شورای امنیت سازمان ملل متحد روز جمعه به اتفاق آرا قطعنامه ای را تصویب کرد که به موجب آن نقش این سازمان در عراق گسترش خواهد یافت.
این حرکت با هدفِ کمک به برقراری آشتی ملی میان گروههای رقیبِ کشور صورت گرفته است؛ و ازحمایت کشورهای همسایه برخوردار است.
اما، روز شنبه، اهالی بغداد این خبر را با تردید و دو دلی پذیرا شدند.
یکی از ساکنان بغداد به اسوشیتد پرس گفت، «من برای عراقیها امیدی نمی بینم؛ و تصور نمیکنم به نقش سازمان ملل اعتنایی بشود. سازمان ملل یک سازمان بین المللی است که فاقد قدرت بازدارنده است.»
البته در میان اهلی، کسانی نیز هستند که به این خبر با دید مثبت نگاه میکنند.
سلیم الملاوی ضمن ابراز نومیدی نسبت به کارآمدی نیروهای تحت رهبری آمریکا میگوید، «معنای این قطعنامه این است که عراق به جامعه جهانی پیوسته است، و از انزوا بیرون آمده است. نیروهای اشغالگر قادر به تأمین امنیت در عراق نیستند.»
قطعنامهِ مصوب به سازمان ملل اجازه میدهد، که در قبال درخواست دولت عراق، به برقراری گفتگو میان گروهای قومی و مذهبی ، و نیز برگزاری گفتگوهای منطقه ای پیرامون مسائل گوناگون، از قبیل امنیت مرزی ، انرژی و پناهندگی به دولت عراق کمک کند.
ایالات متحده آمریکا و بریتانیا ، که پیشنهاد دهندگان اصلی این قطعنامه بوده اند، بر این باورند که سازمان ملل باید نقش مهمتری در برقراری صلح در عراق داشته باشد، زیرا این سازمان از دیدگاه بیشتر کشورهای جهان یک سازمان بی طرف است و آسانتر میتواند گفتگو میان طرفین متخاصم را تسهیل سازد.
