس اجراکرد، زمان متوقف شد .
رنه کتی رئیس جمهور پیشین فرانسه با شنیدن صدای ماریا کالاس گفت امشب بهترین شب زندگی من بود.
دراوائل دهه هفتاد بود که کالاس دچار مشکل صدا شد . بیماری قلب نیز او را آزار میداد، و اوناسیس ثروتمند یونانی که به او عشق میورزید و به او وعده ازدواج داده بود، کالاس را تنها گذاشت.
ماریا کالاس عاشق هنر وعاشق شهر پاریس بود و جدا از سفرهای کاری همیشه ساکن پاریس بود. اوسالها ساکن خیابان اعیان نشین فوش بود و شهرداری پاریس کوچه ای را در همان نزدیکی بنام او نامگذاری کرده است.
ماریا کالاس که دو بار در تاتر شانزه لیزه کنسرت داشت ، وقتی صدایش را از دست داد بطور پنهان به آنجا میرفت، و وقتی یک عکاس ، عکسی پنهانی را از او در زمان حضورش در تاتر منتشر کرد، ماریا کالاس تا پایان عمردیگر پا به آنجا نگذاشت.
او در یک کنفرانس مطبوعاتی گفت من صدایم را ازدست داده ام و دیگر کاری جز مردن ندارم.
ماریا کالاس زندگیش مانند همان آوازهائی بود که اجرا میکرد، شاید او هم میدانست به گفته فروغ ، تنها صداست که میماند.