دویچه بانک، بزرگترین بانک آلمان، اخیرا اعلام کرد بزودی معامله با ایران را متوقف خواهد ساخت. این اقدام در پی حرکت مشابه کومرز بانک، دومین بانک بازرگانی بزرگ آلمان، صورت می گیرد. هردو می گویند به این دلیل از ایران خارج می شوند که عملیاتشان در آنجا اقتصادی نیست، و این نظر را که به فشار امریکا تسلیم می شوند تکذیب می کنند. طی سال گذشته، مقامات وزارت خزانه داری امریکا با نمایندگان دولت ها و نهاد های خصوصی در اروپا، آسیا و خاورمیانه ملاقات کردند و در باره خطرات داد و ستد با ایران به بحث پرداختند. آنها فعالیت های اتمی ایران و پشتیبانی از تروریسم را یادآور شده اند. نهادهای مالی در سویس، بریتانیا و ژاپن نیز تصمیم گرفته اند روابط با ایران را قطع کنند.
شون مک کورمک سخنگوی وزارت امور خارجه امریکا می گوید این اقدامات مهم بوده است:
**** کشورها اعتبارات صادراتی به ایران را کاهش می دهند. و مهمتر از این، می بینید که نهادهای مالی بین المللی مهم، بانکها، و موسسات سرمایه گذاری، در این باره که که آیا باید به فعالیت های بازرگانی در ایران و معامله به شرکت های ایرانی ادامه دهند یا نه، دوبار نگاه می کنند.
مک کورمک می گوید دلیلش این است که این نهادهای مالی برای شهرت خود ارزش قائل هستند:
**** و اگر نهادهائی داشته باشید که خود را حتی ناآگاهانه در معاملات غیر قانونی با شرکت های ایرانی درگیر کنند، شهرت بین المللی، و بنابراین کار و کسب آن آسیب می بیند. از اینرو، تصمیم می گیرند که در معامله با ایران یا خود را به شدت درگیر نسازند یا، هیچ معامله ای با آن انجام ندهند. کاندولیزا رایس وزیر امور خارجه امریکا می گوید این اقدام به انزوای ایران کمک می کند و می افزاید: ما مجبور هستیم به آن رژیم برای تغییر سیاست های خود فَشار وارد آوریم. شورای امنیت سازمان ملل متحد با تصویب دو قطعنامه تحریم هائی را بر ایران به دلیل خود داری از تعلیق غنی سازی و بازیافت اورانیوم وضع کرده است. زمانی که ایران به تعهدات خود در پیمان ممنوعیت گسترش تسلیحات اتمی عمل کند، آنگاه شورای امنیت قادر خواهد بود تحریم ها را لغو کند و مردم ایران از منافع مجموعه انگیزه هائی که ایالات متحده، فرانسه، آلمان، اتحادیه اروپا، روسیه و چین، باتفاق به تهران در مورد برنامه اتمی غیر نظامی آن، و نیز در زمینه های ترابری، پزشکی و کشاورزی پیشنهاد کرده اند، بهره مند خواهند شد. تا زمانی که جمهوری اسلامی ایران رفتار و روش های خود را تغییر دهد، جامعه بین المللی باید برای زیر فشار گذاشتن ایران مبنی بر متوقف ساختن نادیده گرفتن مسئولیت های اتمی خود، اقدامات بیشتری را بررسی کند.