رای دهندگان در اوکراين در اولين انتخابات پارلمانی پس از پيروزی طرفدران دموکراسی، موسوم به "انقلاب نارنجی" رای ميدهند، که در سال گذشته به پيروزی ويکتور يوشچنکو در انتخابات رياست جمهوری و به قدرت رسيدن او منجر شد.
اين انتخابات، در عين حال نخستين آزمايش پای بندی اوکرائين به اصلاحاتی دموکراتيک تلقی شده است ،که توسط يوشچنکوی طرفدار مناسباتی نزديک تر با غرب به اجرا گذاشته شد.
حزب وی، موسوم به "اوکراين ما" سال گذشته در پی اتهامات فساد، به موضع دفاعی افتاد، و شکافی که در دولت بوجود آمد موجب شد که وی يوليا تيموشنکو، نخست وزير و يار سياسی خود را کنار بگذارد.
در انتخابات امروز ، کانديداهای بلوک نخست وزير برکنار شده نيز رقابت دارند.
انتظار نميرود هيچ حزبی به تنهائی بتواند کرسی های لازم برای تشکيل دولت را کسب کند، اما پيش بينی شده است که حزب طرفدار مسکو تحت رهبری ويکتور يانکويچ تعداد قابل توجهی از چهار صد و پنجاه کرسی پارلمان را کسب کند .
در انتخابات پارلمانی اوکراين، کانديداهای چهل و پنج حزب با يکديگر رقابت ميکنند.
اگر پارلمان جديد در ظرف شصت روز نتواند برای تشکيل ائتلافی به توافق برسد رئيس جمهوری می تواند خواستار تجديد انتخابات شود.
پيروزی سال گذشته طرفداران دموکراسی بدان جهت انقلاب نارنجی ناميده شد که تظاهرکنندگان با لباس ها و پرچم هائی به رنگ نارنجی، که مظهر مبارزات آقای يوشچنکو بود، به طرفداری از او برخاستند.