دولت نپال و شورشيان کمونيست روز سه شنبه يک قراداد صلح امضا کردند؛ و بدين سان به يک دهه شورش، که ۱۳ هزار تن را به کشتن داده است، پايان دادند.
قرارداد، راه را برای پيوستن چريکهای سابق به دولت هموار مي‌کند. گيريج پراساد، نخست وزير نپال، و پراچاندا، رهبر شورشيان طی مراسمی در تالار اجتماعات ، که مملو از مقامات ، شخصيتها، و ديپلماتهای خارجی بود، قرارداد را امضا کردند. رهبر شورشيان قرارداد را به عنوان پايان يک دهه جنگ داخلی دانست.
مائوئيستها طی ده سال جنگ توانسته بودند بخش‌های بزرگی از اين کشور کوهستانی را که برای غربي‌های معتقد به معنويت شرق، و برای عاشقان کوهنوردي، مکانی پر جاذبه بشمار مي‌آيد، به کنترل خود درآورند.
شورشيان در منطقه زير کنترل خود مدرسه ساخته بودند، سدها و موانع طبقاتی «کاست»ِ هندوها را از ميان بردند، و به کشاورزان مستمند، که بسياری از آنها هنوز در بند نظام فئودالی گرفتار هستند، کمکهای فراوان کردند.
اما، مائوئيستها از نظر دارا بودن عقايد خشک کمونيستی و بنيادگرايانه، و تحميل اجباری اراده و عقايد خود زبانزد شده‌اند.
روز سه شنبه، همه تمرکز بر روی تحکيم قراداد صلح معطوف شده بود. نخست وزير نپال گفت: اينک نپال به عصر جديدی پای نهاده است؛ و اين قراداد درهای صلح و آرامش را به روی همه مردم نپال گشوده است.
شورشيان روز هشتم نوامبر موافقت کردند که جنگجويان خود را در هفت اردوگاه مستقر کنند؛ و سلاحهای خود را زير نظر ناظران سازمان ملل متحد قرار دهند.
شورشيان قرار است با تعيين نامزدان خود به پارلمان راه يابند.